İlk oykulerinde sıradan insanları yergici bir dille, gulunc yonleriyle anlatan bu izlenimci, eleştirel gercekci yazarın sonraki oykuleri gulduruculuğu yanında huzunlu bir havaya burunur. Bu buyuk yazardaki değişimi duşunurken, onun, Rus halkının icinde bulunduğu ağır yaşam koşullarını yakından tanıdıkca umutsuzluğa duştuğu kanısına varırım. Hicbir ideolojiye bağlı olmayan, bu yuzden cağdaşlarınca eleştirilen Cehov bize 19. yuzyılın ikinci yarısının Rus toplumundan carpıcı insan tabloları cizmektedir. Olgunluk donemindeki yapıtlarında gorduğumuz karamsarlığa karşın onun insanlığı genelde aydınlık bir geleceğin beklediğine inandığını duyumsarız. Bilimin gelişmesiyle birlikte sağduyu, insanların yureğini dolduran iyicillik, doğruya, guzele olan sonsuz inanc kotuluklere yenik duşmeyecektir.

Link silinmiş.