Cocukların korkma sebepleri nelerdir nasıl onlem alınır
Cocukların korkma sebepleri nelerdir
Cocukların korkma sebepleri

Genel olarak cocukların korkma nedenleri cok farklı sebeplere dayanır. Bunlar arasında en belirgin olanları karanlık ortam, ani yapılan hareketler, yabancı bir yer, yabancı biri, bir nesne, urkutucu bir ses ya da bir hayvan olabilir.

Bebeklerin korkma sebebi ise tamamen değişik nedenlere dayanmaktadır. Bebekler genellikle yuksek ses, karanlık, parlak ışık ve duşmekten cok korkarlar. Bebekler korkularını sadece ağlayarak belli ederler. Bir yaşın sonunda bebeklerdeki korkular artık insanlar ve belirli eşyalar uzerindedir. Orneğin, buyuk bir oyuncak ayı onu korkutur. YÂda tanımadığı bir kişi onu sevmek istediğinde korkar ve ağlamaya başlar.

Cocuk 2 ile 5 yaşları arasında korkuları artar ve farklılaşır. Artık cocuk karanlıktan, hırsızdan, gok gurultusunden, hayali olan şeylerden (hayalet, canavar, peri vb.), ani seslerden ve en onemlisi yalnız kalmaktan korkar. Bu yaşlarda gorunen şeyler dışında, hayali şeyler de onun icin korku sebebidir. Bu korkular altı ile on iki yaşları arasında azalacaktır. Ancak altı yaşına gelen cocuk halen yabancılık korkusu duyuyorsa bir sorun var demektir. Cocuk okula başladığında korkuları tamamen değişir. Artık korkular okula ilişkin ve sosyal yaşamı ile ilgilidir. Alay edilme, kucuk duşme, başarısız olma gibi korkular başta gelir. Cocukta yalnızlık korkusu ise devam eder. Bu donemde annenin tutumu da cok onemlidir. Cunku cocuk bu yaşlarda anneden ayrı kalmak istemez. Annenin şımaran cocuğuna “Şımarırsan seni bırakıp giderim” gibi olumsuz sozleri cocukta buyuk bir korkuya neden olur ve bu korku cocukta uzun bir sure kalır. Cocuğun guveni sarsılır ve her şeyden tedirgin olur. Bu donemde cocuk her şeyden etkilenebilir. Okuduğu hikÂye kitapları, izlediği korku dolu filmler ya da gorduğu resimler korku sebebi olabilir. Bu yuzden yalnız yatamaz ve sanki odada başka birileri varmış gibi korkuya kapılırlar. Korkuların bir bolumu ise ergenliğe kadar devam edebilir.

Cocukta oluşan korkuların en onemli nedeni guvensizlik duygusudur. Bu yuzden korkan cocuk, yanında annesinin ya da bir yetişkinin olmasını ister. Korkusunu sarılarak, ağlayarak, kacarak veya bir eşyanın arkasına saklanarak gosterir. Guveni ilk olarak cocuğa verecek olan kişi anne ve babadır. Bu yuzden anne ve baba cocuğa korku vermemelidir. Doverek, ceza vererek, bağırarak onu korkutmak yanlıştır. Cocuk her zaman anne ve babayı ornek alır. Hatta korkuları bile ornek alabilir. Orneğin, anne kopekten korkuyorsa bunu goren cocuk da kopekten korkmaya başlar. Bazı cocuklardaysa korku cocuğun kekemeliğine neden olur. Yaşamış olduğu deprem, sel, yangın gibi felaketler cocuğun zihninde her zaman kalacak bir korkuya neden olur.

Cocukta korkuya neden olan sebepleri bulmak, korkunun yerleşmesini engeller. Aksi halde, cocukta korku devam eder ve tamamen yerleşir. Bebeklik doneminde korku engellenmezse, uyumsuzluk, zek geriliği, aşırı sinir ya da ice kapanıklık gibi rahatsızlıklar gozlenebilir. Cocukta korku duygusu yaratmamak icin bazı onlemler alınmalıdır.

İlk olarak cocuk korkutulmamalı ve korkuları ayıplanmamalı.
Cocukta korku yaratacak asılsız masallar, korkunc hikÂyeler anlatılmamalı ve korkutucu nesneler ortadan kaldırılmalıdır.
Cocukla konuşarak korkuları icin mantıklı cozumler bulunmalıdır. Cocuğun ilgisi başka yone cevrilmelidir.
Anne ve baba sabırlı olmalı, cocuğun korkusuna saygı duymalıdır. Korkulan şeye cocuk yavaş yavaş alıştırılmalıdır.
Cocuğa doğru bilgiler verilmeli, korkuya ne sebepse nedeni acıklanmalıdır.