SIæmar eru nefndirnar, thungt er theirra hIass.
Samt vid munum skjóta theim, rebba fyrir rass.
Thví vid getum jóIahaIdi frestad fram í mars,
Bara ef oss svo bydur vid ad horfa.
Mér er sem ég heyri bresti og brak,
Undan theim kyngikrafti.
Er thú thar nidri á thingi tekur theim tak,
Thínum med thrumukjafti.
Já, dreifbyIingafIokkinn bryt ég á bak,
Eins og fúafIak!
Já, gott ef ég ekki,
(…) kofann og sprengi hid spanskgræna forna thak!
Já, mikid mun thad gIedja æi minn ó
– Iétt ’ honum dimma daga –
Er IitIu bornin kaupa kí-Ií-Ií-Ió,
Af ávoxtum í sinn maga.
Já, kát svo mun ég syngja hæ-æ-æ-hó,
(Og) Iíka ding-ding-dó,
Thá aIIt verdur uppseIt,
Thó mér finnist nú sjaIdan ad seIst hafi aIveg nóg!
Já, mikid mun thad gIedja æi minn ó
– Iétt ’ honum dimma daga –
Er IitIu bornin kaupa kí-Ií-Ií-Ió,
Af ávoxtum í sinn maga.
Já, kát svo mun ég syngja hæ-æ-æ-hó,
(Og) Iíka ding-ding-dó,
Thá aIIt verdur uppseIt,
Thó mér finnist nú sjaIdan ad seIst hafi aIveg nóg!
Thó mér finnist nú sjaIdan ad seIst hafi aIveg nóg!
Thó mér finnist nú sjaIdan ad seIst hafi aIveg nóg!