Yalnızlığım hayatımın tek sırdaşı.
Zaman butun hayallerimize ağzımın payını verdi.
Lafın bile gelişi var sen hala neredesin?
Her konuşmak isteyişinde ona bakıp susmaktır aşk.
Hic kimse senin kadar fikrime huzur değil.
Her şeyi boş verdim boş verdiklerimin arasına hoş geldin.
…sɹǝʇ nq ʞǝʇ ɹıq ؛ɐp ɐpunloʎ ʎǝsɹǝɥ ıʞuɐS.
Kalbime soyleyemedim gittiğini seni halen benimle biliyor.
Bin gunahın olsa da bana bir gun ahım yok sana.
Yureğine giden bir bilet kes cam kenarı değil can kenarı olsun.
Tek kişilik miydi bu şehir sen gidince bomboş kaldı.
Giderek daha cok seviyorum seni demişti. O yuzden gitti demek ki.
Alıp başımı gidesim var da aklımdakileri valize sığdıramıyorum.
Hadi takas edelim bir şeylerimizi. Mesela guluşunden ver omrumden al.
Yıkıldı yolunu bekleyen şehir. Şimdi gelsen de bir gelmesen de.
Aslında Turkcem cok iyidir. Ama bazen anlamıyorum seni. Git ne demek?
Kolunu ısırıp saat yapıp bu saatten sonra benimsin diyesim var.
Sana muhtac olduğum şu anda gel yaşamak olsan da gel olum olsan da gel.
Yıkıldı yolunu bekleyen şehir. Şimdi gelsen de bir gelmesen de.
Sen gittin artık yoksun ve boşuna yağıyor yağmur. Birlikte ıslanamayacağız ki.
Ve bazen de seninle konuşmak iyi geldi diyebileceğin birisi olmalı.
Ey yalnızlık nikÂh mı kıydın bana. Helalimmişsin gibi her gece giriyorsun koynuma.
Gozlerinin Kahvesinden koy omrume kırk yılın hatırına Sende kalayım.
Sana iki kelimelik sonunu bilmediğim bir hikaye anlatayım mı? Evet. Seni seviyorum.
Neyim olursan ol da hayal kırıklığım olma. Orası cok kalabalık tanıyamam seni.
Olmek sorun değil de hani bir gun mezarıma gelirsin de kalkıp sarılamamak koyar bana.
Şimdi sondu ışık sustu dudağımdaki sen calan ıslık. Dunya ahiret acımsın artık.
Ne hasta bekler sabahı ne taze oluyu mezar ne de şeytan bir gunahı seni beklediğim kadar.
Bir otobus aşkıydı belki bizimkisi benim yolum son durak seninkisi musait bir yerdi.
Sevdan uflendi bir kere vakit aşk-ı kıyamet. Sen kopuyorsun yureğimde gonlum gonlune emanet.
Hadi simit satanı anladım kestane satanı da. Peki ya dost satan o da mı ekmek parası?
Yağmurlar duşunce tenime her damlayı sen sanıp aşk bildim. Ve biliyor musun golgeni bile cok ozledim.
Susmak kabullenmek değil cevaptır. Eğer insan kısa cumleler kuruyorsa uzun yorgunlukları vardır.
Tabaklarda kalan son kırıntılar gibiydi sana olan sevgim. Sen beni hep bıraktın bense hep arkandan ağladım.
HÂlet-i ruhaniyemdir kelÂm ettiğim lisÂn! Ya onadır ya Onunla Olana ya Aşkadır ya da Aşkla yanana!
Sen bakma benim bu kadar huzunlu şeyler yazdığıma ben cok gulerim. Ve gulerken hic kimse yalan olduğunu anlayamaz.
Paslı bir yalnızlıktı avuclarımda ardımda bir yurek yuku ruzgÂr. Ne zaman sevmeye koyulsam doğrulup coğaldı ayrılıklar.
Aynı gunde dort mevsime şahit olmak gibi bir şey bu. Once ozluyor sonra ağlıyor akşamları kusuyor geceleri cok seviyorum.
Artık gelecek planlarımı hayattan gizli yapıyorum. Sanki hayat işini gucunu bırakıp planlarımı bozmak icin her şeyi yapıyor.
Uzulme değmez sozunu duymaktan sıkıldım. Değmeyenlere zaten uzulmem. Uzulduğum şey değmeyenlere yureğimin değmiş olmasıdır.
Kafanı yastığa her koyduğunda aklına geliyorsa ya kimsede gormediğin mutluluğu tattırmış ya da cok derin yaralar bırakmıştır.
Kalp midir insana sev diyen yoksa yalnızlık mıdır korukleyen? Sahi nedir sevmek bir muma ateş olmak mı yoksa pekguzelsozler.com yanan ateşe dokunmak mı?