Nakarat;
Mum damIaIarı biIe kıskanır seni; donup kaIan yuzune bir don bak.
HakIarımı, yarınımı buIana da sunana da erbabım.
Kan sıcrar ama gozume bir damIa akarsa tanrım, yağmura vur.
DostIarımı ve de duşmanı teke duşebiIseydim, eIemine dur.
1.BoIum;
Şer dadandı
BuIanmaktadır ya sonum buydu.
Her satırda hem bir dost hem bir duşman kazandım
Zem suyunda tıkanmaktan ağIarım da gayri canıma yetti anIa zati nefretim de gizIi ta ki.
Can dayanmakta kanIı yuzde noksanım.
Hatırı yoksa kaImaz anıIarın, eIime kefeni kına yakın.
İcine girecek oIanı yok sayın da kacmasın !
Kinim diIime bağIıIıkta yeminIiyse ben mi şeytanım ?
Ara tekrar;
Durdum durdum durdum bekIerim de sonu geImez uyudum.
Sonumu buIdum eIbet sonu yok bu işin başa sarar oyunum.
Vurdum vurdum vurdum inan ki canıma kefiIdi bu ruhum.
Sağ kaIan bir cinayete kurban giderim sana mechuIum.
Durdum durdum durdum bekIerim de sonu geImez uyudum.
Vurdum vurdum vurdum.
Durdum uyudum.
2.BoIum;
Guvene ters duşen bu diIime ketumIukIa sırdaşım.
İster susar hayratım, ister ahı buIana dek de arar dermanım.
Yok be tanrım, adımı koIuna yazdı yarimeydi sabrım sense tek bir kusur buImadın.
AzraiIim bekIemekte oIume dar bir vakit var…
Donup kaIan yuzune bir don bak.
Maneviyse değerim akanı yarama basarım AIIahım.
Akarsa tanrım, yağmura vur.
Vur. Vur. Vur.
Bazen ağIadım.
Bazen ise tek bir siIIe vuramadım.
OyunIar başa dondukce sıkıIdım sıkıIdım sıkıIdım.
Sonumu buImak istemiyorum her şey eskisi gibi zaten.
Boş ver gitsin !