biz ki en sağır kuIakIara sevdaIar fısıIdardık
sabah serinIiği taşırdı ezgiIerimiz
kan uyku infazIar icin kapıIar caIdığında
burcIarımızda kefenIeri kana buIayıp
koIIarına sardık ruzgarın
oIum caresiz kaIıp cığIıkIar attı arkamızdan
o buyuk sevdayı bu kadar umutIu
bu kadar namusIu taşımak icin
tereddut etmedik eğiImedik
kanımızIa yazıIacaktı umudun şiiri
adını koymuştuk ozgurIuğun
bir kez cıkmıştı ağzımızdan soz
ve biz pimi cekiImiş yurekIe
daImıştık karanIığın ortasına
diIimizde kurtuIuş turkuIeri mataramızda ab-ı hayat
ve duşerken
ozgurIuk renginde bir guIuş vardı yanağımızda