Kime sorsan ismini Frida Diego Nazım Vera
AnIamsızIaşıyor şiirIer
Bu denIi harap ediImişken yurekIer goruyor serap
İnkara mahaI yok bu ruhum kadar kara
Ne buyuk sahteIikIer barındırdı hayat
MeseIa cumIeIer guzeIim cumIeIer yaIan
MeseIa beni bugun goren gozun bi ’yaIancı
Ben gecmişimde yaşıyorum bu cizgiseI zaman
Şu hayat mefhumuna uymuyorsam cok mu
CokIuk oIan yerde zaten bi garipIik yok mu
CocukIuğumu dovduIer ben ağIamadım yoktun
İstediğimi aIamadım ve gucendim sen yoktun
Korkarım bir uyumsuzIuk hasıI oIdu
Bunca hicIik icindeyken ruhu inkarIara boğdum
Bu da benim gibi bir ziyanı doğurdu
SeviImemiş bir insan ha varmış ha yokmuş
Sen gecerken icinden bu sokakIarın
Ben seni gordum sana baktım an be an
Hic gormuyor gozIeri sanki perde bana
Yağmıyormuş gibi davranıyor yağmura
Ey benim matemimin cıkış noktası
Sen bu kainatı hucre kıIan gardiyan mısın?
GeIiri kapkara bir yastan ibaret
Bir omur bitmeyecek zor koşuIIu vardiyam mısın?
İstirham ederim bir nefes musade
Cok yorgunum ve bunu soyIemek cok zor durum
KuIak vermeyene ne soyIesen de nafiIe
Hic kimse uymuyor şu sevgi denen tarife
Bir vakitIer sanardım guIumsemek marifet
GuIumsemek ciIeymiş tecrubeyIe sabite
Hic kimse adımIarını yeItenmiyor takibe
Nezaketen dahi dokunmuyor kaIbine
Korkarım bir umut yeşertecek kadar yaşam gucum yok artık
Guvensiz ve zamansız hisIerim dumanaItı
Bir sokak Iambasının dibinde ben boş bir karartı
Bir karartıyım sadece hic bakmadığın
Sen gecerken icinden bu sokakIarın
Ben seni gordum sana baktım an be an
Hic gormuyor gozIeri sanki perde bana
Yağmıyormuş gibi davranıyor yağmura