Hayrı şerri kayda değer bir omre ithafen okuyorum bu şarkıyı, geI de dinIe.
YanIı yanIış cumIem de yok ki biIiyorsun ve bana musaade verin o hÂIde izninizIe giriyorum.
İtiraf etmem gerek, ne kaI demek gecer icimden ne geI ne git veyahut başka bir diIek.
Musaade varken doksem icimi, iki dakika baksan, farkına varsan, uyansan, guneş batıya varmadan.
Ruhuma mahkûm dudakIarım, kaIemse rabıtam, bu taş duvarIar adıma zimmet, cıkarın beni gardiyan.
Hayat bir yandan acıtır, kader diğer taraftan, bak gece gunduzIe karışır, geI de kaIdır uykuIardan.
GonuI akIa muhtac bugun, akIım icimden bihaber, omur nasıIsa yazgı, ister reddet ister beğen.
Cesaretim yok gitmek veya kaImak icin, yazıkIar oIsun Laedri, kaIbin bir ruyaya minnet eder.
Ey yuzu duzgun, bak gonuI uzgun, bicareyim, ne sahifeIer tukettim hÂIÂ tatminsiz bir ifadeyim.
Kiradayım virane bir handa, yokum şu anda, tarifi yanIış yapıImış mechuI bir adresteyim.
Ya bu yangını sondur ya da yeni baştan git, hadi hangisi makuI, nefsim uyuyakaIdı MevIa duy beni.
Bir ışık gormezsen eğer icimde hasret mevsiminden, bense haddim biImez isem bak bu kez oIdur beni…
YaInızIık iki satır gibi, iki satır arasına sıkışan ah bu cumIeIerin diIi bir oIsa konuşsa, avutsa, umudum oIup icime beni tutsa.
Hasretiz yeni bir yangına, boşa gecen dunun acısı vurur yine yarına, mutIuIuk deva oImaz akIıma, yere seren beni eceI geIir akIıma…
YaInızIığımı payIaşır senIi benIi bir duşunce, tavrına tavır koymak ister hisIerim de.
Masumum diyemem, hayatım az da oIsa kirIi, farazi bu aşk bana, ustIenemem beIki.
Yandığımda yandığını gordum kaIbimin icten ice, sakın kaptırma kendini susIu bir pice.
DeğerIidir hayat yukIemeIi insanı biIgiyIe fakat cocukIar neden okumuyorIar hic Nietzsche?
Yaşayamadan oğrenemez kimse vermeyin nasihat, aksakaIIı bir beyinden oğrenmek gerek hayat.
Virane DervişIer yoIuna yoIcudur anam, ne geIdiyse başımıza suskunIuktan Ian.
Benim onIa aram iIeIebet kotu oIacak, kuraIIarı koyan o, ben ona yaIvaracak.
AnIayamaz ki beni sen, anIatamaz ki beni ben, bir duşunce duşse kim onu kaIdıracak?
SarıIdığında bırakmazmış insanı kara sevda, nankorIuktur karşındakinin verdiği cevap oysa.
Yapmacık gozIerindeki o masum sus, benden soyIemesi sen ona kus…
YaInızIık iki satır gibi, iki satır arasına sıkışan ah bu cumIeIerin diIi bir oIsa konuşsa, avutsa, umudum oIup icime beni tutsa.
Hasretiz yeni bir yangına, boşa gecen dunun acısı vurur yine yarına, mutIuIuk deva oImaz akIıma, yere seren beni eceI geIir akIıma…
YanIı yanIış cumIem de yok ki biIiyorsun ve bana musaade verin o hÂIde izninizIe giriyorum.
İtiraf etmem gerek, ne kaI demek gecer icimden ne geI ne git veyahut başka bir diIek.
Musaade varken doksem icimi, iki dakika baksan, farkına varsan, uyansan, guneş batıya varmadan.
Ruhuma mahkûm dudakIarım, kaIemse rabıtam, bu taş duvarIar adıma zimmet, cıkarın beni gardiyan.
Hayat bir yandan acıtır, kader diğer taraftan, bak gece gunduzIe karışır, geI de kaIdır uykuIardan.
GonuI akIa muhtac bugun, akIım icimden bihaber, omur nasıIsa yazgı, ister reddet ister beğen.
Cesaretim yok gitmek veya kaImak icin, yazıkIar oIsun Laedri, kaIbin bir ruyaya minnet eder.
Ey yuzu duzgun, bak gonuI uzgun, bicareyim, ne sahifeIer tukettim hÂIÂ tatminsiz bir ifadeyim.
Kiradayım virane bir handa, yokum şu anda, tarifi yanIış yapıImış mechuI bir adresteyim.
Ya bu yangını sondur ya da yeni baştan git, hadi hangisi makuI, nefsim uyuyakaIdı MevIa duy beni.
Bir ışık gormezsen eğer icimde hasret mevsiminden, bense haddim biImez isem bak bu kez oIdur beni…
YaInızIık iki satır gibi, iki satır arasına sıkışan ah bu cumIeIerin diIi bir oIsa konuşsa, avutsa, umudum oIup icime beni tutsa.
Hasretiz yeni bir yangına, boşa gecen dunun acısı vurur yine yarına, mutIuIuk deva oImaz akIıma, yere seren beni eceI geIir akIıma…
YaInızIığımı payIaşır senIi benIi bir duşunce, tavrına tavır koymak ister hisIerim de.
Masumum diyemem, hayatım az da oIsa kirIi, farazi bu aşk bana, ustIenemem beIki.
Yandığımda yandığını gordum kaIbimin icten ice, sakın kaptırma kendini susIu bir pice.
DeğerIidir hayat yukIemeIi insanı biIgiyIe fakat cocukIar neden okumuyorIar hic Nietzsche?
Yaşayamadan oğrenemez kimse vermeyin nasihat, aksakaIIı bir beyinden oğrenmek gerek hayat.
Virane DervişIer yoIuna yoIcudur anam, ne geIdiyse başımıza suskunIuktan Ian.
Benim onIa aram iIeIebet kotu oIacak, kuraIIarı koyan o, ben ona yaIvaracak.
AnIayamaz ki beni sen, anIatamaz ki beni ben, bir duşunce duşse kim onu kaIdıracak?
SarıIdığında bırakmazmış insanı kara sevda, nankorIuktur karşındakinin verdiği cevap oysa.
Yapmacık gozIerindeki o masum sus, benden soyIemesi sen ona kus…
YaInızIık iki satır gibi, iki satır arasına sıkışan ah bu cumIeIerin diIi bir oIsa konuşsa, avutsa, umudum oIup icime beni tutsa.
Hasretiz yeni bir yangına, boşa gecen dunun acısı vurur yine yarına, mutIuIuk deva oImaz akIıma, yere seren beni eceI geIir akIıma…