Kulaklarına fısıldanan sesleri en cok duyan,
iclerinde biriken zehri farkına varmadan ekip bicenlerin hikÂyeleri…
“Gobeğim buyumuş iyice. Her şeyi karnımda toplamışım. Butun o ozlediklerim, ozendiklerim. Bıktıklarım, biriktirdiklerim. Hepsi dert olmuş. Karnımda. Perdenin arkasından sokağa bakıyorum. Dışarda gurul gurul akan bir dunya, bensiz. Herkes bir yerlere gidiyor. Telefonlar ellerinde. Ya konuşuyor, ya mesaj yazıyor ya da fotoğraf cekiyorlar. İnsanları var. Ben evde tek başıma.”
Hayatın yokuşu kaderdendir. Kimine duz, dertsiz olan sokak kimine alabildiğine dik bir yokuştur. Gozunu yokuşun başına dikmezsin, başını eğersin yıldırmasın diye, dayanabildiğim kadar dayanayım diye, gucum yettiğince surdurebileyim diye, başını eğer, katlanmanın bir yolunu ararsın.
En cok biriktiren, en cok golgelerine, golgelere sığınanların… Kulaklarına fısıldanan sesleri en cok duyan, iclerinde biriken zehri farkına varmadan ekip bicenlerin hikÂyeleri…
İce donuk, hayatlarının kıyılarında kalmış, bırakılmış, yaralı, yaralarını kimseye gostermeyen huzunlu kadınların hikÂyeleri. Belleri bukulurken golgelerinin biriktirdiği karanlık yanlarını taptaze taşıyanların…

(Tanıtım Bulteninden)


Kitap Adı: Duz Yokuşun Sakinleri Yazar: Berin Aral Yayınevi: Hayykitap Hamur Tipi: 2. Hamur Sayfa Sayısı: 160 Ebat: 13,5 x 19,5 İlk Baskı Yılı: 2020 Baskı Sayısı: 1. Basım Dil: Turkce Barkod: 9786257909761