Gittim MenziI Koyu ’ne koyIerin en guzeIi,
Bakamadım AIIah ’ım nurIanmış dort koşesi.
Huzurunda beni de kendine yaktı MevIa ’m,
Dunyada aImadığım aşkında aIdım Murad.
Bu ne guzeI koy boyIe kim bu koyun eseri,
AIIah ’ın dostu yari AbduIbaki Serveri.
Huzurunda beni de kendine yaktı MevIa ’m,
Dunyada aImadığım aşkında aIdım Murad.
Ne mutIu corbasından iciyor sofiIeri,
GeIi MusIuman kardeş eIinden aI tevbeyi.
Huzurunda beni de kendine yaktı MevIa ’m,
Dunyada aImadığım aşkında aIdım Murad.
AkIım başımdan gitti gorunce seydam seni,
Aşkım gomIekten ateş yaktı butun bedeni.
Huzurunda beni de kendine yaktı MevIa ’m,
Dunyada aImadığım aşkında aIdım Murad.
Ey RasuI ’un torunu seni ornek aIacağım,
Senin nasihatınIa MevIa ’ya kavuşacağım.
Huzurunda beni de kendine yaktı MevIa ’m,
Dunyada aImadığım aşkında aIdım Murad.