Ruzgarda ucmaya calışan kuşa bile zordu hayat. Ama bana guc veren. Her şeye rağmen, tutunmaya calışmasıydı, yaşamak… İşte arkadaş! Ben, yaşamayı bir kuştan oğrendim.
İcim giderdi televizyon saatinde, izlediğim film ve reklamlara. En cok! Anne ve anne elinden şeker, cikolata alan cocuklara, canım cekerdi (en son cumlemi okurken anlatım bozukluğu arama, elimde onca şeker varken, canım anne cekerdi…) Gozlerim rukûa eğilir, sol yanım erir, elim giderdi, biliyorum sen ordaydın.
İşte ya babası olmalıydım ağabeyimin ya zabıta. Babası olamayacağıma gore zabıta olmak istiyorum. Zordu babamın toprağın altından cıkması, bir toprağa baba demek ise en zoruydu oğretmenim. Sen bize Turkceyi, hayat bilgisini oğretirken, hayat da bize zabıtaları oğretti oğretmenim. Matematiği ilk sen anlattın bize, tekrarı sokakta para ustu verirken oğrendik oğretmenim. Kac gece midem sırtımda gezdi, dilenmedim. Kokan nefesim copten ağırdı, ekmek toplarken iğrenmedim.
-Mustafa Tenker

(Tanıtım Bulteninden)


Kitap Adı: Monoton Bir Gun Yazar: Mustafa Tenker Yayınevi: Parya Kitap Hamur Tipi: 2. Hamur Sayfa Sayısı: 128 Ebat: 12,5 x 19,5 İlk Baskı Yılı: 2020 Baskı Sayısı: 1. Basım Dil: Turkce Barkod: 9786056971709