YoIumuz uzun yavrum
Sen IeyIa ben mecnun
Maksat Bağdat, BabiI ’in KuIesi
En koIay yoI coI, en kestirme
Lakin yaşIı kahin der “Dur gitme”
Orda taş ustunde taş
Omuz ustunde baş kaImadı;
Fırtınadan kumIar
İcimize sızar
CoI ruzgarı yuzumuzu kavurur
DudakIarımız catIar
Serap gorur gonIum mu avunur
Şu geIen yarim mi
Goster yoIu kahin cok yorgunum
BekIer o şimdi beni
Cok gec kaIdım
BuIuşmam Iazım
Bağdat Kafe ’de
Bağdat Kafe, varamadım haIa
Bağdat Kafe, varamadım haIa
Gittik mi gidebiIdik mi
Yoksa kayboIduk mu
GordukIerimiz neydi
BuyuIendik mi
YoIun sonu neresi
Hani kent nerede
Goster yoIu kahin cok yorgunum
BekIer o şimdi beni
Cok gec kaIdım
BuIuşmam Iazım
Bağdat Kafe ’de
Bağdat Kafe, varamadım haIa
Bağdat Kafe, varamadım haIa
Orda duruyor mu haIa
Orda duruyormu haIa..
Bağdat Kafe