[h=3][/h]Kutsal kitap Kur'an-ı Kerim'in yetmiş birinci suresidir. Nuh Suresi, Mekke doneminde inmiş ve 28 ayetten oluşmuştur. İsmini konusundan edinen surede başlıca, Nuh peygamberin inkÂrcılara karşı verdiği mucadeleler anlatılmıştır. Musluman Âlemi icin muhim bir yere sahip olan Nuh Suresi faziletleri ile ilgili bazı kaynaklarda onemli bilgiler yer almaktadır. Nuh Suresi Anlamı Ve Okunuşu! Nuh Suresi Turkce, Arapca Oku Dinle Ve Turkce Meali, Faziletleri
[h=3]NUH SURESİ TURKCE OKUNUŞU[/h]1.Nuh Suresi Turkce okunuşu,İnn erseln nûhan il kavmihî en enzir kavmeke min kabli en ye'tiyehum azÂbun elîm(elîmun).

2.KÂle y kavmi innî lekum nezîrun mubîn(mubînun).
3.Eni'budûllÂhe vettekûhu ve etîûni.
4.Yagfir lekum min zunûbikum ve yuahhırkum il ecelin musemmÂ(musemmen), inne ecelallÂhi iz cÂe l yuahharu, lev kuntum ta'lemûn(ta'lemûne).
5.KÂle rabbi innî deavtu kavmî leylen ve nehÂrÂ(nehÂran).
6.Fe lem yezidhum duÂî ill firÂrÂ(firÂran).
7.Ve innî kullem deavtuhum li tagfira lehum cealû esÂbiahum fî ÂzÂnihim vestagşev siyÂbehum ve esarrû vestekberûstikbÂrÂ(vestekberûstikbÂra n).
8.Summe innî deavtuhum cihÂrÂ(cihÂran).
9.Summe innî a'lentu lehum ve esrartu lehum isrÂrÂ(isrÂran).
10.Fe kul tustagfırû rabbekum innehu kÂne gaffÂrÂ(gaffÂran).
11.Yursilis semÂe aleykum midrÂrÂ(midrÂren).
12.Ve yumdidkum bi emvÂlin ve benîne ve yec'al lekum cennÂtin ve yec'al lekum enhÂrÂ(enhÂren).
13.M lekum l tercûne lillÂhi vakÂrÂ(vakÂran).
14.Ve kad halakakum etvÂrÂ(etvÂran).
15.E lem terav keyfe halakallÂhu seb'a semÂvÂtin tıbÂkÂ(tıbÂkan).
16.Ve cealel kamera fîhinne nûran ve cealeş şemse sirÂcÂ(sirÂcen).
17.VallÂhu enbetekum minel ardı nebÂtÂ(nebÂten).
18.Summe yuîdukum fîh ve yuhricukum ihrÂcÂ(ihrÂcen).
19.VallÂhu ceale lekumul arda bisÂtÂ(bisÂtan).
20.Li teslukû minh subulen ficÂcÂ(ficÂcen).
21.KÂle nûhun rabbi innehum asavnî vettebeû men lem yezidhu mÂluhu ve veleduhû ill hasÂrÂ(hasÂran).
22.Ve mekerû mekran kubbÂrÂ(kubbÂran).
23.Ve kÂlû l tezerunne Âlihetekum ve l tezerrunne vedden ve l suvÂan ve l yagûse ve yaûka ve nesrÂ(nesran).
24.Ve kad edallû kesîrÂ(kesîran), ve l tezidiz zÂlimîne ill dalÂlÂ(dalÂlen).
25.Mimm hatîÂtihim ugrikû fe udhılû nÂran fe lem yecıdû lehum min dûnillÂhi ensÂrÂ(ensÂran).
26.Ve kÂle nûhun rabbi l tezer alÂl ardı minel kÂfirîne deyyÂrÂ(deyyÂran).
27.İnneke in tezerhum yudıllû ıbÂdeke ve l yelidû ill fÂciran keffÂrÂ(keffÂran).
28.Rabbigfirlî ve li vÂlideyye ve li men dehale beytiye mu'minen ve lil mu'minîne vel mu'minÂt(mu'minÂti) ve l tezidiz zÂlimîne ill tebÂrÂ(tebÂran).
Cami [h=3]NUH SURESİNİN ARAPCA OKUNUŞU[/h]Nuh suresinin Arapca okunuşu,

Nuh suresinin Arapca okunuşu
Nuh suresinin Arapca okunuşu
[h=3]NUH SURESİNİN TURKCE ANLAMI (Diyanet Meali)[/h]Nuh suresinin Turkce anlamı,

1. Kendilerine yakıcı bir azap gelmeden once kavmini uyar, diye Nuh'u kendi kavmine gonderdik.
2."Ey kavmim dedi,ben sizin icin acık bir uyarıcıyım"
3. "Allah'a kulluk edin; O'na karşı gelmekten sakının ve bana itaat edin."
4. "Ki Allah bir kısım gunahlarınızı bağışlasın ve sizi belli bir vÂdeye kadar tehir etsin (muahaze etmeden yaşatsın)" Bilinmeli ki Allah'ın tayin ettiği vÂde gelince, artık o ertelenmez. Keşke bilseydiniz!"
5. (Sonra Nuh Rabbim! dedi, doğrusu ben kavmimi gece gunduz (imana) davet ettim;
6. Fakat benim davetim, ancak kacmalarını arttırdı.
7. Gercekten de, (imana gelmeleri ve boylece) gunahlarını bağışlaman icin onları ne zaman davet ettiysem, parmaklarını kulaklarına tıkadılar, (beni gormemek icin) elbiselerine burunduler, ayak dirediler, kibirlendikce kibirlendiler.
8. Sonra, ben kendilerine haykırarak davette bulundum.
9. Sonra, onlarla hem acıktan acığa hem de gizli gizli konuştum.
10. Dedim ki : Rabbinizden mağfiret dileyin; cunku O cok bağışlayıcıdır.
11. (Mağfiret dileyin ki,) uzerinize gokten bol bol yağmur indirsin,
12. Mallarınızı ve oğullarınızı coğaltsın, size bahceler ihsan etsin, sizin icin ırmaklar akıtsın.
13. Size ne oluyor ki, Allah'a buyukluğu yakıştıramıyorsunuz?
14. Oysa, sizi turlu merhalelerden gecirerek O yaratmıştır.
15. Gormediniz mi, Allah yedi goğu birbiriyle ahenktar olarak nasıl yaratmış!
16. Onların icinde ayı bir nûr kılmış, guneşi de bir cerağ yapmıştır.
17. Allah, sizi de yerden ot (bitirir) gibi bitirmiştir.
18. Sonra sizi yine oraya dondurecek ve sizi yeniden cıkaracaktır.
19. "Allah,yeryuzunu sizin icin bir sergi yapmıştır."
20. "Ki, onda geniş yollar edinip dolaşabilesiniz.(diye).
21. (Oğutlerinin fayda vermemesi uzerine) Nuh: Rabbim! dedi, doğrusu bunlar bana karşı geldiler de, malı ve cocuğu kendi ziyanını arttırmaktan başka işe yaramayan kimseye uydular.
22. Bunlar da, buyuk hileler, buyuk desiseler kurdular!
23. Ve dediler ki: Sakın ilÂhlarınızı bırakmayın; hele Ved'den, SuvÂ'dan, Yeğûs'tan, Ye'ûk'tan ve Nesr'den asla vazgecmeyin!
24. (Boylece) onlar gercekten bircoklarını saptırdılar. (Rabbim!) Sen de bu zalimlerin ancak şaşkınlıklarını arttır!
25. Bunlar, gunahları yuzunden suda boğuldular, ardından da ateşe sokuldular ve o zaman Allah'a karşı yardımcılar da bulamadılar.
26. Nuh: "Rabbim! dedi, yeryuzunde kÂfirlerden hic kimseyi bırakma!"
27. "Cunku sen onları bırakırsan kullarını saptırırlar; yalnız ahlÂksız, nankor (insanlar) doğururlar (yetiştirirler)."
28. "Rabbim! Beni, ana-babamı, iman etmiş olarak evime girenleri, iman eden erkekleri ve iman eden kadınları bağışla, zalimlerin de ancak helÂkini arttır."
Dua [h=3]NUH SURESİNİN KONUSU[/h]Mekkî sûrelerin ozelliklerini taşıyan Nûh sûresinde iman esaslarıyla birlikte Hz. Nûh'un peygamberliği, inkÂrcılara karşı verdiği mucadele ve tûfan konuları ele alınmakta, Nûh'un kendisi ve muminler icin yapmış olduğu dua ile sûre sona ermektedir.
Hakkında
Mekke doneminde inmiştir. 28 Âyettir. Sûrede başlıca, Nûh peygamberin mucadeleleri ve Nûh Tufanı konu edilmektedir. Sûre, adını konusundan almıştır.
Nuzul
Hem mushaftaki sıralamaya hem nuzûl sırasına gore yetmiş birinci sûredir. Nahl sûresinden sonra, İbrÂhim sûresinden once Mekke'de inmiştir.
[h=3]NUH SURESİNİN TEFSİRİ[/h]Nuh suresinin tefsiri, Nûh aleyhisselÂm, Kur'an'da adı cokca gecen ve dini tebliğ konusunda kavmiyle mucadelesine yer verilen peygamberlerin ilkidir. Kur'an'da Nûh'tan onceki bazı peygamberler de anılmakla birlikte onların inkÂrcılarla mucadelesi hakkında detaylı bilgi verilmemiştir. Nûh'un soyu, hayatı, peygamberliği, inkÂrcı toplumuna karşı sergilediği mucadele ve Nûh tûfanı hakkında Hûd sûresinin tefsirinde genişce bilgi verilmiştir (bk. 11/25-49; ayrıca krş. A'rÂf 7/59-64).
İlk Âyette Nûh'un peygamber olarak gonderildiği ifade edildikten sonra gerceği inkÂr edenlerin bu dunyada başlarına gelmesi mukadder olan felÂketlere işaret edilmiştir. Mufessirler bu felÂketin Nûh tûfanı olduğu kanaatindedirler.
4. Âyette Nûh'un, bir taraftan "... size belirli bir vadeye kadar sure tanısın" derken, diğer taraftan Allah'ın belirlediği vade geldiğinde artık ecelin ertelenmeyeceğini soylemesi mufessirlerce iki şekilde acıklanmıştır: a) Allah, topluluk olarak iman etmeleri şartıyla insanlar icin bir ecel tayin etmiştir. Ancak inkÂrda ısrar ettikleri takdirde belirlenen ecel gelmeden yine topluluk olarak cezalandırılıp helÂk edilmeleri de ilÂhî takdirin gereğidir. İman etmeleri halinde ise belirlenen o vakte kadar toplumsal varlıklarını devam ettirirler. b) Maksat, omrun zamansal anlamda uzayıp uzamaması değil, bereketli, hayırlı ve verimli gecip gecmemesidir. Şu halde burada Allah tarafından belirlenen ecelin değişebileceği bildirilmemiş; fakat insanların değişmeyecek ecelleri gelinceye kadar iman ederlerse mutlu ve huzurlu olarak yaşayıp olecekleri, ama iman etmezlerse mutsuz ve huzursuz yaşayacakları, nihayet hayatlarının da felÂketlerle son bulacağı anlatılmak istenmiştir (Zemahşerî, IV, 161; ŞevkÂnî, V, 342).
Bir peygamberin gorevi davetini eksiksiz yapmaktır; davetin etkisi, sonuc getirip getirmemesi ise insanların kabule yonelmesine ve Allah'ın hidayet etmesine bağlıdır. Burada da Hz. Nûh'un gece gunduz demeden butun gucuyle halkının kurtuluşu icin calıştığı, boylece sorumluluğunu yerine getirdiği bildirilmektedir. Nûh'un insanları kurtuluşa cağırması karşısında gunahkÂrların parmaklarını kulaklarına tıkamaları ve elbiselerini başlarına burumeleri, peygamberin tebliğ ettiği dini reddettiklerini ifade eden mecazi bir anlatım olarak gorulmektedir. Ancak peygamberin konuştuklarını işitmemek icin gercekten parmaklarını kulaklarına tıkamış, onu gormemek ve duymamak icin elbiselerini başlarına burumuş de olabilirler.
Hz. Nûh'un, şartlara ve kişilerin ozelliklerine gore tebliğlerini acıktan veya gizli olarak surdurduğu bildirilmekte, boylece farklı davet ve tebliğ metotlarının kullanılabileceğine işaret edilmektedir.
Dedim ki: "Rabbinizden bağışlanmanızı dileyin; O, cok bağışlayıcıdır.
(Dileyin ki) uzerinize gokten bol bol yağmur indirsin.
Mallar ve oğullar vererek sizi desteklesin, size bahceler versin ve sizin icin ırmaklar akıtsın.
Mufessirlerin 13. Âyetle ilgili değişik yorumlarını şu şekilde ozetlemek mumkundur: a) Âyeti tevil etmeksizin zÂhirî anlamına gore yapılan yorum: "Neden Allah'ın sevabını ummuyorsunuz (ve azabından korkmuyorsunuz)?" b) Tercûne fiilini "onem vermek" anlamında te'vil ederek yapılan yorum: "Neden Allah'ın buyukluğune onem vermiyorsunuz?" Bu yorum, "Neden Allah'ın buyukluğune onem verip de azabından korkmuyorsunuz?" anlamına gelir. c) Vakar kelimesini "imanın sonucu" anlamında te'vil ederek yapılan yorum: "Neden Allah'tan imanın sonucunu beklemiyorsunuz?" Yani iman edip iyi işler yaptığınız takdirde Allah'ın size sevap vereceğini neden umit etmiyorsunuz? d) "Ne oluyor size de Allah'ın buyukluğunu hesaba katmıyorsunuz!" MeÂlde bu anlam tercih edilmiştir (bu yorumlar icin bk. ŞevkÂnî, V, 343; İbn Âşûr, XXIX, 199-200).
14. Âyette sozu edilen yaratılış evrelerinden maksat ya ilk insanın topraktan başlayarak mukemmel insan haline gelinceye kadar gecirdiği aşamalardır veya sperm halinden itibaren gerek ana rahminde gerekse doğduktan sonra bedensel ve zihinsel olarak gelişimini tamamlayıncaya kadar gecirdiği aşamalardır (insanın yaratılış evreleri hakkında bilgi icin bk. Hac 22/5; Muminûn 23/12-14). Hz. Nûh, Allah'ın insanı aşama aşama yaratarak mukemmel bir varlık haline getirdiğini hatırlatıp insanın O'na minnettar olması, varlığını ve birliğini tanıyıp kulluk etmek suretiyle minnet ve şukrunu gostermesi gerektiğine işaret etmektedir.
Nûh aleyhisselÂm onceki Âyetlerde Allah'ın varlığını ve kudretini gosteren insanın oluşum ve gelişimiyle ilgili delillere dikkat cekmişti; burada da dış dunyadaki delillerden ornekler verilmektedir (yedi gok hakkında bilgi icin bk. Bakara 2/29; TalÂk 65/12). Ay, ışığını başkasından aldığı icin Âyette ona "ışık" (nûr) denilmiştir; guneşin ışığı ise kendinden olup bizzat aydınlatıcıdır. Bu sebeple Âyette ona "kandil, ışık kaynağı, aydınlatıcı" anlamına gelen sirÂc adı verilmiştir (ayrıca bk. Yûnus 10/5; Furkan 25/61-62).
"Allah'ın insanları yerden bitirip yetiştirmesi" iki turlu yorumlanmıştır: a) İnsanlığın atası olan Hz. Âdem'in topraktan yaratılışına bir işarettir. b) Her bir insanın gelişmesi ve yaşaması icin gerekli olan besinler doğrudan veya dolaylı olarak topraktan alındığı icin insanların yaratılıp geliştirilmesi bitkilerin yerden bitirilmesine benzetilmiştir (İbn Âşûr, XXIX, 204). Âyette insanın, bedeniyle ait olduğu toprağa geri gonderileceği, ancak bir defa daha topraktan hayat alanına cıkarılacağı bildirilerek uhrevî sorumluluğunu unutmaması gerektiğine işaret edilmiştir.
"Allah yeryuzunu sizin icin sergi gibi doşemiştir" ifadesi arzın duz olduğu şeklinde anlaşılmamalıdır. Arza insanların rahatca hareket edebilecekleri bir yapı verildiği, uzerindeki yollardan ve onun her turlu nimetten yararlanabilecek bir yapıda yaratılmış olduğu anlatılmaktadır.
Sonraki bircok peygamber gibi Hz. Nûh'un da kendi halkının ileri gelenlerinin direnişiyle karşılaştığı anlaşılmaktadır. Halkın peşlerinden gittiği bu ust tabakanın servet ve mevkileri, kibirlerini ve kustahlıklarını arttırarak onları bir yok oluşa suruklemiştir. Âyette sadece dunyevî nimet ve ikballere onem vermenin uzun vadede mutlaka mÂnevî değerleri yok edip toplumun temel dokusunu tahrip edeceği gerceğine de işaret edilmektedir.
İnkÂrcı onderlerin "tuzak kurmaları"nı anlatan ifade, ayak takımını Nûh'u oldurmeye kışkırtmaları veya kendilerinin zengin ve guclu olduklarını hatırlatarak bunu, doğru yolda bulunduklarının bir sonucu olarak gostermeleri şeklinde acıklanmıştır.
Tefsir kaynaklarında burada gecen isimlerin, aslında Âdem'in cocuklarına veya sÂlih kişilere ait isimler olduğu bildirilmektedir. Buna gore sÂlih kişilerin olumunden sonra, onceleri onların anılarını canlı tutmak ve hÂtıralarına saygı gosterip şefaatlerini dilemek amacıyla heykelleri yapılarak her birine temsil ettiği sÂlih kişinin ismi verilmiş; fakat zamanla kutsallık yuklenen bu heykellere tanrı gozuyle bakılıp tapılmıştır. Kaynaklar bu heykellerin CÂhiliye donemi Arapları'nın da tanrıları arasında yer aldığını kaydetmektedir. Nitekim Araplar cocuklarına "Vedd'in kulu, Yegs'un kulu" anlamında Abdu Ved, Abdu Yegs adlarını veriyorlardı (bk. Zemahşerî, IV, 164; RÂzî, XXX, 143; ŞevkÂnî, V, 346). Nûh tûfanında her şey sular altında kalıp harap olduğu halde bunların sonraki nesillere nasıl intikal ettiği bilinmiyor. Muhtemelen bu isimler Nûh'un gemisinde bulunan muminler tarafından sonraki nesillere anlatılmış, onlar da tanrılarına bu isimleri vermişlerdir.
Hz. Nûh'un bu ifadesinden anlaşıldığına gore toplumun ileri gelenleri yani zalimler etkili propaganda ve baskılarıyla bircok kimseyi yoldan cıkarmış, putperest yapmışlardır. İnsanları hidayete erdirmek icin gonderilmiş olan peygamberin, onların sapkınlıklarının arttırılmasını istemeyeceğini belirten mufessirler, Nûh'un, "(Rabbim!) Sen de artık bu zalimlerin şaşkınlıklarını arttır!" meÂlindeki bedduasında kullandığı dalÂl (sapkınlık) kelimesine, "ceza" veya "haksız eylemlerinde başarısızlık" gibi anlamlar vermişlerdir (bk. RÂzî, XXX, 145; İbn Âşûr, XXIX, 211). Onların iman etmeyecekleri vahyin bildirimiyle kesinlik kazandığı icin Nûh'un haklarında beddua ettiği de soylenebilir (bk. Hûd 11/36).
Bu Âyet Nûh'un sozu değil, Allah'ın kelÂmı olup inkÂrcılar hakkında verilen hukmu ve uygulanan muameleyi haber vermektedir. Nûh kavminin, gunahları yuzunden tûfanda boğularak dunyada hak ettikleri cezaya carptırıldıkları, Âhirette de cehenneme gonderilecekleri bildirilmiş; boylece dolaylı olarak onlar gibi putlara tapan Araplar da uyarılmıştır (Nûh tûfanı ve kapsamı hakkında bilgi icin bk. Hûd 11/36-44).
Nûh peygamber, artık bundan sonra inkÂrcılar arasından kendisine iman edenlerin cıkmayacağını vahiy yoluyla oğrenince yeryuzunde inkÂrcılardan hic kimseyi bırakmamasını Allah TeÂlÂ'dan niyaz etmiştir. Âyetin devamı Nûh'un kişisel sebeplerden değil, gelecek nesillerin kurtuluşu icin boyle bir bedduada bulunduğunu gostermektedir.
Kaynaklar Hz. Nûh'un anne ve babasının mumin olduklarını, bu sebeple onlar icin dua ettiğini kaydetmişlerdir. "İnanmış olarak evime girenleri" ifadesiyle mumin olmayan karısı ve oğlunu duasının dışında tuttuğu anlaşılmaktadır. Nûh aleyhisselÂmın duasının kıyamete kadar gelecek olan butun muminleri kapsadığı, aynı şekilde zalimler aleyhindeki bedduasının da kıyamete kadar gelecek olan butun zalimler hakkında gecerli olduğu kabul edilir.