Douglas Adams - Otostopcu'nun Galaksi Rehberi
Galaksinin Batı Sarmal Kolu’nun bir ucunda, haritası bile cıkarılmamış ucra bir koşede, gozlerden uzak, kucuk ve sarı bir guneş vardır. Bu guneşin yorungesinde, kabaca yuz kırksekiz milyon kilometre uzağında, tamamıyla onemsiz ve mavi-yeşil renkli, kucuk bir gezegen doner. Gezegenin maymun soyundan gelen canlıları oyle ilkeldir ki dijital kol saatinin hÂl cok etkileyici bir buluş olduğunu duşunurler. Bu gezegenin şoyle bir sorunu vardı – daha doğrusu eskiden vardı: Uzerinde yaşayan halkın buyuk bolumu coğu zaman mutsuzdu. Bu sorun icin pek cok cozum onerilmişti, ama bunların coğu genellikle yeşil renkli kucuk kÂğıt parcalarının hareketleriyle ilgiliydi. Bu da tuhaftı, cunku aslında mutsuz olanlar yeşil renkli kucuk kÂğıt parcaları değildi. Bu nedenle sorun varlığını surdurdu; halkın coğunun durumu kotuydu ve onların buyuk bolumuyse sefildi, dijital kol saatleri olanlar bile. Her şeyden once, ağaclardan inmekle buyuk bir hata ettiklerini duşunenlerin sayısı gun gectikce artıyordu. Bazıları ağaclara cıkmanın bile yanlış bir hamle olduğunu ve hic kimsenin okyanuslardan asla ayrılmamış olması gerektiğini soyluyordu. Sonra, adamın birinin, değişiklik olsun diye bundan boyle halka nazik davranmanın ne kadar iyi olacağını dile getirdiği icin bir ağaca civilenmesinden yaklaşık ikibin yıl sonra, bir Perşembe gunu Rickmansworth’de kucuk bir kafede tek başına oturan bir kız, bunca zamandır ters giden şeyin ne olduğunu birdenbire fark edip en sonunda dunyanın nasıl iyileştirilebileceğini ve mutluluğun hukum surduğu bir yere donuşturulebileceğini anlamıştı. Bu sefer doğru olanı bulmuştu, bu işe yarayacak ve hic kimsenin bir yerlere civilenmesi gerekmeyecekti. Ama ne yazıktır ki, bir telefon bulup birilerine bundan soz edemeden korkunc, aptal bir felaket meydana geldi ve fikir sonsuza dek yitip gitti. Bu, o kızın oykusu değil. Ama o korkunc, aptal felaketin ve onun doğurduğu bazı sonucların oykusudur. Kısaca ozetlemek gerekirse: Tamamen sakin bir hayat yaşamak, hayatına temel yaşamsal fonksiyon olarak soğuk bira ve guzel cay icmek kavramını oturtmak isteyen, kendi halinde, ustelik fazlasıyla uysal bir adam Arthur Dent, bir sabah uyanır ve evinin sacma bir nedenle yıkılacağını oğrenir; ama bu yalnızca başlangıctır. Daha bir kac saat bile gecmeden gezegeni yok edilecek ve yanında kankası Ford Prefect, ustunde yıpranmış sabahlığı, elinde havlusuyla galaksi boyunca surecek inanılmaz bir yolculuğa cıkacaktır ... Paniğe Kapılmayın...
Galaksinin Batı Sarmal Kolu’nun bir ucunda, haritası bile cıkarılmamış ucra bir koşede, gozlerden uzak, kucuk ve sarı bir guneş vardır. Bu guneşin yorungesinde, kabaca yuz kırksekiz milyon kilometre uzağında, tamamıyla onemsiz ve mavi-yeşil renkli, kucuk bir gezegen doner. Gezegenin maymun soyundan gelen canlıları oyle ilkeldir ki dijital kol saatinin hÂl cok etkileyici bir buluş olduğunu duşunurler. Bu gezegenin şoyle bir sorunu vardı – daha doğrusu eskiden vardı: Uzerinde yaşayan halkın buyuk bolumu coğu zaman mutsuzdu. Bu sorun icin pek cok cozum onerilmişti, ama bunların coğu genellikle yeşil renkli kucuk kÂğıt parcalarının hareketleriyle ilgiliydi. Bu da tuhaftı, cunku aslında mutsuz olanlar yeşil renkli kucuk kÂğıt parcaları değildi. Bu nedenle sorun varlığını surdurdu; halkın coğunun durumu kotuydu ve onların buyuk bolumuyse sefildi, dijital kol saatleri olanlar bile. Her şeyden once, ağaclardan inmekle buyuk bir hata ettiklerini duşunenlerin sayısı gun gectikce artıyordu. Bazıları ağaclara cıkmanın bile yanlış bir hamle olduğunu ve hic kimsenin okyanuslardan asla ayrılmamış olması gerektiğini soyluyordu. Sonra, adamın birinin, değişiklik olsun diye bundan boyle halka nazik davranmanın ne kadar iyi olacağını dile getirdiği icin bir ağaca civilenmesinden yaklaşık ikibin yıl sonra, bir Perşembe gunu Rickmansworth’de kucuk bir kafede tek başına oturan bir kız, bunca zamandır ters giden şeyin ne olduğunu birdenbire fark edip en sonunda dunyanın nasıl iyileştirilebileceğini ve mutluluğun hukum surduğu bir yere donuşturulebileceğini anlamıştı. Bu sefer doğru olanı bulmuştu, bu işe yarayacak ve hic kimsenin bir yerlere civilenmesi gerekmeyecekti. Ama ne yazıktır ki, bir telefon bulup birilerine bundan soz edemeden korkunc, aptal bir felaket meydana geldi ve fikir sonsuza dek yitip gitti. Bu, o kızın oykusu değil. Ama o korkunc, aptal felaketin ve onun doğurduğu bazı sonucların oykusudur. Kısaca ozetlemek gerekirse: Tamamen sakin bir hayat yaşamak, hayatına temel yaşamsal fonksiyon olarak soğuk bira ve guzel cay icmek kavramını oturtmak isteyen, kendi halinde, ustelik fazlasıyla uysal bir adam Arthur Dent, bir sabah uyanır ve evinin sacma bir nedenle yıkılacağını oğrenir; ama bu yalnızca başlangıctır. Daha bir kac saat bile gecmeden gezegeni yok edilecek ve yanında kankası Ford Prefect, ustunde yıpranmış sabahlığı, elinde havlusuyla galaksi boyunca surecek inanılmaz bir yolculuğa cıkacaktır ... Paniğe Kapılmayın...
