Cocukların annelerine bağımlı olduğu duşunulse de anneler de cocuklarına bağımlı oluyor.



Cocuğu gelişirken değişen rolune ayak uydurmayan ve cocuğunun kendisine bağımlı olduğu fikrine kapılan anneler ilerleyen yıllarda buyuk sorunlar yaşayabiliyor.
Uzman Psikolojik Danışman Nur Ağdelen anneleri şoyle uyardı: "Anne ya da babasını yalnız bırakmamak icin evlenmeyen hatta universiteye gitmeyen cocuklar yaratmamak icin zaman icinde annelik rolunuzun değiştiğini fark edin ve buna gore davranın. Cocuklarınızın size bağımlı olduğunu duşunurken aslında siz ona bağımlı olabilirsiniz, dikkat edin."

Cocuklar mı anneler mi bağımlı

Uzmanlar, cocuklarının kendilerine bağımlı olduğu fikrine kapılan annelere oncelikle cocuklarıyla ilgili algılarını gozden gecirmelerini onerdi. Geceleri annesinin yanında uyumak isteyen, annesinden ayrılmamak icin okula gitmeyen, evlilik ya da farklı sebeplerle evden ayrılmayı reddeden kişilerle sık karşılaşıldığında genellikle bu kişilerin annelerinden ayrılmakta zorlandıklarının duşunulduğune dikkat ceken uzmanlara gore; burada bağımlı olan kim? "Cocuklar mı anneler mi" sorgusunun yapılmasında fayda var.
Nur Ağdelen, "Annelerin zaman icinde rollerinin değiştiğini fark etmeleri ve buna gore davranmaları onemli" dedi. Bebeği olan anneden okul cağında cocuğu olan bir anneye, sonra universiteye gidecek bir gencin annesine, ardından belki evlenecek ve kişiyi torun sahibi yapacak bir anneye donuşuleceğini hatırlatan Ağdelen, annelere şu oneride bulundu: "Bu geciş sureclerinin her birinde annelik rolu de değişiyor. Bu nedenle siz de cocuğunuzun ihtiyaclarına gore, ilk iki yılda onunla ten tene, sonraki yıllarda ona bir kol uzaklıkta, biraz daha buyuyunce onunla goz goze, daha sonra ise ruhunda, istediğinde ise yanında olun."

Anne kendisini unutuyor

Bebeğin anneye bağımlı olduğu iki yıllık surecte, bir canlının yaşamının devamını sağlayabilecek kadar onemi olan bir rolde olmanın bazı annelere bunaltıcı gelirken, bazı anneler icin yaşamın en onemli amacı haline geldiğine, hatta bazı annelerin bundan once nasıl bir kadın olduklarını unutabildiklerine dikkat ceken Ağdelen, şunları soyledi: "Bu yuzden alıştıkları, kendilerini en becerikli hissettikleri role sarılarak yaşamlarını surdurmek isteyebilirler. Bunu yaşamakta olan anneler icin cocuklarının kendilerinden uzaklaşmasını desteklemek zorlaşabilir. Anne olmanın hissettirdiği yararlılık duygusuyla, kendilerini cocukları icin yemekler yapmaya, onlar icin işten ayrılmaya, kişisel ihtiyaclarını tamamen rafa kaldırıp tum dikkatini cocuklarının ihtiyaclarına verebilirler. Bu tip annelerden en cok 'o yiyemez, ben yedireyim', 'hazırlanana kadar gec kalırız, ben giydireyim', 'gece yalnız kalmaktan korkar, benimle yatsın', 'derslerine yardımcı olursam daha başarılı olur' gibi sozler duyulur. İşte bu noktada annelerin kendilerine bunların hangisi bana, hangisi ona ait diye sorması gerekiyor."

Sizi yalnız bırakmamak icin evlenmeyen cocuklar yaratmayın

Annenin korkuları, endişeleri ve isteklerinin acık bir şekilde ifade edilmese de, cocuklar tarafından hissedildiğini vurgulayan Ağdelen, şoyle devam etti: "Boyle durumlarda cocuğun ihtiyacıyla annenin ihtiyacı birbirine karışabilir. Cocuğun ihtiyacıymış gibi gorunen durumlar, aslında annenin ihtiyacı olabilir. Orneğin, eşinin yurt dışına gitmesiyle yalnız uyumaktan korkan anne, cocuğunu yanına alarak endişesini hafifletebilir. Cocuklar boyle durumlarda anneden uzaklaşma konusunda ikilem yaşayabilir: Bir yandan gelişmek, bağımsızlaşmak isterken; diğer yandan geride bırakacakları uzgun, tedirgin annelerini duşunerek durmak isteyebilir. Cocuk annesini evde yalnız bırakmamak icin okula gitmeyi reddedebilir, annesinin uzulmemesi icin universiteyi başka bir şehirde okumak istemeyebilir, hatta anne babasının yalnız kalmaması icin evlenmeyebilir. Cocuk veya genc bunu bilincli olarak yapmıyor olabilir. Bunların hepsi o kadar gorunmeyen ve coğu zaman farkında olunmayan sureclerdir ki, duruma dışarıdan bakıldığında, bunlar cocuğun veya gencin secimi gibi algılanabilir."

Annelik rolunuzdeki değişime ayak uydurun

• Cocuğunuzun gelişimsel ozelliklerine gore pozisyon değiştirebilirsiniz. Cocuğunuz bağımsızlaştığında, artık kendi hayatınıza odaklanabilir ve cocuğunuzun sizin yardımınıza ihtiyacı olduğu zaman onun yardımına koşabilirsiniz.
• Cocuğunuzun gelişim surecine bağlı olarak annelik rolunuz de değişir. Siz de cocuğunuzun ihtiyaclarına gore, ilk iki yılda onunla ten tene, sonraki yıllarda ona bir kol uzaklıkta, biraz daha buyuyunce onunla goz goze, daha sonra ise ruhunda, istediğinde ise yanında olun.


kaynak
__________________