Cinnet saatleri, beğenme be rahat yerim
Susmasını istediğin iki saat vaat verir
Artık eski gunlerime donmek istiyorum
Musait bir yerde olmek istiyorum
Kendimle başbaşa kaldığımda tedirginim
Florasandan bıcağa yansıyan ışıkla belirginim
Tek sanık ben miyim peki sucu ne delirdiğimin
Kanıtıdır bu ailen artık duşunuyorsa delirdiğini
Geleceğimi duşunurdum gecmişte
Gelecek gelmiş
Gecmiş gecmiş be
Belirmeye başlıyor yuzumde ki cizgiler
Cektiğin tum acılar guluşunde gizliler
Olanı biteni anlamadım
Nasıl bir filimdeyim?
Kiminleyim?
Bilmiyorum. Cehennemin dibindeyim.
Nedense icmeden de artık boyle tripteyim
Ve bu sefer sahneler gercekti Tuna, klip değil
Kimse anlamıyor ki
Bittiyse eğer anlamı yok ki
Bırak hastalık anlatıyor bil
Sana az kala atlatıyordum
Bırak artık beni bana
Ne kaldı bana? Benden daha
Kendime gelmem icin al gotur bi rotuş cek hafızama
Odam da dort duvarla konuşurken kimseyi duymamazlıktan
Gelmem yeminle elimde değil
Sevinme derinde değil
Seninle benimle değil
Zamanla oğrenir gerilmemeyi, sevinme beyinsiz
Sokakta bir cocuk var, diyor ki “tokum.”
Bir yandan babandan gelen ses diyor “git oku.”
Abisinden gormuş muhabbeti yaşı dokuz
Nedense bu muhabbettir başı bokun
Canın yandığında yuzumun buzulmesi
Seninle mutluluk var be huzun nesi
İki damla kıyamam ve yanağından suzulmesin
İntihar etmiyorum annem uzulmesin
Kafayı yediğim doğru
Bir kaşık suda kendi hayallerimi boğdum
Ey gidi Cevat Paşa ’nın baki oğlu
Guneş tam tepedeyken hayattan soğudu