Sevgilim şimdi ben ve hayalin el ele araftayız.
Kalbin bir kutuphane ve malesef ben en tozlu raftayım.
Uc yıldır yazdıgım bir gunluk bir kac silik sayfa,
Gecemde dolunay ol gokyuzumde tek yıldız kaymaz..
Yalan sanıyorsun ya bir buna bir de sana acizim
Delirmek mi sensiz senle uyanmak mı lan hangisi sahici ?
Cektigim sensizlik şu olum sadece harici
Toprak sen koksa tabuta giden kafileye dahilim.
Seni yazarken aglayan tum satırlar gorgusuz
O gozlerin gulmeyi unutan bulutlarımın ortusu.
Guluşun.. Yanaklarında masum gizlenen gamzelerin..
Bir kıvılcım seni bana getirse ben cennete kuserim.
Bu karanlıgın sonunda da aydınlıgım adın olmalı.
Col yerine ne onemi var okyanusta damla olmanın ?
Gozlerin guneşim gibi o yuzden bu mevsimde uşuyorum
Yere bassada ayaklarım onemsiz gozunde duşuyorum..
Nasıl bilir misin aynaya bakınca bile seni gormek yuzumde
Ben ben değilim lan nolcak artık geri donmesen de uzulmem
Ben yanlız değilim her gece dumanım ve oldukca huzunle
İki parmagımın arasına her gun 10 yıl bırakıyorum geriye omrumden
Umutlarım sular altında bedenim toprak ruhum sahilde
Belki de yalan kadar gercegim o minik kalbinde
Ama o kalbin malsef bi bana satılık değil sahibinden
Nerde kirlenirsen kirlen gozlerine talibim ben