Şimdi cocukluğumla kıyaslayınca umudumu
Farkettim ki cokca azalmış
Kalbim bu yalancı dunyanın ve de insanlarının
Yalan tavırlarına coktan alışmış
Belki bende onun parcası oldum
Gidilen yoldan donemez oldum
Taşların altına elimi koyamaz oldum
Ya da umutlar yeşermişti
Ama gozlerim korelmişti
Bu yuzden onları da secemez oldum
Yaraları tuzla, acıyla sardım ben
Belki bu sabrın inancı madenden
Bulamadım aklıma gore bir havva ben
Ve yine başa dondum hep bu kalbim yuzunden
Belki bende onun parcası oldum
Gidilen yoldan donemez oldum
Taşların altına elimi koyamaz oldum
Ya da umutlar yeşermişti
Ama gozlerim korelmişti
Bu yuzden onları da secemez oldum
Ah kalbim sus artık sus başıma bela actın
Aklım bana yetmezken onu da yaktın
Ah kalbim gec kaldın gec şimdi bir gunahkarsın
Seni bu garip halinle kim ne yapsın
Yaraları tuzla, acıyla sardım ben
Belki bu sabrın inancı Adem ’den
Bulamadım aklıma gore bir Havva ben
Ve yine başa dondum hep bu kalbim yuzunden