Ya ne muthiş bir yiğitmiş o olumun ininden bizi tek başına cıkardı. Ustelik o cirkin sesi de son anda oyle guzelleşti ki, aynı kız gibi konuştu." Ucu goz goze gelmişti. Rasim Binbaşı onlara oyle bir bakışla baktı ki, her ikisi de onun bir şeyler bildiğini anladılar.

Birce aralıklı sıralanmış cam ağaclarının arkalarından kÂh durarak kÂh gizlenerek aniden onu ağaca kıstırıp dudaklarından opmuştu. "Aslında mavi gozlu yiğitliği guzelliğine karışmış bir sevgilim var. Ona soylemezsen seninle de idare ederim dedeciğim" "Ah Odumu kopardın Birce sen camın onunde değil miydin? Buraya ne vakit geldin?"

"Biraz daha soru sormaya devam ederse değil, binbaşımın omru beni sevmeye, dudaklarımdan opmeye bile yetmeyecek. Soruları ben soracağım, burada ne yapıyorsun Binbaşım? Mufrezeden mi kactın?"

Olum ve ayrılıkların savaşlarla ic ice gectiği yaslı gunlerde İzmir'e de kan damlıyordu. Oğretmen adayı genc bir kız bir koy meydanında bende varım diye haykırdığında kimi gozler ofke dolu kimi gozlerde şaşkınlığın otesinde buyuleniyordu.