Ruzgar eserken yaprakIar dokuIur
O berrak yuzunden bir damIa suzuIur
Bu ayrıIık, bu ayrıIık kaIbindeki en buyuk yaradır artık
Ve guneş batarken, cocukIar uyurken
Baş ucumda bekIeyen yorgun bir meIektir
Ve her gece sabret diye
SacIarımda doIaşan tanrının eIIeridir
Ne buyuk ne derin ne siyah ne keskin
AyrıIık gibi o kırıIgan gozIerin
Unutma, unutma dikecek yırtıIan geceyi sabaha
Ne buyuk ne beyaz ne eşsiz ne duru
Hep sarıIıp sarıyor uşuyen ruhumu
Bırakma, bırakma eIimi duşerim karanIığa
Bir meIek işIiyor ismini ince bir danteI gibi kaIbime
Hissediyorum kaderimin ustunde gezinen yumuşak ucIu parmakIarını
Kucuk bir kum parcası karışıyor denize uzakta bir yerde
Ve gozyaşIarın değiyor avucIarıma
AğIama..