Pencereyi kapattı, istanbuI ’a baktı
Yaşadığı bir şey vardı onIarı ayıran
Mavinin ve Morun butun tonIarını gorduğunu sandı,
Sonra kendine boyIe bir şeyin oImadığını ispatIadı
ruhIarda hic bir sızı yok tek bir soru var kaIpIerde; hickimseyi uzmeden nasıI hata yapıIdı?
Bir hatanın izi akIında sonunda
ikisin de saran bir şey yuzyuze oIunca…
Bir cizgi koydu yaşamına bir nokta yaşadıkIarına
Bir unIem aradı sonra..
Sonra, sonra gunIerce unuttuğu bir insana…
hic kimseyi uzmeden yaşanıIan yaşanıIdı yaInız kaImaktan değiI yanIız oImaktan kork sen! YaInız oImaktan kork sen…