XX. yuzyıla değin dil-gerceklik ilişkisini coğunlukla tekābuliyetci doğruluk kuramına gore değerlendiren anlayış,
Wittgenstein'ın ilk donem felsefesini temsil eden Tractatus'ta metafiziğin cekiminden arındırılarak yeni bir
değerlendirmeye tÂbi tutulmuştur. Buna gore dilin mantıksal ifade formu mumkun dunyanın sınırıyla
kayıtlanmıştır. Ancak Wittgenstein'ın Tractatus'ta gercekleştirmeye calıştığı dilin dunyayla sınırlanması ve
metafizik problemlerden arındırılmasının butunuyle başarıya ulaştığı soylenemez. Tractatus'un en son
onermesinde eserin baştan sona inceden inceye temellendirdiği mumkun dunyayla sınırlı mantığın ifna edildiği
gorulmektedir. Bu başarısızlığın temelinde mantığın tumel ve soyutlayıcı karakterinin etkin olduğu bizatihi
Wittgenstein'ın dilinde ifadesini bulur. Kaldı ki Wittgenstein'ın bu ilk donem dil ve mantık ilişkisini mumkun
dunyanın ontolojik karakteriyle sınırlayan analizi kendi icinde yer yer yetersizliğini de ifşa eder gorunmektedir. Bu
ifşalar onun ruhundaki, iddialı dil ve mantık analizinin işaret ettiği yetersizliğin, dilin, sonraki surecte kullanımında
giderileceğini ima etmektedir.
Nitekim dilin kullanımında gercekleşen dil-oyunları icinde an ve perspektifle varlık kazanan ve sadece bu resimle
kayıtlanan gerceklik algısı, klÂsik tekābuliyet kuramını işlevsizleştirmektedir. Wittgenstein'ın kendi bağlamında
vardığı cozumleme, dilin pratiğinde realitenin an ve durumla varlık kazanmasını betimlerken; diğer taraftan
Nietzsche cizgisinden hareket eden post-modern ve yapı-sokumcu duşunurler de hayatın akışına bağlı oluş
seyrinde varlık kazanan dilin pratiğinde anlamın akışkanlığına dikkat cekmektedirler. XX. yuzyılda mantıkcı
analizi hareket noktası kılan Wittgenstein cozumlemesi, ikinci aşamasında dil oyunları kuramıyla soyut ve sabit
anlam sayıltısından uzaklaşırken, post-yapısalcı ve post-modernist duşunurler de farklı bir eleştiriden yola cıkarak
dile bağlı anlama esneklik ve hareketlilik kazandırmaktadırlar. Bu calışma Wittgenstein'ın her iki donem
felsefesindeki farklı yaklaşımları konu edinmektedir. Bu bağlamda dil-gerceklik algısını, analitik bağlama giren
yonu ve sosyal bağlamda gercekleşen yonuyle anlamın imal edilmesini irdelemektedir.
(Tanıtım Bulteninden)
Kitap Adı: Vittgenstein Dilin Yorungesinde Felsefe-Dil Gerceklik Anlam Yazar: Huseyin Subhi Erdem Yayınevi: Kopru Kitapları Hamur Tipi: 2. Hamur Sayfa Sayısı: 384 Ebat: 13,5 x 19,5 İlk Baskı Yılı: 2020 Baskı Sayısı: 1. Basım Dil: Turkce Barkod: 9786052215142