sarhoştum. Odama doğru yurudum. Dolunay vardı. New Orleans'da. Bir sure yurdum ve yaşlar akmaya başladı. Ay ışığında bir gozyaşı seli. Sonra kesildi, yaşların yuzumde kuruduklarını hissedebiliyordum, cildim geriliyordu. Odama girdiğimde ışığı yakmadım; ayakkabılarımı ve coraplarımı cıkarıp yatağa bıraktım kendimi. Elsie, harikulade zenci fahişem benim. Ve uyudum. Her şeye sinmiş huznun icinden uyudum. Uyandığımda şimdi sırada hangi kent, var, diye gecirdim icimden. Hangi iş? Kalktım, coraplarımı ve ayakkabılarımı giyip bir şişe şarap almaya cıktım.