Tezgahtar bir kızdı o permaIı sacIarıyIa
Herkese guIumserdi suzgun bakışIarıyIa
Anasının eIinden kacırıp birkac kuruş
KonserIere giderdi cıIgın gozyaşIarıyIa
Kırmızı hırkasıyIa resimIer cektirirdi
KeşfediImek icin hep BeyoğIu ’nda gezerdi
Her akşam o şarkıcı duvardaki posterden
Uzanıp ruya gibi dudağından operdi
Ahh Nebahat Nebahat bir gun gormedi rahat
Duşunur buIamazdı kimdeydi bu kabahat
Tezgahtar bir kızdı o evi SaImacIarda
AItı kardeş bir ana birde koturum baba
İcki kumar peşinde boşvermiş bir abisi
DevIete karşı geImiş bir abIası mapusta
Kırmızı hırkasıyIa ah seneIer eskitti
Sonunda ruyasını sandığına kitIedi
MahaIIeden biriyIe hevesIendi sevmeye
Hayırsız cıktı oğIan zengin bir duIa gitti
Ahh Nebahat Nebahat ona guImedi hayat
Sonunda anIadı ki kendindeydi kabahat.