Yağmur ciseliyordu.
Karanlık bir bulut sinsice şehrin uzerinden geciyor, yağmurdan dolayı kimse gormuyordu.
Politik bir duzmece gibi genc iki kızın duşlerine ağır ağır camurunu bırakıyordu.
HikÂye burada başlıyor burada bitiyordu.
...
Sevgili okuyucularım;
Sakın uyuklamayın,
En uyanık halimle yazıyor,
Kelimeleri uyuşturuyor,
Mutluluk zehrini sol taraftan vuruyorum.
...
Sanmayın ki iş yapmamak icin bu duzmeceleri yazıyorum.
Hayır, kir benim ilham kaynağım, size temiz bir evin hayalini tasarlıyorum.
...
Kara bulut seyrini tamamlıyor, zaten var olan ışığı kendi vaadi gibi sunuyordu.
...
Mutluluk alaycı yuzuyle eski acıları kucumsuyor,
Yeni acılara umut ışığı oluyordu
....
Yerli yersiz ağlamalar susuyor, yerine kendini hipnoz eden bakışlara bırakıyor.
Camların kaba kirleri gidiyor, yerine ince zarif su damlarının izi kalıyordu.
…
Gozlerdeki yaşların da amacı buydu,
Tortulaşmış acıları sokup atıyor, yerine cılız olan bizi bırakıyordu.
...
Sevgili okuyucularım; sanmayın ki yağmurla gozyaşını karşılaştırıyorum.
Sadece camları silmemek icin kurgusal bir yorgunluk arıyorum.
...
Camlarım zarif su damlarıyla doluyken silemem,
Ağlayan birini susturamadığım gibi…
...
Yani diyeceğim o ki yanında ağlayanlar hep olacak,
Kirli camlarınızı merhametli yağmur damlarıyla kutsanacağı bir gun de gelecek.
(Tanıtım Bulteninden)


Kitap Adı: Adsız Pencereler Yazar: Melek Kılıc Yayınevi: Dorlion Yayınevi Hamur Tipi: 2. Hamur Ebat: 13,5 x 21 İlk Baskı Yılı: 2019 Baskı Sayısı: 1. Basım Barkod: 9786052494349