Ustume gelme yaramı delme hayat bir celme elini verme Duşmana onden korku verdim Ardından yumrukalayıp yere serdim Dakikaler satlerim oldu dondu saatlerim gunlerim oldu durdu Atmaz oldu tarihim akmazoldu acmaz oldu sozlerim ağzımı Hayal kurmaz oldu beynim dondu sanki zihnim Ruzgarı takip edercesine gezdim sezdim Kotulukleri ezdim gectim dağları karları cattık kaşları Bazen soluk alır beklerdi tilki Nakarat umitsiz dağları aştım geldim dosta duşmana sozler verdim Bizim tilki elbet donecekderdin hayatta ilkkez ruyamı yendim… Ekledim dakikaları gunlere Telefon başınadki nobetlerime sorun beni Yoktu oyle hemen donmek yoktu olmek sonmeyecekti bu ışık Yıllarca tilkinin kalbi kırık olada donecek zamanla yarışarak Gececek bir savaş dostluklarım eriyor yavaş yavaş Guneş kadar uzaklarda olsalrda kalbim onlar icin atacakbir gun istanbul sokaklarında gozlerim O zaman yakacak cakacak sozlerim Atacak dakikalar sadece benim icin.