İkinci Akabe Biatı
islam toplantısı
Hz.Muhammed (sav) biat edenler

Biz senin Allahtan getirdiklerine inanarak sana biat edeceğiz. Kendimizi ve coluk cocuğumuzu savunduğumuz gibi seni de savunup koruyacağız.


İkinci Akabe Biatı

Peygamberliğin on ucuncu yılında yetmiş beş Medineli muslumanla Rasul-i Ekrem s.a.v. arasında, Akabede “İkinci Akabe Biatı yapılmış, Medineye hicret kararı burada verilmişti.

Goruşmede, Peygamber Aleyhisselamın amcası Hz. Abbas ilk sozu alarak şoyle konuştu:

-Ey Medine topluluğu! Bilirsiniz ki Muhammed bizdendir, kardeşimin oğludur ve en sevdiğim insandır. Eğer siz onu tasdik ederek yanınıza almak istiyorsanız, onu yardımsız bırakmayacağınıza ve duşmanlardan koruyacağınıza kesin soz verin. Yanınıza geldikten sonra muhaliflerden korkup onu yalnız bırakacaksanız, şimdiden bırakın da aramızda şerefiyle korunmaya devam etsin, dedi.

Medinenin ileri gelenlerinden Esad b. Zurare de şoyle konuştu:

-Ya Rasulallah! Bugun senin yaptığın davet, insanlara ağır gelen bir davettir. Sen bizi eski inanclarımızdan ayırıp yeni bir dine bağlanmaya davet ettin, biz de bunu kabul ettik. Biz senin Allahtan getirdiklerine inanarak sana biat edeceğiz. Kendimizi ve coluk cocuğumuzu savunduğumuz gibi seni de savunup koruyacağız. Hangi şartla olursa olsun, bu sana bağlılık yeminimizdir.

Allah Rasulu s.a.v. ise onlara şoyle dedi:

- Allah icin sizden istediğim ilk şart, Ona hicbir şeyi ortak koşmadan ibadet etmenizdir. Kendim icin istediğim şart da bana ve ashabıma yardımcı olmanız, bizi kollayıp barındırmanızdır. Kendinizi koruduğunuz şeylerden bizleri de korumanızdır.

Hz. Abbas r.a., o gece Peygamber Aleyhisselamın elinden tutarak, Onun icin Medineli muslumanlardan tek tek biat (bağlılık sozu) aldı. İlk biat eden Esad b. Zurare oldu. Ondan sonra sırayla herkes biat etti.

Bu İkinci Akabe Biatı boylece tamamlandıktan sonra ust taraflardan şeytanî bir cığlık sesi duyuldu:

“Ey Kureyşliler! Dinlerini değiştirmiş birilerinin sizinle savaşmak uzere sozleştiklerinden haberiniz yok mu? diyordu.

Rasul-i Ekrem s.a.v. Efendimiz,
“(Bu ses sizi korkutmasın.) Bu Allah duşmanı şeytanın sesidir dedi. Sonra herkesin evine donmesini soyledi. Gece karanlığında oradan dağıldılar.

İbn Hişam, 2/52-60; el-Vef bi-ahvÂlil-Mustafa, 2/224-227; Subulul-Huda ver-ReşÃ‚d, 3/203-206.

Semerkand Dergisi