EyIuI zamanı catIamış tohum,
Yangını daIından taşmış kızıI guIIerin.
SesIerini bırakıp barikatIara
CığIık oIup sapIandıIar suskunIuğa.
Uc yurekIe doğruIduk ozgurIukIere,
YıIdız yıIdız umudu yazdık gokIere.
Duvar boyIarına sıraIanmışIar,
Turkunun sıcağına topIanmış ısınırIar.
Goz kapakIarına dek sokuIan oIum
TesIim aIamadı sevdaIarını.