Bazı Kadınlar Yakalanamaz,

Bazı kadınlar yakalanamaz, durdurulamaz ve kimseye ait olamazlar.
Onlar zaten kendilerine bile ait değildir de...
O kadınlara yalnızca yakın durulabilir, yakalayıp durdurursan, kendine ait kılarsan... Oluverirler.
Cunku onlar kuş gibidirler. Boyle ucucu kadınlar, tepeden aşağıya inen bir bisiklet gibi,
fren yaptıklarında duşeceklerini pekiyi bilirler.

O yuzden belki de hayat boyu kendilerini en sevdiklerinden bile korumak mecburiyetindedirler.
Kendilerini durdurup, olduruverecek şeylere karşı dikkatli olmaları gerektiğini -her nasılsa- bilirler.
Onlar, insanı ancak frensiz bir seyahate davet edebilirler.
Zira fren yaparlarsa artık onlar, o kadınlar değillerdir ve bozulmuş bir oyuncak gibi kıymetsizdirler.

Kanatlarının altına ruzgÂrı aldığında ucabilen kuşlar gibi, ruzgÂrsız kaldığında bir lokma ete donuşen kadınlar...

Ve erkekler, ekseriyetle, kadınları eğitilebilecek kuşlar sanırlar.
Bilir misiniz? Eğiticiler, eve donsunler, uzaklara ucmasınlar
diye once kuşların kanatlarını biraz kırarlar...
Ama kimi kuşlar ve kadınlar, gokyuzunde ucmayacaklarsa eğer, oluvermeyi tercih ederler ne yazik ki...

Kimi kadınlar hareketinin onune gecilmeden, "yakın durarak" izlenmek, sevilmek mecburiyetindedirler.
Bu bir secim değildir, sevilen renklerini korumak icin bunu yapmaları gerektiğini her nasılsa bilirler.
Kollarından tutulduklarında amansız bir illete yakalanacaklarını bilirler.

Ucuşup, renklerini dağıtıp, cırpınıp hayat icinde, sonra sessizce gidecekler.
Durmak buyuyu bitirir, bunu bildikleri icin onları sevmiş olan adamlar onlara guvenmelidirler.
Ve tepeden aşağı inen bir bisiklet gibi, fren yapmadan gitmeyi tez elden oğrenmelidirler.
Sadece onun yanında olmanın keyfini tadarak....

Fren yaparsa o kadının artık o kadın olmayacağını bilerek...."
__________________