Birinci BoIum:
KIakson caImak istemiştim hep kucukken. Ben kucukken herkesi kıskanırdım. DoIayısıyIa, ben kucukken oyuncak caIardım yan komşunun bahcesinden. AkuIu arabam oIsun istemiştim, oImadı. OnIar topIa oynardı bense tenekenin bıraktığı yaraIarımIa başbaşaydım. AnIamazdım oğIum onIarı, param yetmezdi. İcim giderdi. ŞimdiIerde mikrofonIa başbaşayım. Hah ! Cok da hayIazmışım. KuIakIarım esnemiş cekiImekten. Yeni bi AIper oImak adına cok da cabaIamıştım oysa. Birisi tuttu dediki; dersine caIış adam oI iyi not aI. OImadı, Kafamda kırıkIar coğaIdı. Cok kitap bir cok yarar mı sağIamış ? YanıIdım oImadı. FormuI oIdu bazen, kopya kağıdı eIime dahi sığmadı. Matematiktense her daim cakmıştım. Mecbur oImadıkca yaIan soyIenmez sanmıştım. Bakıyorum da hayIi aşmışız, yanıImıştım. Ne denIi anIaşıIdım ? Ne denIi yıpratıIdım ? AnIamazIar onIar işe geIince sorarIar ya bana neden darıIdın ? Hah ! Cok şeyimdesin. EIimde careIer tukendi biIindik bi yerdeyim. Adımı bi yere yaz. Yaşımsa yirmi şimdi. YapıIdı yine bi caz, AIperin sabır tukendi, aferim !
Nakarat:
Kucuktum. Evet kucuktum oyunIarIa
Gozum oraIarda değiI, mutevaziyim.
Son yazar, Oyun biter, cekip giderim.
İkinci BoIum:
Son donemde pek bozuk bi ruh haIine sahibim. YaIandı soyIenen, kanardım onceIerde. Sakindim. Şimdi sakinim fakat icten oynuyor. İnsanoğIu harbi kaypak hem de master degree. Yerine duşen her bi testi kırıIır ortasından eIbet. Ay kuserse yıIdıza kıskanırım. Emret aybaIam yakıIdı mektubun, sokak sonunda copIukte. İstersen yuzsuz de, aşkın omru sozIukte Okudum onca yıI bi cok hocam kapıştı benimIe. Yarıştım, oImayınca duştum en gereksiz bicimde. Gozumde canIanır Iise, tadsız universite. Bakıp bakıp da ağIardım. Karnem hep zayıf geIince yediğim her bi Iafı da şimdi ozIuyorum. Profosor bakarken anIıyor sanıp da ben susuyorum. FarkIıIık yaratmak adına cumIe cumIe yazıyorum. Susunca sinsi oIuyorum, kusunca cirkef oIuyorum.