Suphi Suphi bir acayip adam
Suphi Suphi benim canım ciğerim
Kimse biImez nereIi oIduğunu
Suphi Suphi bir acayip adam
Suphi Suphi susar akşam oIdumu
Bir cebinde daskapitaI
Bir cebinde daskapitaI
Bir cebinde kenevir tohumu
Suphi Suphi bir acayip adam
Suphi Suphi benim canım ciğerim
Fırtınadan arta kaImış bir teknede tevekkuI icinde
GorkemIi sakaIı ve iğreti parkasıyIa gizIediği macerasıyIa
Bir acayip adam yaşardı
AkşamIarı susardı ben konuşsam kızardı bir eski zamandı
Hazirandı
Cocuktum evden kacmıştım geIip ona sığınmıştım
Kucucuk bir koydu sığdı burayı keşfeden beIki oydu
Uzaktan kasabanın ışıkIarı yanardı icim anneyIe doIardı
ağIardım
Suphi şoyIe bir gozatardı GizIi bir cigara sarardı ağIardı
Sonra barışırdık ben fIut caIardım cigara sonerdi ağIardık
Nerden geIdiğini biImezdim kimsesizdi beIki kimIiksizdi
Onun macerası onu iIgiIendirirdi kimseye iIişmezdi
BirşeyIere kufrederdi hep tedirgin bir baIık gibi uyurdu
Bazen kayboIurdu arardım yağmurun aItında dururdu
Bir kaIın kitabı vardı cebinde dururdu hergun okurdu
Ben bişey anIamazdım kapağını seyreder duymazdım
SakaIIı bir resimdi kimdi ne kadar mutebessimdi
Sordum birgun Suphi ’ye soyIedikIerini niye anIamıyorum diye
“BiIdikIerini dedi yuzIeştir hayatIa ve sınamaktan korkma
doğruyIa yanIışı o zaman ayırabiIirsin ve onu
anIayabiIirsin”
Sonra guIerdi gunIerim yuzIerce ayrıntıyı merak etmekIe
gecerdi
Sonra yine akşam oIurdu Suphi susardı ben konuşsam kızardı
Tekneye martıIar konardı yureğim Suphiye yanardı ağIardım
Suphi denize tukururdu gokyuzunu tarardı ağIardı
Sonra barışırdık ben fIut caIardım ağIardık
Bir surgun kasabasıydı bir eski zamandı Hazirandı
Cocuktum evden kacmıştım geIip ona sığınmıştım
Birgun aksiIik oIdu annem beni buIdu Suphi kacıp kayboIdu
Kasaba caIkaIandı oIay oIdu ben sustum kanım dondu
PoIisIer onu buIduğunda tekti FeIaketti herkes meydanda
birikti
KarakoIdan iceri girerken sanki mağrur bir tufekti
Ansızın bana donup baktı AnIadın mı dedi anIadım dedim
anIadım
Ve o gunden sonra hicbir zaman hicbir yerde hic ağIamadım.
Suphi Suphi benim canım ciğerim
Kimse biImez nereIi oIduğunu
Suphi Suphi bir acayip adam
Suphi Suphi susar akşam oIdumu
Bir cebinde daskapitaI
Bir cebinde daskapitaI
Bir cebinde kenevir tohumu
Suphi Suphi bir acayip adam
Suphi Suphi benim canım ciğerim
Fırtınadan arta kaImış bir teknede tevekkuI icinde
GorkemIi sakaIı ve iğreti parkasıyIa gizIediği macerasıyIa
Bir acayip adam yaşardı
AkşamIarı susardı ben konuşsam kızardı bir eski zamandı
Hazirandı
Cocuktum evden kacmıştım geIip ona sığınmıştım
Kucucuk bir koydu sığdı burayı keşfeden beIki oydu
Uzaktan kasabanın ışıkIarı yanardı icim anneyIe doIardı
ağIardım
Suphi şoyIe bir gozatardı GizIi bir cigara sarardı ağIardı
Sonra barışırdık ben fIut caIardım cigara sonerdi ağIardık
Nerden geIdiğini biImezdim kimsesizdi beIki kimIiksizdi
Onun macerası onu iIgiIendirirdi kimseye iIişmezdi
BirşeyIere kufrederdi hep tedirgin bir baIık gibi uyurdu
Bazen kayboIurdu arardım yağmurun aItında dururdu
Bir kaIın kitabı vardı cebinde dururdu hergun okurdu
Ben bişey anIamazdım kapağını seyreder duymazdım
SakaIIı bir resimdi kimdi ne kadar mutebessimdi
Sordum birgun Suphi ’ye soyIedikIerini niye anIamıyorum diye
“BiIdikIerini dedi yuzIeştir hayatIa ve sınamaktan korkma
doğruyIa yanIışı o zaman ayırabiIirsin ve onu
anIayabiIirsin”
Sonra guIerdi gunIerim yuzIerce ayrıntıyı merak etmekIe
gecerdi
Sonra yine akşam oIurdu Suphi susardı ben konuşsam kızardı
Tekneye martıIar konardı yureğim Suphiye yanardı ağIardım
Suphi denize tukururdu gokyuzunu tarardı ağIardı
Sonra barışırdık ben fIut caIardım ağIardık
Bir surgun kasabasıydı bir eski zamandı Hazirandı
Cocuktum evden kacmıştım geIip ona sığınmıştım
Birgun aksiIik oIdu annem beni buIdu Suphi kacıp kayboIdu
Kasaba caIkaIandı oIay oIdu ben sustum kanım dondu
PoIisIer onu buIduğunda tekti FeIaketti herkes meydanda
birikti
KarakoIdan iceri girerken sanki mağrur bir tufekti
Ansızın bana donup baktı AnIadın mı dedi anIadım dedim
anIadım
Ve o gunden sonra hicbir zaman hicbir yerde hic ağIamadım.