buyrun
Cocuğunuz uyumaya hazırlanırken bir anda "Hayır! Hayır! Hayır!" diye bağırmaya başlar. Neden bu kadar kızgın olduğunu anlamanız birkac saniye surer; ona yeşil pijamalarını giydirdiniz ama o kırmızıları istiyormuş. Talepler bu kadarla bitmez. Babasının dışında kimsenin ona kitap okumasına izin vermiyor. Neden iyi huylu bebeğiniz bir anda bu kadar inatcı ve talepkar oldu? İster inanın ister inanmayın 2-3 yaş cocuklarının butun bunları yapması cok doğal.
Boyle davranarak cocuğunuz kendi iradesine sahip bir insan olduğunu fark ediyor. Doğal olarak bunu ve hızla artan değişkenliğini denemek istiyor. Yeni becerisinden heyecan du¤¤¤¤¤ "Bazı kararlar vereceğim" diyor. En iyi cozum onun gelişen bağımsızlığını desteklemenin yollarını bulmak.
Mucadelenizi gozden gecirin
Cocuğunuz bir istekte bulunduğunda orneğin mavi tişortuyle cizgili şortunu giymek konusunda ısrar ediyorsa bunun gercekten onemli bir sorun olup olmadığını kendinize sorun. Eğer cocuğunuzun isteği onun guvenliğini tehlikeye atmıyorsa ya da sizi delirtmiyorsa isteğini kabul edebilirsiniz. Cocuğunuzu şımarttığınızı duşunup korkmayın. Kucuk konularda onunla aynı fikirde olmak ona kararlar verme konusunda guvendiğinizi gosterin. Cok fazla sınırlandırılmış olmak 2 ve 3 yaş cocuğunun kendisini aciz hissetmesine neden olur ve onları isyan etmeye iter. Neleri yapamayacağını soylemek yerine ("Evde top oynama" gibi) neleri yapabileceğini soyleyin ("Haydi dışarı cıkalım ve bahcede top oynayalım" gibi).
Net olun boylelikle bazı kuralların dışına cıkılamayacağını belirtin. Orneğin karşıdan karşıya gecerken elinizi tutmak zorunda olmalı. Secme hakkı 2 ve 3 yaş cocuklarının kendini bağımsız ve onemli hissetmelerini sağlar. Markete giderken hangi kapıdan gireceğiniz ya da restoranda hangi sandalyede oturacağınız gibi konularda karar vermesine izin verin. Bu tutum daha sonra onemli kararları siz verdiğinizde yaygara koparmasını onleyebilir. Secenekleri iki ya da uc tane tutmak onemli cunku kucuk cocuklar cok cabuk karar değiştirebilir. Eğer sizin listenizde olmayan bir şeyi secerse "Bu bir secenek değil. Benim karar vermemi ister misin?" diye sorun. Secimini yaptığında onu gururlandırın ("Cok iyi bir secicisin!" gibi).
Odullendirmeyi unutmayın
Cocuğunuz bir şeyle meşgulken sizin programınıza uymasını sağlamak icin onu uyarmanız gerekiyorsa adil bir uyarıda bulunduğunuzdan emin olun. Orneğin "Beş dakika sonra ayakkabıcıya gitmek icin parktan ayrılacağız" diyebilirsiniz. Cocuk neyi beklemesi gerektiğini bilirse daha az sinirlenir. Cocuğunuzun iyice zorlandığı durumlarda onu uyarmak ve soyleneni yaparsa bir odul alacağını soylemek yanlış bir yaklaşım değildir. Ama ona şeker ya da oyuncak onermeyin. Bunun yerine parkta daha uzun sure kalma gibi ozendirici şeylere odaklanın.