Nurlar, iman hakikatleriyle sizi teselli eder

Aziz yeni kardeşlerim ve eski mahpuslar,

Benim kat’î kanaatim gelmiş ki, buraya girmemizin inayet-i İlÂhiye cihetinde bir ehemmiyetli sebebi, sizsiniz. Yani, Nurlar, tesellileriyle ve imanın hakikatleriyle sizi bu hapis musîbetinin sıkıntılarından ve dunyevî cok zararlarından ve boşu boşuna gam ve huzun ile giden hayatınızı faydasızlıktan bÂd-ı heva zayi olmasından ve dunyanızın ağlaması gibi ahiretinizi ağlamaktan kurtarıp, tam bir teselli size vermektir.

Madem hakikat budur; elbette siz dahi, Denizli mahpusları ve Nur Talebeleri gibi, birbirinize kardeş olmanız lÂzımdır. Goruyorsunuz ki, bir bıcak icinize girmemek ve birbirinize tecavuz etmemek icin, dışarıdan gelen butun eşyanız ve yemek ve ekmeğinizi ve corbanızı karıştırıyorlar. Size sadakatle hizmet eden gardiyanlar, cok zahmet cekiyorlar. Hem siz, beraber teneffuse cıkmıyorsunuz; guya canavar ve vahşî gibi birbirinize saldıracaksınız.

İşte şimdi, sizin gibi fıtrî kahramanlık damarını taşıyan yeni arkadaşlar, bu zamanda, manevî buyuk bir kahramanlık ile heyete deyiniz ki:

“Değil elimize bıcak, belki mavzer ve revolver de verilse, hem emir de verilse, biz, bu bîcare ve bizim gibi musîbetzede arkadaşlarımıza dokunmayacağız. Eskiden yuz duşmanlık ve adavetimiz dahi olsa da, onları helÂl edip hatırlarını kırmamaya calışacağımıza, Kur’Ân’ın ve imanın ve uhuvvet-i İslÂmiyenin ve maslahatımızın emriyle ve irşadıyla karar verdik” diyerek, bu hapsi bir mubarek dershaneye ceviriniz.

Sozler, On Ucuncu Sozun İkinci Makamı, s. 178

LÛ*GAT*CE:

adavet: Duşmanlık.

bÂd-ı heva: Boşu boşuna.

fıtrî: Yaratılıştan gelen.

inayet-i İlÂhiye: Allah’ın yardımı, rahmeti.

uhuvvet-i İslÂmiye: İslÂm kardeşliği.
__________________