— ŞİİR —
Yanaklarından opmeye korkardım
Dudaklarının kenarlarına değerse diye
Avuclarında bıraktım tutun kokan sakallarımı
Anlatması zor boyle şeyleri hatırlayınca
Aklım takılınca uykularda zehir oluyor zaten
Alıştım
Geceleri uyumakta işime gelmiyor aslında
Ama hatırlarım hatırımda kalan her şeyi kendimi zorlayınca
Tarcın gibi kokardı parmakları
Belki o da bilmezdi nasıl koktuğunu
Soyleyemedim neyin ne olduğunu
Kaldı gitti eski gunlerin hatrında
Ağlaması zordu gozleri kuculene kadar
Kuculurse gozleri anlardım konuşmalarından
Gozundeki tek yaşına omur vermek vardı be
Neyse işte, oyle kolay değil birden anlatmak
Oylesine omuzunda tuketmek birisinde hayatı
Ozleyeceksin gecirdiğin onca guzel anıları
Ellerin kavuşunca bırakmayacaksın
Her fırsatta resim cizeceksin parmak uclarınla ayaklarına
O guzel hayatın
Nerde kalmıştık
Opmeye korkardım yanaklarından
Ya utanır da yuz cevirirse diye
Utanmasın diye şarkılar soyledim gerdanına sessizce
Ondandır omularımdan duşen duşunceler
O yuzden soyluyorum ya
Şarkıların arasında şiirler
———-
Gun ağarınca
Boynum bukulur
Dalarım uzaklara
Gonlum sıkılır
Sorma ne haldeyim
Sorma kederdeyim
Sorma yangınlardayım
Zaman zaman
Sorma utanırım
Sorma soyleyemem
Sorma nobetlerdeyim
Başım duman
Ah bu yangın beni olduruyor yavaş yavaş
Kor kor alevler yanıyor icimde
Aşkı beni kul ediyor