Bakışları huzunle doldu ve yuzune yine o yumuşaklık, kırılganlık geldi. Sanki ince bir buz tabakasının uzerindeydi; sanki aramızda donmuş bir gol vardı ve bir tarafında o, obur tarafında da ben duruyordum.
Ve birden, onun benim tarafıma, yanıma gelme isteğini hissettim. Ama korkusunu da; o kırılabilecek buz tabakasının cokebileceğini ve onun dibine, olumcul soğuğa doğru cekilebileceğine dair. Bu cılgıncaydı ama gercekten onun duygularını hissedebiliyordum. Sadece ne duşunduğu, benim icin gizliydi.
Gozleri, bacağımın uzerinde acık duran ellerime takıldı. Sanki cevabı, ellerimin uzerinde arıyormuş gibiydi.“Bilmiyorum,” dedi sessizce. “Ben kim olduğumu bilmiyorum.”

TEK KELİMEYLE BUYULEYİCİ.