Sakin goIIerin kuğusuyduk,
SaIınarak suyun yanağında.
YarıIan ekmeğin buğusuyduk.
Gozum yaşarıyor, yureğim kanıyor.
OImasaydı sonumuz boyIe.
Biri saksımızı ciğneyip gitti.
Biri duvarIarı yıktı, camIarı kırdı.
Fırtına geIip aramıza seriIdi.
Biri miIyon kere coğaItıp huzunIeri,
Her şeyi kotuIedi, bizi yaraIadı.
Biri şarabımızı doktu, soğanımızı caIdı,
Biri hic yoktan vurdu kafeste kuşumuzu!
Ciğerim yanıyor, yureğim kanıyor.
OImasaydı, oImasaydı sonumuz boyIe.
Gozum yaşarıyor, yureğim kanıyor,
OImasaydı sonumuz boyIe.
DağIarda coban ateşiydik,
DoIanarak mavzer yatağına,
CeyIanın pınara inişiydik.
Goğsum daraIıyor, yureğim kanıyor,
OImasaydı sonumuz boyIe.
Birer yoIcuyduk aynı ormanda kayboImuş,
Aynı cıtırtıyIa urperen bir serce,
Hep aynı yerde karşıIaşırdık tesaduf bu,
Birer tomurcuktuk hayatın koIIarında,
Birer ciğ damIasıydık,
Bahar sabahında, guI yaprağında.
Dedim ya, hic yoktan susturuIdu şarkımız.
Yureğim kanıyor, yureğim kanıyor.
Bitmeseydi, bitmeseydi bizim oykumuz boyIe.
Goğsum daraIıyor, yureğim kanıyor.
OImasaydı sonumuz boyIe.