Başlığı okuduğunuzda, “benimki gayet guzel ayrıldı” diyen kinayeli sesinizi duyar gibiyim. Zaten bu yazıda bahsedeceğim erkekler, onlar değil!

Bir adam gelip, durustce ayrılmak istediğini soyluyorsa, benim ona lafım yok. Bu mertliği gosteremeyenlere kafayı takmış durumdayım.
Bazı adamların, neden ayrılmak istediklerini soyleyemediklerini anlamakta gucluk cekiyorum. Hic kimse bir ilişkiye başladığında, ne kadar oyle olmasını dilese de, sonsuza kadar birlikte kalacaklarının sozunu veremez veya vermemelidir. İlişkilerin garantisi olabilir mi? Elbette olamaz ancak ayrılmayı medeni bir şekilde becerebilmek gerekir.
Her ayrılığın da, acıklanabilecek bir nedeni olmayabilir. Bunu da anlarım. Ancak cep telefonunu kapatıp uzun zaman ortadan kaybolmak, arandığı zaman telefona cevap vermeyerek kacmak, yalan soyleyerek aldatmak, sağ gosterip sol vurmak; benim anlayabileceğim bir ayrılma bicimi değildir.
Bu konuyu kafama takınca, birkac erkekle sohbet ettim. Erkeklerin neden durustce ayrılamadıklarını oğrendiğimde, yuzumde koca bir tebessum oluştu. Korkuyorlar!
Hemen itiraz etmeyin, gercekten kokuyorlar. Korktukları şey ayrılığın kendisi değil. Ayrılma talebini ilettiklerinde, karşılarındaki kadının vereceği tepki, onları kacmaya itiyor.
Başarısız ilişkiler konusunda, neredeyse profesorluk unvanı almak uzere olan bir dostum, bugune kadar 25 kadından ayrıldığını soyledi. Birkacı haric, hepsinde aşağı yukarı aynı tepkilerin geliştiğini ve artık bu durumu yaşamaktansa, ortadan kaybolarak ayrılmayı tercih ettiğini anlattı. Cumleleri tam olarak şoyleydi:
“ Ne zaman bir ilişkiyi bitirmek icin konuşmaya başlasam, sonu kotuye gidiyor. Ben medeni bir ayrılıktan yanayım. Karşımdakini kırmadan, ilişkinin neden yuruyemeyeceğini anlatıyorum. Onlar ise; bana ya vazo, kul tablası, bardak gibi şeyler fırlatıyor, ya ağza alınmayacak sozler ederek ustume yuruyorlar. Ağlayarak sinir krizi gecirenleri de unutmamak lazım tabii! Yani, medeni bir ayrılık yaşamak zor cunku sonu ya hastanede, ya karakolda bitecek. Bu yuzden, ben de artık ilgisiz davranarak, ortadan kaybolarak ve arkamdan beddua edip soylenmesine izin vererek ayrılıyorum. Hic hoş olmadığını biliyorum ama sizin gosterdiğiniz tavır hoş mu?”
İşte, bir erkeğin ağzından, neden medeni bir şekilde ayrılamadıklarının yanıtı! Pek haksız sayılmaz! Ancak madalyonun diğer tarafında, kadının o ilişki icin hissettikleri, hayalleri gibi konular var. Neden boyle tepkiler verildiğini de anlıyorum. İşin kotu tarafı, ben her iki tarafı da anlıyorum.
Ayrılığın iyisi olmaz mutlaka fakat hem kadın, hem erkek icin soyluyorum: İlişkiyi yurutmeyi başaramamış olabilirsin ama en azından insanca ayrılmayı becer cunku senin icin atan her kalp, kıymetli bir vedayı hak eder!


alinti

__________________