Kararları sizin icin başkalarının verdiği hissine kapıldığınız durumlar hic de az değildir.

Anne ya da babanızın, cocuğunuzun, eşinizin, patronunuzun, bir arkadaşınızın, zamanınızı nasıl değerlendireceğiniz konusunda en az sizin kadar, hatta bazen daha da fazla soz hakkı varmış gibi gelebilir. Bu duygu anlaşılabilir; ama gercekler boyle değildir. Sonuc olarak, başka biri, yalnızca ne yapmanız gerektiği konusunda size tavsiyede bulunabilir.

Son kararı veren, yalnızca sizsiniz. Bu tavsiyeyi ya kabul eder ya da reddedersiniz. Tabii, bazı kararların acı veren sonucları olabilir. Patronunuz, belli bir projede calışmanızı ister; ama sizin zamanınızı nasıl değerlendirmeniz gerektiğine dair başka fikirleriniz vardır. Eğer durumunuzu zorlamaya devam ederseniz, kendinizi bir anda işsiz bulabilirsiniz. Ama coğu durumda, serbest secim ogesi, gercekten de epey fazladır.

Karar Verirken

Zaman kullanımınız, her yıl, ay, hafta, gun ve dakika ne yapacağınız ve bunu nasıl yapacağınız uzerine verdiğiniz irili ufaklı binlerce kararın ve seceneğin sonucudur. Orneğin, belli sosyal kararları nicin verdiğinizin farkında mısınız? İşte, size olasılıklardan birkacı:

1) Alışkanlık: Yıllarca Jones ailesiyle ayda bir, bir araya gelirsiniz. Siz bu işe ilginizi yitirmeye başladınız ve son zamanlarda cok da iyi vakit gecirmediğinizi itiraf etmelisiniz. Yine de bu oyle otomatik bir hale gelmiş ki onlarla buluşmaya devam ediyorsunuz.

2) Başkalarının Talepleri: Eşiniz, işine yardımcı olabilecek bir cifti eve cağırmanız icin sizi zorluyor ve sonunda onlardan hoşlanmadığınız halde teslim oluyorsunuz.

3) Kacışcılık: Evde oturup iş arkadaşlarınızla bir araya gelmenin ne kadar hoş olacağını hayal edip duruyorsunuz; ama sizin ne kadar haddini bilmez olduğunuzu duşunmeleri olasılığından korkup bir turlu onları gercekten davet edemiyorsunuz.

4) Anlık Durum: Birden o akşam bir gosteriye gitmek istediğinize karar veriyorsunuz ve size katılmaları icin Anderson ailesine telefon ediyorsunuz; ama onların başka bir sozu olduğunu oğrenip gosteriye pek de o kadar sevmediğiniz başka bir ciftle gitmeye razı oluyorsunuz.

5) İhmal: Diğer insanların sizi davet etmelerini bekliyor ve bu yuzden, zamanınızın coğunu ya evde ya da aslında tercih etmediğiniz insanların arasında geciriyorsunuz.

6) Bilincli Karar: Eşinizle oturup ortak yanlarınızın cok olduğu yeni tanıdıklarınızı ve son zamanlarda yeterince sık gormediğiniz eski dostları davet etmek icin bir program hazırlıyorsunuz.

Anlık karar hoş olabilir. Ayrıca ihmal, başkalarının talepleri, kacışcılık ya da alışkanlık yuzunden verilen kararlarda “yanlış” bir şey yok. Ama, bu kararların sonuclarından memnun değilseniz, daha fazla bilincli caba gerekli demektir. Zor durumlarda kendini koyvermek, hayale dalmak ya da kacmak ne kadar da cekici gelir insana. Ama gercekten yapmak istediğiniz bu mu? Bir alternatif var. Kendinizi koyverebilir; hayale dalabilir ya da kacabilirsiniz; ama karar da verebilirsiniz.
__________________