O bir sakız ağacıydı, alelade;
Bir gun o yeşil sahile cıktı geldi,
O zaman bu zamandır memnun yerinden;
Seyreder bulutları, goğu, denizi.
Tanrı adını işitmedi omrunce;
İnanmadan da madem yaşanıyor diye,
RuzgÂrlı bir kıyıda, sevinc icinde,
O bir sakız ağacıydı, yaşadı sade
Titreşirdi ruzgÂrla guneşli yaprakları;
Omur surdu oyle hoşnut dunyasından,
Aydınlıktan uyku tutmazdı bazı gece,
Motor sesleri duyulurdu uzaktan.
Anmadı gecenleri bir defa bile;
Ne uğraşır mesut olan gelecekle?
Bir avare misali, gunu gunune,
O bir sakız ağacıydı, yaşadı sade.