MERSİN'in Camlıyayla ilcesinde, gencliğinde oğrendiği iğne oyasını ilerleyen yaşına rağmen devam ettiren Pakize Enucur (81), "Elim tuttuğu, gozum gorduğu muddetce iğne oyası işlemeye devam edeceğim" dedi.
Camlıyayla ilcesindeki kırsal mahallelerde kadınların işledikleri başlarındaki yazmalar, elbiselerindeki yaka susu iğne oyaları Pakize Enucur'un (81) yıllardır hem gecim, hem de yaşama kaynağı oldu.

Babasının kendisini okula gondermeyip evlendirdiğini, 1973 yılında eşinin bir kaza sonucu vefat ettiğini ve o zamanlar da yaptığı iğne oyasından vazgecmediğini belirten Pakize Enucur, "7 yaşında oğrendim. Okula da gidemediğim icin devamlı yaptım. İnşallah da yapmaya devam edeceğim. Evlendikten sonra devam ettim, eşim oldu. İki kızım, iki oğlum vardı. Onları iğne oyası yaparak buyuttum. Onların okul ihtiyaclarını da yine iğne oyası yaparak karşıladım. Parası da guzel kendisi de guzel. Gencler de oğrensin. Eskiden iğne oyasına verilen değer daha buyuktu. Şimdiki nesiller iğne oyası yerine hazır işlere yoneldi. Bizim iş, goz nuru demek, emek demek, alın teri demek. Yaptığımız iğne oyalarının icinde en zoru coşturan ve kupeli dediğimiz urunler. Ayrıca yer ciceği, bademli, yarım papatya gibi iğne oyası turleri de var. Muşteri hangisini isterse onu yapıyoruz. Ayrıca kitap ayracları ve goğus susu de yapıyoruz. Yeni nesil bu işi oğrenmeli" dedi.Yaptığı iğne oyalarının 25 TL ile 150 TL arasında alıcı bulduğunu, en basit bir iğne oyasının bile 3 gunde tamamlandığını belirten Pakize Enucur, "Bazı iğne oyası urunlerini yapmak zor. Onlara bir hafta, 10 gun emek verdiğimiz oluyor. Elim tuttuğu, gozum gorduğu muddetce iğne oyası işlemeye devam edeceğim. Bir yıla yakındır pandemi, koronavirus hastalığı var. Bizim gibi yaşlılara sokağa cıkmak kısıtlı. Bu nedenle evde zaman gecirenler icin iğne oyası hem iyi bir meşgale hem de ek gelir getiren bir sanat. Temennim, bu işi yeni nesil genc kızlarımızın da oğrenmesi, bu sanatın yaşatılmasıdır" diye konuştu.

Kaynak: Demiroren Haber Ajansı