KUTAHYA'da doğuştan 'serebral palsi' hastalığı nedeniyle yurumekte ve konuşmakta gucluk gecen Berra Akarsu (10), annesi Umahan ile ablası Tuana'nın desteğiyle hayata tutundu. Eşinden ayrılarak kızlarıyla kendisine bir dunya yarattığını ifade eden Umahan Asal, "Buyuk kızım Tuana bana destek oldu. Arkadaşım ve dert ortağım oldu. Benim yetemediğim yerde kızım destek oldu. İki kızım ve ben baş başa verdik ve hayata tutunduk" dedi.
Kutahya'nın 75'inci Yıl Mahallesi'nde oturan Umahan Asal'ın 2 cocuğundan biri olan Berra Akarsu 'serebral palsi' hastalığıyla dunyaya geldi. Yurumekte ve konuşmakta gucluk ceken Berra'nın bir an olsun yanından ayrılmayan annesi Umahan Asal ise bu surecte eşinden ayrılarak iki kızıyla hayata tutundu. Devletten aldığı engelli ve bakım aylığının yanı sıra evde yaptığı dikiş ve nakışları sosyal medya uzerinden satarak gecimini sağlayan Umahan Asal, zor gunleri geride bırakarak Berra ile muzik dinleyip dans edebildikleri zamanlara kavuştuklarını soyledi.

'YARIM DAMAKLA DUNYAYA GELDİ'Serebral Palsi hastalığı nedeniyle kızı Berra'nın yurumekte ve konuşmakta gucluk cektiğini anlatan Asal, "Kucuk kızım dunyaya geldiğinde bambaşka bir şeyler beni bekliyormuş. Hic haberim yoktu. Hamilelik surecinde doktorlarım bana fazla bilgi vermedi. Sonradan oğrendim. Yarık damakla dunyaya geldi. Anne sutu verememem benim icin cok zor bir surecti. Bunalıma girdim, ağladım, uzun sure hastanelerdeydik. Ama kendimi toparlamak zorundaydım. Ameliyat oluncaya kadar, uykusuz geceler gecirdik. Cunku beslemesi zordu. Topluma girerken, cok zorluk cekiyordum. Onun yutma sesini duymak icin kulağımı dayıyordum. Sonra 2 yaşında ameliyat oldu. Kızımla ilgili farklı şeyler vardı, cunku gelişimi geriydi. Bunu sezebiliyordum. Doktora gittik, gelişim geriliği olduğunu ve rapor cıkartmam, heyete girmem gerektiğini soyledi. Asıl zor surec o zaman başladı benim ve ailem icin. Eşim de beklemiyordu ve kabullenmemiz cok zor oldu. Eşimle problemler yaşadık ve anlaşarak ayrıldık" dedi.'KIZIMLA AYAKTA DURMALIYIM' DEDİMEşinden ayrıldıktan sonra ailesinin yanında bir sure kalıp ayrı bir eve cıkarak iki kızıyla hayata tutunduklarını kaydeden Umahan Asal, "Kızımla artık ayakta durmalıyım dedim. Once ailemin yanında kaldım. Daha sonra ayrı eve cıktım. Cok şukur, buyuk kızım Tuana bana destek oldu. Arkadaşım ve dert ortağım oldu. Benim yetemediğim yerde kızım destek oldu. İki kızım ve ben baş başa verdik ve hayata tutunduk. Elimizden geldiği kadar, olduğu kadarıyla yaşamaya calıştık. Bir keresinde kızım engelli olduğu icin bizi sinemaya almadılar. Berra ses yapar ve diğer insanları rahatsız eder diye. Buyuk kızım o gun cok uzulmuştu. Engelliyiz diye kendimizi hayattan soyutlamamalıyız. Biz topluma katılırsak, insanlar bizi kabullenir. Biz kendimizi kısıtlarsak insanlar da bizi kısıtlayacak. Dikkat cekici bakışlar uzerinizde olunca eve kapanabiliyorlar" diye konuştu.'KIZIM BANA ENGEL DEĞİL'Berra, annesi ve ablasıyla yaşadığı evde muzik dinleyip dans etmeye başladı. Bu surecte anne ve ablasının yuzunu gulduren Berra, hayata karşı engelleri de aile sevgisiyle aştı. Kızlarıyla evde eğlenmek icin dans ettiklerini ve bunun kendisini cok mutlu ettiğini anlatan Umahan Asal, "Berra muziği cok seviyor. Muzik kanalları acıp, muzik dinliyoruz. Yeri geliyor kızımla beraber oynuyoruz. Yeri geliyor dans ediyoruz. Berra'yı ben hicbir zaman kısıtlamadım. Duğunlere gittim, eğlencelere gittim. Piste cıkıp dans ettim ve bunu diğer ailelere de oneriyorum. Cunku gercekten onlar bu duyguları hissediyor. Yanında olduğunu, utanılmadığını hissediyorlar. Sadece bizim gibiler bizi kabul edecek diye bir şey yok. Bizim normal arkadaşlarımız da olabilir. Bir annenin guclu olması lazım. Kendisini bırakmaması lazım. Kızım bana engel değil. Elinden tutup carşıya alışverişe gidebiliyorum. Diğer aileler de bunu yapmalı" dedi.HOBİ OLARAK BAŞLADI, TİCARETE DOKDUAsal, devletten aldığı yardımların yanı sıra evinde dikiş ve nakış işleriyle uğraştığını belirterek şunları soyledi: "Devletin sağladığı bakım aylığı, engelli parasından yararlanıyorum. İyi ki bu doneme ve bu devlete denk gelmişim. Cunku destek goruyorum. Devletin verdiği parayla kızıma daha iyi şekilde bakabiliyorum. Ona oyuncaklar ve eğitici şeyler alıyorum. Arta kalan zamanlarımda da dikiş nakış ile ilgileniyorum. Hobi olarak başladım. Sonra ticarete doktum. Kendi capımda dikiş nakışla ilgili bir şeyler yapıp kazancımı da gecimimi de sağlıyorum"

Kaynak: Demiroren Haber Ajansı / Oğuzhan KILIC