Rusya ’nın Ukrayna ’da başlattığı askeri operasyon nedeniyle mahsur kalan ve ulkeyi terk etmeye calışan Turk vatandaşlarının Ukrayna ’ya komşu ulkelerden Polonya ’ya tahliyesi devam ediyor. Tahliyeler kapsamında yola cıkan Turk kafileleri ise Ukrayna-Polonya sınırında zor anlar yaşarken, Polonya ’ya doğru 25 Şubat gunu yolculuğa başlayan bir grup vatandaş, 28 Şubat gunu sabaha karşı saat 03.00 sıralarında Polonya ’ya giriş yaptı. Sonrasında Turk kafilesi, Polonya ’nın başkenti Varşova ’da Polonya Turk İş Adamları Derneği (POTİAD) tarafından tahliye merkezi olarak tahsis edilen otele yerel saatle 11.00 sularında ulaştı. Kafilede yer alan ve kafilenin sınır kapısında yaşadığı sıkıntıların sosyal medya uzerinden duyulmasını sağlayan Metecan Carklı ve Umut Kanber, Ukrayna ’dan Polonya ’ya sınır geciş surecini anlattı. Ukrayna ’dan Polonya ’ya gecişte yaşadıkları olayları ve Ukrayna guvenlik guclerinin gostermiş olduğu tepkilere ilişkin acıklamada bulunan Carklı, şu ifadeleri kullandı: “Biz 25 Şubat Cuma gunu saat oğlen 2 itibariyle kendi imkanlarımızla Lviv ’den yola cıktık. İki otobus yaklaşık 80 kişi kadar. Bunun uzerine Lviv ’den yaklaşık 80 kilometre mesafedeki bu Medyka sınır kapısına ulaştık. Ama Medyka sınır kapısına ulaşmadan once yaklaşık yani bu sınır kapısından yaklaşık 4,5-5 kilometre oncesinde Ukrayna askerinin kontrol noktasında durdurulduk. Otobusumuzun daha fazla ileri gitmesine izin verilmedi. Orada indirildik, yaya olarak devam etmemiz soylendi. Geceyi burada gecirdik, yaklaşık 10 saatten fazla sure burada geceyi ayakta, ac ve susuz halde gecirdik. 
Ukrayna askeri hicbir şekilde buradan sınır kapısına gecmemize izin vermedi. Geceyi burada gecirdikten sonra bir şekilde askerin de artık gosterdiği musamaha sonrasında kontrol noktasından gectikten sonra sınır kapısına 4,5 kilometre olan mesafeyi yaya olarak 80 kişi bavullarla beraber yuruduk, sınır noktasına ulaştık. Sınır noktasına ulaştıktan sonra bize verilen bilgi once Polonya ’nın bizi almadığına dairdi. Fakat biz daha sonra oğrendik ki, bizim gecemememizin asıl nedeni Ukrayna tarafının bizi Polonya sınırına gecirmemesiymiş. Ukrayna askeri hicbir şekilde bizim Polonya sınırına gecmemize izin vermedi.”
Sınır bolgesinde zor şartlar altında kaldıklarını ve sığınmak icin ev dahi bulmakta sıkıntı cektiklerini belirten Carklı, sınırda kaldıkları surecin nasıl ilerlediğini ve sınırdan geciş anlarına ilişkin şu sozleri kaydetti: “Zordu, zor bela ve para karşılığı bunun adına ruşvet mi dersiniz, ne dersiniz bilmiyorum ama para karşılığı bir sığınabileceğimiz bir binaya kendimizi atabildik. 48 saatten fazla sureyi burada gecirdik ve bu binada hicbir şekilde ısıtma yoktu, su yoktu, tuvalet ihtiyacımızı bu binanın bitişiğindeki farklı bir binada karşılıyorduk ve tuvaletten bile para aldılar bizden. Sığındığımız binanın icerisinde sadece sabah ve akşam olmak uzere iki oğun yemek veren bir aile işletmesi gibi yemek veren bir işletme vardı. Bizden buradan da para talep edildi. Bunun ardından ikinci gunun bitmesi ve ucuncu gunun başlamasıyla sesimizi sosyal medya veya medya kuruluşları uzerinden duyurma ihtiyacı duyarak, artık bir şeyler yapmamız gerektiğini duşunduk. Bunun uzerine başta sosyal medya olmak uzere tum ekip olarak kişisel cabalarımızla sesimizi duyurmaya calıştık ve karşılığında bazı medya kuruluşlarından geri donuşler aldık. 
Bizim kendi kişisel cevremizden başka bizim orada ne yaşadığımızı bilen başka kimse yoktu. Medya kuruluşları sayesinde, bu cabamız sayesinde birazcık sesimiz duyulmaya başlandı ve cok da fazla zaman gecmeden, o bahsettiğim gunun gece saatlerinde bir haber geldi. Ukrayna askerinin, sadece bizim ekibimiz icin bir geciş izni oluşturacağına dair bir bilgi aldık. Toparlandık ve gecişimiz sağlandı. Ama bu sure zarfında Ukrayna ’nın, Ukrayna askerinin veya Ukrayna devletinin neden boyle bir muamele yaptığını hala bilmiyoruz.
Cunku biz Ukrayna ’da kacak insanlar değildik, biz Ukrayna hukumetinin de onayıyla calışma izni ve oturum izni olan insanlardık. Gecişten sonra Polonya ’nın bize yaptığı muamele kolay ve insancıl gozukuyordu. Cunku Ukrayna ’dan gectikten sonra Polonya tarafında hicbir şekilde sıkıntı yaşamadık. Zordu, atlattık, emeği gecen herkese teşekkur ediyoruz. Gergin ve stresli gunler yaşadık. Şu an Varşova ’dayız, otelimizdeyiz. Umarız en kısa zamanda ulkeye doneceğiz.” “YAKLAŞIK OLARAK 10 SAAT SOĞUKTA AYAKTA BEKLEDİK” Polonya sınırından geciş anlarını anlatan Umut Kanber ise, "Şubat ayının 25 ’inde 14.00 ’da Lviv ’den hareket ettik. Lviv kentinde yaşayan arkadaşlarla gruplar uzerinden toplanarak, kendi imkanlarımızla otobusler kaldırarak ulkeden cıkmaya calıştık ve Polonya sınırına gectik. Gecişlerin kolay olacağı soylenmişti. Fakat biz sınıra yaklaştığımız zaman Ukrayna askerlerinin sınırın onune bir kontrol noktası kurduğunu gorduk. Bu kontrol noktasında yaklaşık olarak 10 saat soğukta ayakta bekledik. Yanımızda sadece erkekler değil, kadınlar, başkalarının cocukları ve evcil hayvanlar dahi vardı. Biz orada cok uzun bir kalabalık olarak kuyrukta beklerken, otobuslerle Ukrayna vatandaşları yanımızdan gecirildi ve 02.00 ’dan, 10.30-12.00 ’a kadar bu goruntulerle karşı karşıya kaldık. Tabii ki, hicbiri hicbir şekilde iletişim yok, sadece bizi itip kakıyorlar ve durduruyorlar, hicbir acıklama yok.” dedi.
Ukrayna askeri hicbir şekilde buradan sınır kapısına gecmemize izin vermedi. Geceyi burada gecirdikten sonra bir şekilde askerin de artık gosterdiği musamaha sonrasında kontrol noktasından gectikten sonra sınır kapısına 4,5 kilometre olan mesafeyi yaya olarak 80 kişi bavullarla beraber yuruduk, sınır noktasına ulaştık. Sınır noktasına ulaştıktan sonra bize verilen bilgi once Polonya ’nın bizi almadığına dairdi. Fakat biz daha sonra oğrendik ki, bizim gecemememizin asıl nedeni Ukrayna tarafının bizi Polonya sınırına gecirmemesiymiş. Ukrayna askeri hicbir şekilde bizim Polonya sınırına gecmemize izin vermedi.”
Sınır bolgesinde zor şartlar altında kaldıklarını ve sığınmak icin ev dahi bulmakta sıkıntı cektiklerini belirten Carklı, sınırda kaldıkları surecin nasıl ilerlediğini ve sınırdan geciş anlarına ilişkin şu sozleri kaydetti: “Zordu, zor bela ve para karşılığı bunun adına ruşvet mi dersiniz, ne dersiniz bilmiyorum ama para karşılığı bir sığınabileceğimiz bir binaya kendimizi atabildik. 48 saatten fazla sureyi burada gecirdik ve bu binada hicbir şekilde ısıtma yoktu, su yoktu, tuvalet ihtiyacımızı bu binanın bitişiğindeki farklı bir binada karşılıyorduk ve tuvaletten bile para aldılar bizden. Sığındığımız binanın icerisinde sadece sabah ve akşam olmak uzere iki oğun yemek veren bir aile işletmesi gibi yemek veren bir işletme vardı. Bizden buradan da para talep edildi. Bunun ardından ikinci gunun bitmesi ve ucuncu gunun başlamasıyla sesimizi sosyal medya veya medya kuruluşları uzerinden duyurma ihtiyacı duyarak, artık bir şeyler yapmamız gerektiğini duşunduk. Bunun uzerine başta sosyal medya olmak uzere tum ekip olarak kişisel cabalarımızla sesimizi duyurmaya calıştık ve karşılığında bazı medya kuruluşlarından geri donuşler aldık. Bizim kendi kişisel cevremizden başka bizim orada ne yaşadığımızı bilen başka kimse yoktu. Medya kuruluşları sayesinde, bu cabamız sayesinde birazcık sesimiz duyulmaya başlandı ve cok da fazla zaman gecmeden, o bahsettiğim gunun gece saatlerinde bir haber geldi. Ukrayna askerinin, sadece bizim ekibimiz icin bir geciş izni oluşturacağına dair bir bilgi aldık. Toparlandık ve gecişimiz sağlandı. Ama bu sure zarfında Ukrayna ’nın, Ukrayna askerinin veya Ukrayna devletinin neden boyle bir muamele yaptığını hala bilmiyoruz.
Cunku biz Ukrayna ’da kacak insanlar değildik, biz Ukrayna hukumetinin de onayıyla calışma izni ve oturum izni olan insanlardık. Gecişten sonra Polonya ’nın bize yaptığı muamele kolay ve insancıl gozukuyordu. Cunku Ukrayna ’dan gectikten sonra Polonya tarafında hicbir şekilde sıkıntı yaşamadık. Zordu, atlattık, emeği gecen herkese teşekkur ediyoruz. Gergin ve stresli gunler yaşadık. Şu an Varşova ’dayız, otelimizdeyiz. Umarız en kısa zamanda ulkeye doneceğiz.” “YAKLAŞIK OLARAK 10 SAAT SOĞUKTA AYAKTA BEKLEDİK” Polonya sınırından geciş anlarını anlatan Umut Kanber ise, "Şubat ayının 25 ’inde 14.00 ’da Lviv ’den hareket ettik. Lviv kentinde yaşayan arkadaşlarla gruplar uzerinden toplanarak, kendi imkanlarımızla otobusler kaldırarak ulkeden cıkmaya calıştık ve Polonya sınırına gectik. Gecişlerin kolay olacağı soylenmişti. Fakat biz sınıra yaklaştığımız zaman Ukrayna askerlerinin sınırın onune bir kontrol noktası kurduğunu gorduk. Bu kontrol noktasında yaklaşık olarak 10 saat soğukta ayakta bekledik. Yanımızda sadece erkekler değil, kadınlar, başkalarının cocukları ve evcil hayvanlar dahi vardı. Biz orada cok uzun bir kalabalık olarak kuyrukta beklerken, otobuslerle Ukrayna vatandaşları yanımızdan gecirildi ve 02.00 ’dan, 10.30-12.00 ’a kadar bu goruntulerle karşı karşıya kaldık. Tabii ki, hicbiri hicbir şekilde iletişim yok, sadece bizi itip kakıyorlar ve durduruyorlar, hicbir acıklama yok.” dedi.