Dandy kızmıştı. "Soylediklerimin bir kelimesini bile dinlemediğine iddiaya girerim," diye parlayıverdi.
Genc adam sakin bir sesle, "Soylediklerinin hepsini dinledim," diye cevap verdi.
"Oyleyse neden bir şey soylemiyorsun?"
"Ne soylememi isterdin? Aslında soylediklerinin bana, cevap vermeye değer gorunmuyor."
Genc kız gururlu bir tavırla, "Senden ozur diledim,"
dedi. "En azından, ozurumu kabul ettiğini soyleyebilirdin."
Yvan alaycı bir baş eğişle, "Ozurunu kabul ediyorum," diye cevap verdi.
"Ama... sana şovenist domuz dediğim icin uzgun "değilim."
Genc adamın alaylı tavrı karşısında kapıldığı ofkeyi denetleyemiyordu artık. "Cunku oylesin."
Dandy'nin kafası karışık, istemediği bir evliliğin arefesinde. Kendini ne de guzel eleştiriyor. Kusurlarını iyi biliyor. Kitapta tek bir karakter dışında kimse kotu değil. Orneğin Dandy'nin annesi kızına baskı yapıyor evlilik icin ama Dandy'nin gercekten iyiliğini istiyor. Sonra kitapta sık sık adı gecen ama hicbir sahnede bile aktif yer almayan tek kelime ettiğini duymadığımız uvey baba bile kotu biri değil.
---
"Demek... demek sana hicbir şey ifade etmedi," diye fısıldadı Dandy. Yataktan kalktığında duyduğu neşe ve mutluluk yerini, dayanılmaz bir acıya bırakmıştı.
"Ne etmedi?" Donup Dandy'ye bakmadan konuşmuştu Yvan, ama carparak kapadı siyah bond cantanın kapağını.
"Olanlar... yatakta... bu sabah erken..." Boğazı oyle kurumuştu ki, guclukle konuşabiliyordu.
Yvan donup ona baktı. Yuzu, mermerden oyulmuş gibi sert ve solgundu. Dandy urperdi.
"İfade etti," dedi soğuk bir sesle. "Her sağlıklı erkek gibi benim de ihtiyaclarım var. Bu sabah onlar tatmin oldu."
Gercekle, acı gercekle yuz yuze gelen Dandy, "Ama yeteri kadar değil," diye bağırdı. "Burada benimle kalmak istemene yetecek kadar tatmin etmedim seni."
indirme şifresi:
