
The Witcher serisi ile guven kazanan CD Projekt RED'in yıllardır beklenen oyunu Cyberpunk'ı sonun da oynadık. Ozellikle PS4 başta olmak uzere konsol cephesinde yaşananlar, oyunun PlayStation Store'dan silinmesine bile neden olmuştu.
Cyberpunk 2077'yi oynarken kulaklarımızı diğer eleştirilere kapadık ve mumkun olduğunca oyuna kendimizi vermeye calıştık. Sizin icin hikayeden olabildiğince az spoiler iceren, detaylı bir inceleme yazısı hazırladık.
[h=2]HikÂye: Devrim niteliğinde olmasa da surukleyici bir hikÂye, ancak kararlarınızın bir onemi yok[/h]

Hikayenin artıları: Surukleyici, aksiyonu eksik olmayan olay orgusu Johnny Silverhand karakteri ile işlenen harika bir cift baş kahraman hikÂyesi Hikayeye katkısı olan Turkce ceviri (Ancak yapılan o buyuk ayıbı da unutmadık) Eksileri: Gidişatı etkilemeyen “ozel” diyalog secenekleri Coğu zaman oyunun sizi yonlendirdiği diyalog secenekleri Yalnızca ilk yarım saat icin değişik bir deneyim sunan farklı hayat yolları Oyunun hikÂyesi yer yer doğru klişelerle suslenen, guclu bir sunuma sahip. Gitgide kendine bağlayan ve ana hikÂyeden uzaklaşıp yan gorevlere odaklanmayı zorlaştıran bir yapısı var. Tempo yer yer yavaşlasa da bol bol aksiyonla suslenmiş surukleyici bir hikÂye akışıyla karşı karşıyayız. Johnny Silverhand (Keanu Reeves) gibi hikÂye anlatımına katkısı alelade bir karakterden cok daha fazlası olan bir unsur da eklenince oyun epey ilgi cekici bir hÂl alıyor.
Hikaye gereği bilincimizde yer alan Johnny Silverhand, vereceğimiz kararlara deyim yerindeyse surekli maydanoz oluyor. Bu sayede dışarıdan tek bir karakter olarak gorunen V, kendi icinde cift karakterli olmamak adına bir savaş veriyor. HikÂyenin tek vucut uzerinde cift baş kahraman uzerinden anlatılması, daha once eşi benzeri gorulmemiş bir yontem olmasa bile oyuna beklenmedik bir katman ekliyor. Ancak hikÂyede yakalanan derinliğe, bir rol yapma oyunundan beklendiği uzere olaylara yon verme tarafında coğu zaman rastlanamıyor.
Ayrıca Cyberpun 2077, secim yapıyormuş hissini vermeyi coğu zaman başaramıyor. Belli noktalarda karakterimizin gecmişine veya yeteneklerine bağlı olarak karşılaştığımız ekstra diyalog secenekleri sıklıkla sohbeti uzatmaktan oteye gecemiyor. Buna ek olarak olayların gidişatına yon vermek adına kararlar alabileceğimiz noktalarda oyuncu ne demeyi secerse secsin CD Projekt RED’in istediği senaryoya zorlandığı zamanlar oluyor. Sinematik sunumu guclendirmek adına yapılan bu secim amacına ulaşıyor, ancak rol yapma dokusunu oyundan sokup atıyor.
[h=3]Turkce yerelleştirmenin hikayeye etkisi buyuk:[/h]

Boylesine kapsamlı oyunlarda Turkce dili gormek alışık olduğumuz bir durum değil. O yuzden Cyberpunk 2077’nin harika bir Turkce desteğiyle gelmesi deneyime seviye atlatıyor. Ceviriyi profesyonel bir ekibin yaptığı belli. Tabirler, deyimler, sokak dili gibi iyi ceviri icin kritik olan noktalarda ozenle davranılmış. Cevirinin kalitesini acıklamak icin ‘netrunner’ yerine kullanılan “ağgezer” kelimesi cok guzel bir ornek.
Oyun cıktıktan birkac gun sonra fark edilen tatsız bir hatalı ceviri vakası olduğunu aktarmıştık. Ancak burada bir kotu niyet aramak istemiyor, oyun sektorune ve Turkiye'de bu sektor sayesinde gecinen diğer insanların onune taş koyacak eleştirilerden şimdilik kacınıyoruz. Odaklandığımız nokta ceviri şirketinin hatası değil, CD Projekt RED'in urunu.
[h=2]Yan gorevler: Cyberpunk 2077'de ana hikÂyeyi aratmayan yan gorevler var[/h]

Artıları: Merak unsurunu tetikleyen, tamamlamaya değen hikayeler İyi sonlara ulaşabilmek icin yan gorev tamamlama zorunluluğu Eksileri: İyi sonlara ulaşabilmek icin yan gorev tamamlama zorunluluğunu bir eksi olarak da ele alabiliriz. Gwent benzeri bir mini oyunun eksikliği Zengin bir yan gorev kataloğuyla karşı karşıyayız. Hatta bir yan goreve giderken bile yolumuzdan sapıp telefonumuza gelen yeni bir goreve doğru direksiyon salladığımız anlar olabiliyor. Yan gorevler arasında karar vermeye calışırken de surekli olarak araba satmaya calışan karakterlerden gelen mesaj tacizine maruz kalıyoruz. İşte yan gorev tarafında boyle bir karmaşa var.
Tum bu karmaşa icerisinde harika hikÂyelere sahip yan gorevler de bulunuyor. Yan gorevler de bazen tıpkı ana hikÂyede rastladığımız derinliğe sahip olduğu icin bir yerden sonra yan gorev yapıldığı unutulabiliyor. Yani en az ana hikÂye kadar guclu yan gorevlerle karşılaşmak mumkun. Night City’de kırılan hayallerin yanı sıra yerine getirilen sozler de var.
Yan gorevlerin ana hikÂyeye katkısı, oyunun sonunda buyuk bir oneme sahip oluyor. Kimi oyuncular icin guzel olsa da kimi oyuncular bu durumdan yakınacaktır. Her oyuncu onune gelen tum gorevleri yapmayı sevmek zorunda değil. Bizce yan gorevlerle hikÂyenin sunumu guclense de sadece ana hikÂye uzerinden nispeten daha iyi sonlara ulaşmayı imkansız hÂle getirmesinden oturu burada kararı her oyuncu kendi vermeli.
[h=3]Tatmin edici bir mini oyun bulunmuyor:[/h]

The Witcher 3 ile aramıza katılan Gwent'in ulaştığı populerlik itibarıyla kendine ozel bir oyuna kavuşmasına rağmen Cyberpunk 2077'de de benzer bir mini oyuna yer verilmemesi kacan bir fırsat. Cihazlara sızarken oynadığımız bir hackleme mini oyunu bulunuyor ancak bu oyunu ana oyunda bir hedefi yerine getirmek amacıyla oynadığımız icin Gwent'e benzer bir dokusu yok.
Aynı zamanda Gwent'in sahip olduğu kompleks yapıyla alakası bile yok. CD Projekt RED'in kendi başardığı şeylerden bile ilham almadığı noktalar gormek gercekten şaşırtıcı.
[h=2]Acık dunya: Night City acımasız, kalabalık ve fırsatlarla dolu bir şehir[/h]

Artıları: Şu ana kadar yaratılan en canlı acık dunyalardan biri Acık dunya o kadar dolu ki ana hikayeyi bir cırpıda bitirmek imkansız Eksileri: Kısa surede tekrara duşen, otomatik olarak oluşturulan anlık aktiviteler Kalabalık ortamlarda tıpatıp aynı animasyona ve cizime sahip NPC'ler Acık dunyası olan oyunlarda yıkık dokuk şehirler gormeye o kadar alışmışız ki Night City farkını anında ortaya koyuyor. Meydanlarda ve ara sokaklarda surekli bir insan kalabalığının ve curcunanın icindeyiz (Hoş bu durum konsolda boyle değildi, ancak PC'de durum boyle). Şehirdeki Her NPC’nin kendine ait bir hayatı olduğunu soylemek mumkun olmasa da canlı hissettirmeyi bir nebze hissettiren bir acık dunya var.
Night City sadece kalabalık yerlerden ibaret değil. Tehlikeyi iliklerimize kadar hissettiğimiz tenha bolgeler, şirketlerin oyun sahası olmuş bu şehrin gercek yuzu. Bizleri ana hikÂyeye olan bağlılığımızdan koparıp şehrin sokaklarında kaybolmamızı sağlayan maceralar tam da bu bolgelerde yer alıyor.
Acık dunyanın hayal kırıklığına sebep olduğu onemli bir nokta, “şuphelileri etkisiz hÂle getir”, ”rehineleri kurtar” benzeri otomatik olarak uretilen gorevlerde yeterli ceşitlilik sunulmaması. Bu tarz aktiviteler o kadar cok tekrar edip sıradanlaşıyor ki bir yerden sonra arabayla yanlarından gectiğimiz birer simge olmaktan oteye gidemiyorlar. Acık dunyanın kendini tekrar ettiği bir diğer nokta da aynı ortamda denk gelinebilen birbirinin kopyası NPC’ler. Bu NPC’leri gordukce o kalabalığın bilgisayarı yorduğuna değiyor mu sorusunu sormadan edemiyorsunuz.
[h=2]Karakterler: Cyberpunk 2077'nin yaptığı en doğru şey[/h]

Karakterler hayatımıza girebilecek gercek insanlar gibiler, guclu ve zayıf yonleri var Oyuncu ve karakterler arasında kurulan bağ hikayede onemli bir yere sahip Kimsenin birbirine guvenmediği Night City’de eğer bir karakter bize guvenirse bunu ilk saniyeden anlayabiliyoruz. Aynı şekilde guvenebileceğimizi anladığımız bir karakter bulduğumuzda icimiz rahatlıyor. Cyberpunk 2077’de kurulan dunya işte boyle bir yer. Gercek hayatta karşılaşabileceğimiz karakterlerle doluymuş gibi hissettiriyor.
Keanu Reeves tarafından canlandırılan Johnny Silverhand dışındaki Judy, Evelyn, Jackie, Viktor gibi karakterler bile cok canlı hissettirip kendilerine bağlamanın bir yolunu buluyor. Tabii ki hicbiri Johnny Silverhand kadar başarılı değil. Zaten hikaye tarafından on planda tutulan Johnny Silverhand’in gercek bir aktor tarafından canlandırılması, karakteri bambaşka bir seviyeye cıkartıyor.
[h=2]Oynanış: Bitmemiş bir oyunun cırpınışları[/h]

Artıları: Oynanışa gore artan alt yetenekler Farklı araclarda bulunan farklı suruş hissiyatı Savaş stillerindeki zenginlik Hackleme mekaniklerinin kolay kullanımı Eksileri: Bazı oyuncuların karşılaştığı, deneyimi baltalayan hatalar Genel anlamda iyi olan yapay zek zaman zaman ağır sacmalıyor Gorevler haricinde yaptığımız şeylerin gercek sonucları olmuyor Oyun cok geniş bir yetenek ağacına sahip olmasının yanı sıra oynanışa odaklı olarak gelişen alt yeteneklere de sahip. Yetenek ağacına sahip oyunlarda, oyuncunun oyunu oynama tarzına gore şekillenen yetenekler olmasının onemi, oyunda birkac saat ilerledikce anlaşılıyor. Orneğin taarruz tufeği kullanmayı tercih ettiyseniz, saatler gectikce taarruz tufeğiyle duşmana verdiğiniz hasar kendiliğinden artıyor.
Karşımızda genel anlamda olmasa da oynanış anlamında ceşitli bir oyun var. Oyunun ayrıntılı yetenek ağacı, silah skalası, bu silahları kullanarak yapabileceğimiz saldırılar, farklı arabalar ve ozellikle motosiklet surerken karşılaşılan farklı suruş hissiyatı oyuna bir albeni katıyor. Oyun, oyuncuyu alıştırmak icin yeteri kadar bilgi vermiyor ancak bir kere alıştıktan sonra bahsettiğimiz albeni kendini iyiden iyiye gostermeye başlıyor.
Biz kendi deneyimimizde nadiren karşılaşsak da oyunu bilgisayarda oynayan insanların karşılaştıkları buyuk hatalar var. Skyrim ve Fallout gibi acık dunya oyunlarında karşılaşıldığı zaman goze bu kadar batmayan benzer hatalar Cyberpunk 2077 gibi sinematik sunumu esas almış bir acık dunya oyununda daha cok rahatsız ediyor. Kimi zaman yapay zekÂnın da nasibini aldığı bu hataların zaman icerisinde gelen guncellemelerle giderilmesi mumkun. CDPR’ın onceki oyunlarının da cıkış zamanı hatalarla boğuştuğu olmuştu.
[h=3]Oyle vadedilen bir ozgurluk bulunmuyor:[/h]

Cyberpunk 2077 bazı noktalarda tatmin edici bir ceşitlilik sunsa da genele bakıldığında aslında rol yapma oğeleri barındıran bir aksiyon-nişancı oyunu. Oyun, hikÂye tarafında sahip olduğu cizgiselliği oynanışta da yer yer yaşatıyor. Acık dunyada gezerken yaptığımız şeylerin gercek sonucları yok. Bir oyunu cizgiselliği uzerinden eleştirmek her zaman doğru bir yaklaşım değil ancak CD Projekt RED’in yaptığı acıklamalarla oyuncuları soktuğu beklenti cok yonlu bir rol yapma oyunuydu. Cyberpunk 2077’nin tam teşekkullu bir rol yapma oyunu olduğunu soylemek ise mumkun değil.
[h=2]Sonuc: Performans sorunları, hatalar ve yaratılan yanlış beklentilerin altında ezilse de iyi bir oyun (Geriye bir şey kalıyorsa tabii)[/h]

Artıları: Harika bir hikÂye, daha da iyi bir sunum Cok ceşitli oynanışın kazandırdığı derinlik Oyuncuya kendini sevdiren guclu karakterler Nefes kesici grafikler (DLSS zaman zaman goruntude bozulmalara sebep olsa da) Eksileri: Ozellikle eski nesil konsollarda beklenenden ve vadedilenden cok uzak bir deneyim Oyunun bir kez daha ertelenmesi gerektiğini duşundurten bazı hatalar CD Projekt RED tarafından belirtilen, gercekle ortuşmeyen sistem gereksinimleri Cyberpunk 2077 bizim 40 saatlik deneyimimize gore hatalardan dolayı oynanamayacak bir durumda değil. Ancak bunu soyleyebilmemizin sebebi hem bilgisayarda oynamamız hem de şanslı tarafta olmamız. Oyunu konsollarda deneyimleyenler ve bazı bilgisayar oyuncuları yuklenmeyen dokular, bomboş bir Night City veya gırla hata yuzunden CD Projekt RED’i topa tutuyorlar. Hicbir erteleme almasaydı eski nesil konsollar ve Nvidia 2000 serisi ekran kartları son modelken cıkacak bir oyunun teknik anlamda bu kadar kotu bir deneyim sunması kabul edilebilir bir durum değil.
Not: CDPR CEO’su Adam Kicinski, kasım ayında oyunun eski nesil konsollarda beklenmedik bir şekilde iyi calıştığını soylemişti... Bilgisayarda oynarken şanslı tarafta yer almamız bile oyunun kotu performansının onune gecemedi. Işın izleme ve DLSS acıkken RTX 2000 serisi ekran kartlarla stabil 60 kare alabilmek mumkun değil. CD Projekt RED ayrıntılı bir sistem gereksinimleri listesi yayınladığı zaman olumlu yonde beklentiler oluşmuştu ancak gorunen o ki o listede saniye başına 30 kare hedeflenmiş. Bilgisayar oyunlarında genel olarak kabul goren değer 60 kare olduğu icin ne kadar suslu bir şekilde hazırlanmış olursa olsun Cyberpunk 2077 icin de sistem gereksinimleri diğer her buyuk caplı oyun gibi kağıt uzerinde kalıyor.
Her şeye rağmen Cyberpunk 2077 sunduğu hikÂye ve oynanışının ceşitliliği ile gecer not almayı hak eden bir oyun. CD Projekt RED’in oyunu tanıttığı yıllar icerisinde hic gerek yokken belirlediği ve nihayetinde ulaşamadığı yuksek cıta olmasaydı oyun tum teknik sıkıntılarına rağmen bu kadar eleştiri almazdı. Ancak belirtmemiz gerekiyor ki oyun bu haliyle cok buyuk değişimler yaşamadığı surece bircok eleştirmen tarafından ezbere verilen cok yuksek puanları hak etmekten cok uzak bir noktada.
[h=2]Gamescom 2020'de Yılın En İyi PC Oyunu secilmiş, PC oyun tarihinin en iyi cıkış yapan oyunu olmuştu: Ancak Cyberpunk 2077 bu unvanları hak etmiyor (şimdilik)[/h]

Oyun dunyasında onemli bir kesim CD Projekt RED'in 2007'deki ilk Witcher oyununda da cok sayıda sorun olduğunu, ancak serinin zamanla bir efsaneye donuştuğunu hatırlatıyor. Ancak Cyberpunk 2077, daha cıkmadan yarattığı heyecan fırtınasının kurbanlarından birisi olmuş gorunuyor. PC surumu konsollara kıyasla daha az sorun barınsa da ilerleyen yıllarda duzeltmenin zor olacağı yapay zeka gibi cok ciddi problemlere sahip.
2020 Gamescom etkinliğinde En İyi PC Oyunu dahil 5 odul birden alan, ertlemelerin ardından Kasım ayında tarihin en iyi cıkışını yapan PC oyunu gibi unvanlar, ne yazık ki Cyberpunk 2077'nin hak ettiği unvanlar değil. En azından oyunun temel sorunları cozulene kadar sipariş vermemenizi tavsiye ediyoruz. Son olarak Cyberpunk 2077 sayesinde, yeni cıkan bir oyunu hemen almak yerine kararlı surume kavuşmasını beklemenin ne kadar mantıklı bir tercih olduğunu vurgulamak istiyoruz.
[h=2]Cyberpunk 2077 incelemesinin oynandığı sistem bilgileri:[/h] Ekran kartı: RTX 2070 Super Bellek: 16 GB İşlemci: Intel i5-8400 Cozunurluk: 2560x1440 Depolama birimi: SSD