Enam Suresi Arapca Okunuşu



Enam Suresi Turkce Meali







































Enam Suresi turkce meali


Enam Suresi Arapca Ve Turkce

Enam Suresi Turkce Meali

EN'ÂM

BismillÂhirrahmÂnirrahîm

6/EN'ÂM-1: Elhamdu lillÂhillezî halakas semÂvÂti vel arda ve cealez zulumÂti ven nûr(nûra), summellezîne keferû bi rabbihim yadilûn(yadilûne).
Hamd semaları ve arzı yaratan, zulmeti ve nuru var eden Allah'a mahsustur. Sonra da kÂfirler, Rab'lerine (başka şeyleri) eş (denk, adl) tutuyorlar.


6/EN'ÂM-2: Huvellezî halakakum min tînin summe kad ecelÂ(ecelen), ve ecelun musemmen ındehu summe entum temterûn(temterûne).
Sizi topraktan yaratan, sonra bir ecel (zaman dilimi) tayin eden O'dur. Ve ecel-i musemma (mekÂnı ve zamanı belirlenmiş ecel) Allah'ın katındadır. Sonra da siz, şuphe ediyorsunuz.


6/EN'ÂM-3: Ve huvellÂhu fîs semÂvÂti ve fîl ard(ardı), yalemu sirrakum ve cehrekum ve yalemu m teksibûn(teksibûne).
Goklerde ve arzda Allah O'dur. (O Allah, goklerde ve yerdedir.) Sizin sırrınızı (gizlediğinizi) ve acıkladığınızı ve kazanacağınız şeyi bilir.


6/EN'ÂM-4: Ve m tetîhim min Âyetin min ÂyÂti rabbihim ill kÂnû anh murıdîn(murıdîne).
Ve onların Rabbinin Âyetlerinden bir Âyet gelmemiştir ki; ondan yuz cevirmiş olmasınlar.


6/EN'ÂM-5: Fe kad kezzebû bil hakkı lemm cÂehum, fe sevfe yetîhim enbÂû m kÂnûbihî yestehziûn(yestehziûne).
Boylece onlara hak geldiği zaman, onu yalanlamışlardı. Fakat alay etmiş oldukları şeyin haberleri yakında onlara gelecek.


6/EN'ÂM-6: E lem yerev kem ehlekn min kablihim min karnin mekkennÂhum fîl ardı m lem numekkin lekum ve erselnes semÂe aleyhim midrÂren ve cealnÂl enhÂre tecrî min tahtihim fe ehleknÂhum bi zunûbihim ve enşen min badihim karnen Âharîn(Âharîne).
Sizi yerleştirmediğimiz bir şekilde, yeryuzunde yerleştirdiğimiz nice kavimleri, kendilerinden once nasıl helÂk ettiğimizi gormuyorlar mı? Onlara semadan bol bol yağmur gonderdik. Altlarından nehirler akıttık. Fakat gunahları sebebiyle onları helÂk ettik. Onlardan sonra da başka nesiller yarattık.


6/EN'ÂM-7: Ve lev nezzeln aleyke kitÂben fî kırtÂsin fe le mesûhu bi eydîhim le kÂlelezîne keferû in hÂz ill sihrun mubîn(mubînun).
Ve eğer sana kÂğıtlarda yazılı olarak indirseydik, boylece ona elleri ile dokunsalar bile kÂfir olan kimseler, mutlaka: “Bu ancak apacık bir sihirdir. derdi.


6/EN'ÂM-8: Ve kÂlû lev l unzile aleyhi melek(melekun), ve lev enzeln meleken, le kudıyel emru summe l yunzarûn(yunzarûne).
Ve: “Ona bir melek indirilseydi, olmaz mıydı? dediler. ŞÃ‚yet bir melek indirseydik, mutlaka iş, olup bitirilirdi. Sonra (onlara) muhlet verilmez.


6/EN'ÂM-9: Ve lev cealnÂhu meleken le cealnÂhu raculen ve le lebesn aleyhim m yelbisûn(yelbisûne).
Ve şÃ‚yet onu melek yapsaydık, onu mutlaka erkek olarak (erkek suretinde) yapardık. Şuphe ettikleri şeyi, mutlaka onlara (gene) şuphe ettirirdik.


6/EN'ÂM-10: Ve lekadistuhzie bi rusulin min kablike fe hÂka billezîne sehırû minhum m kÂnû bihî yestehziûn(yestehziûne).
Ve andolsun ki; senden onceki resûllerle de alay edilmişti. Boylece alay etmiş oldukları şey, onlardan alay edenleri kuşattı.


6/EN'ÂM-11: Kul sîrû fîl ardı summenzurû keyfe kÂne Âkıbetul mukezzibîn(mukezzibîne).
De ki: “Yeryuzunde dolaşın. Sonra bakın, yalanlayanların akıbeti nasıl oldu.


6/EN'ÂM-12: Kul li men m fîs semÂvÂti vel ard(ardı), kul lillÂh(lillÂhi), ketebe al nefsihir rahmeh(rahmete), le yecmeannekum il yevmil kıyÂmeti l reybe fîh(fîhi), ellezîne hasirû enfusehum fe hum l yuminûn(yuminûne).
De ki : “Semalarda ve yeryuzunde olan şeyler kimin? “Hepsi Allah'ındır! de. Allahû TealÂ, kendi uzerine rahmeti yazdı. Hakkında şuphe olmayan kıyÂmet gununde, sizleri mutlaka toplayacak. O kimseler ki; nefslerini husrana duşurduler, onlar mu'min değildirler.


6/EN'ÂM-13: Ve lehu m sekene fîl leyli ven nehÂr(nehÂri), ve huves semîul alîm(alîmu).
Gecede ve gunduzde bulunan herşey O'nundur. O, en iyi işitendir, en iyi bilendir.


6/EN'ÂM-14: Kul e gayrallÂhi ettehızu veliyyen fÂtırıs semÂvÂti vel ardı ve huve yutımu ve l yutam(yutamu), kul innî umirtu en ekûne evvele men esleme ve l tekûnenne minel muşrikîn(muşrikîne).
De ki: “Semaları ve arzı yaratan Allah'tan başka bir velî (dost) edinir miyim? Ve doyuran (yediren) ve Kendisi doyurulmayan (yedirilmeyen) O'dur. “Muhakkak ki ben, teslim olanların ilki olmakla ve muşriklerden olmamakla emrolundum. de.


6/EN'ÂM-15: Kul innî ehÂfu in asaytu rabbî azÂbe yevmin azîm(azîmin).
De ki: “Muhakkak ki ben, eğer Rabbime isyan edersem, buyuk gunun azabından korkarım.


6/EN'ÂM-16: Men yusraf anhu yevme izin fe kad rahımeh(rahımehu), ve zÂlikel fevzul mubîn(mubînu).
O gun (izin gunu), kim ondan (azaptan) uzaklaştırılırsa, o taktirde ona (Allah), rahmet etmiştir. Ve işte bu, apacık bir fevzdir (kurtuluştur).


6/EN'ÂM-17: Ve in yemseskellÂhu bi durrin fe l kÂşife lehu ill huve, ve in yemseske bi hayrın fe huve al kulli şeyin kadîr(kadîrun).
Eğer Allah sana bir zarar dokundurursa, o taktirde onu, O'ndan başka giderecek yoktur. Sana bir hayır dokundurursa, artık O, herşeye kaadirdir.


6/EN'ÂM-18: Ve huvel kÂhiru fevka ıbÂdih(ıbÂdih&#238, ve huvel hakîmul habîr(habîru).
O, kullarının ustunde kahhardır (yegÂne gÂlip), ve O, hakîmdir (hikmet sahibi), herşeyden haberdardır (habîrdir).


6/EN'ÂM-19: Kul eyyu şeyin ekberu şehÂdeh(şehÂdeten), kulillÂhu şehîdun, beynî ve beynekum ve ûhiye ileyye hÂzÂl kurÂnu li unzirekum bihî ve men belag(belaga), e innekum le teşhedûne enne meallÂhi Âliheten uhrÂ, kul l eşhed(eşhedu), kul innem huve ilÂhun vÂhidun ve innenî berîun mimm tuşrikûn(tuşrikûne).
“Hangi şey şahit olarak en buyuktur? de. “Benimle sizin aranızda Allah şahittir. Bu Kur'Ân bana, O'nunla, sizi ve kime ulaşırsa onu, uyarmam icin vahyolundu. Siz, muhakkak Allah ile beraber başka ilÂhların olduğuna gercekten şahitlik ediyor musunuz? Ben şahitlik yapmam.de.“O, sadece tek bir ilÂhtır. Muhakkak ki ben, sizin şirk koştuklarınızdan uzağım. de.


6/EN'ÂM-20: Ellezîne ÂteynÂhumul kitÂbe yarifûnehu kem yarifûne ebnÂehum ellezîne hasirû enfusehum fe hum l yuminûn(yuminûne).
Kendilerine kitap verdiğimiz kimseler, onu kendi oğullarını tanır gibi tanırlar. Artık mu'min olmayanlar, nefslerini husrana duşurduler.


6/EN'ÂM-21: Ve men azlemu mimmenifter alÂllÂhi keziben ev kezzebe bi ÂyÂtih(Âyatih&#238, innehu l yuflihuz zÂlimûn(zÂlimûne).
Allah'a karşı yalanla iftira eden veya onun Âyetlerini yalanlayan kimselerden daha zalim kim vardır? Muhakkak ki O, zalimleri felÂha ulaştırmaz (kurtuluşa eremezler).


6/EN'ÂM-22: Ve yevme nahşuruhum cemîan summe nekûlu lillezîne eşrakû eyne şurekÂukumullezîne kuntum tezumûn(tezumûne).
Ve o gun hepsini haşredeceğiz sonra ortak koşanlara: “Zanda bulunmuş olduğunuz ortaklarınız nerede? diyeceğiz.


6/EN'ÂM-23: Summe lem tekun fitnetuhum ill en kÂlû vallÂhi rabbin m kunn muşrikîn(muşrikîne).
Sonra onların: “Vallahi Rabbimiz, biz muşrikler olmadık. demekten başka onların fitnesi olmayacak.


6/EN'ÂM-24: Unzur keyfe kezebû al enfusihim ve dalle anhum, m kÂnû yefterûn(yefterûne).
Bak! Kendilerine karşı nasıl yalan soylediler. İftira etmiş oldukları şey, onlardan sapıp gitti (uzaklaştı).


6/EN'ÂM-25: Ve minhum men yestemiu ileyk(ileyke), ve cealn al kulûbihim ekinneten en yefkahûhu ve fî ÂzÂnihim vakrÂ(vakran), ve in yerev kulle Âyetin l yuminû bihÂ, hatt iz cÂuke yucÂdilûneke yekûlullezîne keferû in hÂz ill esÂtîrul evvelîn(evvelîne).
Ve onlardan kim seni dinlerse, onu anlamalarına karşı (anlamamaları icin) kalplerinin uzerine ekinnet koyduk ve kulaklarında vakra (ağırlık) vardır.Ve onlar butun Âyetleri gorseler, ona inanmazlar. Hatta sana geldikleri zaman, seninle tartışırlar (mucÂdele ederler). KÂfir olanlar: “Bu ancak evvelkilerin masallarından başka bir şey değildir. derler.


6/EN'ÂM-26: Ve hum yenhevne anhu ve yenevne anh(anhu), ve in yuhlikûne ill enfusehumve m yeşurûn(yeşurûne).
Ve onlar, ondan (Allah'a ulaşmaktan, hidayetten) nehyederler (men ederler, yasaklarlar) ve onlar da (kendileri de) ondan (hidayetten) uzak dururlar (yuz cevirirler). Kendilerinden başkasını helÂk etmezler ve farkında olmazlar (şuurunda değiller).


6/EN'ÂM-27: Ve lev ter iz vukıfû alen nÂri fe kÂlû y leyten nureddu ve l nukezzibe bi ÂyÂti rabbin ve nekûne minel muminîn(muminîne).
Ateşin uzerinde durduruldukları zaman gorsen. O zaman: “Keşke biz geri dondurulseydik, Rabbimizin Âyetlerini yalanlamazdık mu'minlerden olurduk. dediler.


6/EN'ÂM-28: Bel bed lehum m kÂnû yuhfûne min kabl(kablu),ve lev ruddû le Âdû li m nuhû anhuve innehum le kÂzibûn(kÂzibûne).
Hayır, daha once gizlemiş oldukları şeyler onlara acıklandı.Ve şayet geri dondurulselerdi, men edildikleri şeylere mutlaka geri donerlerdi. Ve muhakkak ki; onlar gercekten yalancıdırlar.


6/EN'ÂM-29: Ve kÂlû in hiye ill hayatuned duny ve m nahnu bi mebûsîn(mebûsîne).
Ve bizim hayatımız, dunya (hayatından) başka bir şey değildir. Ve: “Biz beas edilecek (yeniden, tekrar diriltilecek) değiliz. dediler.


6/EN'ÂM-30: Ve lev ter iz vukıfû al rabbihim, kÂle e leyse hÂz bil hakk(hakkı), kÂlû bel ve rabbinÂ, kÂle fe zûkûl azÂbe bim kuntum tekfurûn(tekfurûne).
Ve Rab'lerinin huzurunda durduruldukları zaman gorsen.(Allahû TealÂ) “Bu hak değil mi? dedi. “Evet, Rabbimize andolsun. dediler. Allahû TealÂ: “O halde inkÂr ettiğinizden dolayı azabı tadın. dedi.


6/EN'ÂM-31: Kad hasirellezîne kezzebû bi likÂillÂh(likÂillÂhi) hatt iz cÂethumus sÂatu bagteten kÂlû y hasreten al m farratn fîh ve hum yahmilûne evzÂrehum al zuhûrihim, e l sÂe m yezirûn(yezirûne).
Allah'a mulÂki olmayı (olmeden evvel, dunya hayatını yaşarken ruhunu Allah'a ulaştırmayı) yalanlayan kimseler husrana duştuler. O saat aniden onlara gelince, sırtlarında yuklerini taşıyarak: “Orada (dunyada) aşırı gittiğimiz şeyler uzerine (gunahlar sebebiyle) bize yazıklar olsun. dediler. Yuklendikleri şey ne kotu, (oyle) değil mi?


6/EN'ÂM-32: Ve mÂl hayÂtud duny ill leibun ve lehv(lehvun), ve led dÂrul Âhiretu hayrun lillezîne yettekûn(yettekûne), e fe l takılûn(takılûne).
Dunya hayatı bir oyun ve eğlenceden başka bir şey değildir. Ahiret yurdu, takva sahipleri icin elbette daha hayırlıdır. HÂl akıl etmez misiniz?


6/EN'ÂM-33: Kad nalemu, innehu le yahzunukellezî yekûlûne fe innehum l yukezzibûneke ve lÂkinnez zÂlimînebi ÂyÂtillÂhi yechadûn(yechadûne).
Onların soylediklerinin mutlaka seni mahzun ettiğini biliyorduk. Fakat muhakkak ki; onlar seni yalanlamıyorlar. LÂkin zalimler, Allah'ın Âyetleri ile cihad ediyorlar.


6/EN'ÂM-34: Ve lekad kuzzibet rusulun min kablike fe saberû al m kuzzibû ve ûzû hatt etÂhum nasrunÂ, ve l mubeddile li kelimÂtillÂh(kelimÂtillÂhi), ve lekad cÂeke min nebeil murselîn(murselîne).
Ve andolsun ki; senden onceki resûller de yalanlandı. Fakat onlara yardımımız gelinceye kadar yalanlandıkları şeylere ve uğradıkları eziyetlere sabrettiler. Ve Allah'ın kelimelerini değiştirecek yoktur. Ve andolsun, gonderilmiş resûllerin haberlerinden (bir kısmı) sana geldi.


6/EN'ÂM-35: Ve in kÂne kebure aleyke irÂduhum fe inistetate en tebtegıye nefekan fîl ardı ev sullemen fîs semÂi fe tetiyehum bi Âyeh(Âyetin), ve lev şÃ‚allÂhu le cemeahum alel hud fe l tekûnenne minel cÂhilîn(cÂhilîne).
Onların yuz cevirmeleri, sana zor gelirse o zaman, gucun yeterse yerin dibine bir tunel acılmasını veya semaya bir merdiven kurulmasını iste. Boylece onlara bir Âyet (mucize) getir. Allah dileseydi, elbette hepsini hidayet uzerinde toplardı. Artık sakın cahillerden olma!


6/EN'ÂM-36: İnnem yestecîbullezîne yesmeûn(yesmeûne), vel mevt yebasuhumullÂhu summe ileyhi yurceûn(yurceûne).
(Davete) ancak işitenler icabet eder. Ve Allah, oluleri (olu olan sem'î isimli işitme hassasını, olu olan fuad isimli idrak hassasını, olu olan basar isimli gorme hassasını) diriltir. Sonra ona dondurulurler. (Hayatta iken ruhu murşid eliyle Allah'a dondurulur.)


6/EN'ÂM-37: Ve kÂlû lev l nuzzile aleyhi Âyetun min rabbih(rabbih&#238, kul innallÂhe kÂdirun al en yunezzile Âyeten ve lÂkinne ekserehum l yalemûn(yalemûne).
Ve “Ona Rabbinden bir Âyet (mucize) indirilse, olmaz mı? dediler. “Muhakkak ki; Allah, bir mucize (Âyet) indirmeye kaadirdir. de. Ve lÂkin onların coğu bilmezler.


6/EN'ÂM-38: Ve m min dÂbbetin fîl ardı ve l tÂirin yatîru bi cenÂhayhi ill umemun emsÂlukum, m farratn fîl kitÂbi min şeyin summe il rabbihim yuhşerûn(yuhşerûne).
Ve yeryuzunde yuruyen hayvanlardan ve iki kanadıyla ucan kuşlardan ne varsa (4 ayaklı) hicbir hayvan ve iki kanadıyla ucan hicbir kuş yoktur ki; sizin gibi ummet olmasınlar. Biz kitapta hicbir şeyi eksik bırakmadık. Sonra Rab'lerine haşrolunacaklar (olunurlar).


6/EN'ÂM-39: Vellezîne kezzebû bi ÂyÂtin summun ve bukmun fîz zulumÂt(zulumÂti), men yeşÃ‚illÂhu yudlilhu, ve men yeşe yecalhu al sırÂtın mustakîm(mustakîmin).
Âyetlerimizi yalanlayanlar, karanlıklar icinde sağırdırlar, dilsizdirler. Allah (dilediğini) kimi dilerse onu dalÂlette bırakır. Ve kimi dilerse onu, Sıratı Mustakîm (Allah'a ulaştıran yol) uzerinde kılar.


6/EN'ÂM-40: Kul e reeytekum in etÂkum azÂbullÂhi ev etetkumus sÂatu e gayrallÂhi tedûn(tedûne), in kuntum sÂdıkîn(sÂdıkîne).
(Ya Muhammed muşriklere) de ki: “Siz kendinizi gordunuz mu? (halinizi gordunuz mu, aczinizi anladınız mı? Allah'ın Âyetlerini inkÂr edenler karanlıkta kalmış sağır ve dilsizlerdir.) Eğer Allah'ın azabı size gelse veya o saat (kıyÂmet vakti) size gelse, eğer siz sadıksanız (doğru sozlu iseniz), Allah'tan başkasına mı dua edersiniz?


6/EN'ÂM-41: Bel iyyÂhu tedûne fe yekşifu m tedûne ileyhi in şÃ‚e ve tensevne m tuşrikûn(tuşrikûne).
Hayır (bilakis), sadece O'na dua edersiniz (yalvarırsınız). Artık O dilerse, ona dua ettiğiniz şeyi giderir ve şirk (ortak) koştuğunuz şeyleri unutursunuz.


6/EN'ÂM-42: Ve lekad erseln il umemin min kablike fe ehaznÂhum bil besÂi ved darrÂi leallehum yetedarraûn(yetedarraûne).
Andolsun ki; Biz senden once ummetlere de (resûller) gonderdik.O zaman onları da sıkıntıya ve darlığa uğrattık, boylece yalvarırlar diye.


6/EN'ÂM-43: Fe lev l iz cÂehum besun tedarraû ve lÂkin kaset kulûbuhum ve zeyyene lehumuş şeytÂnu m kÂnû yamelûn(yamelûne).
Boylece onlara darlığımız geldiği zaman yalvarsalardı olmaz mıydı? Fakat onların kalpleri kasiyet bağladı (katılaştı). Şeytan, onlara yapmış oldukları şeyleri susledi (guzel gosterdi).


6/EN'ÂM-44: Fe lemm nesû m zukkirû bihî fetahn aleyhim ebvÂbe kulli şey(şeyin), hatt iz ferihû bim ûtû ehaznÂhum bagteten fe izÂhum mublisûn(mublisûne).
Hatırlatıldıkları (onunla uyarıldıkları) şeyleri unuttukları zaman, verilen şeylerle ferahlayıncaya (sevininceye) kadar herşeyin kapısını onlara actık. Ansızın onları yakaladığımız (aldığımız) zaman, artık onlar umitlerini kestiler.


6/EN'ÂM-45: Fe kutia dÂbirul kavmillezîne zalemû, vel hamdu lillÂhi rabbil Âlemîn(Âlemîne).
Boylece zulmeden (zalim) kavmin arkası kesildi. Hamd, Âlemlerin Rabbi olan Allah'adır. (Âlemlerin Rabbi Allah'a hamdolsun.)


6/EN'ÂM-46: Kul e reeytum in ehazallÂhu semakum ve ebsÂrekum ve hateme al kulûbikum men ilÂhun gayrullÂhi yetîkum bih(bih&#238, unzur keyfe nusarriful ÂyÂti summe hum yasdifûn (yasdifûne).
(Ya Muhammed muşriklere) de ki: “Gordunuz mu? (aczinizi anladınız mı?) ŞÃ‚yet Allah sizin işitme hassanızı ve gorme ozelliğinizi alsa ve sizin kalplerinizi muhurlese, Allah'tan başka hangi ilÂh onları size (geri) getirir? Bak, Âyetlerimizi nasıl acıklıyoruz! Sonra onlar yuz ceviriyorlar.


6/EN'ÂM-47: Kul e reeytekum in etÂkum azÂbullÂhi bagteten ev cehreten hel yuhleku illel kavmuz zÂlimûn(zÂlimûne).
(Ya Muhammed muşriklere) de ki: “Siz (herbiriniz) kendinizi gordunuz mu? (halinizi, acizliğinizi anladınız mı?) Eğer Allah'ın azabı ansızın veya acıkca gelse, zalimler kavminden başkası mı helÂk edilir?


6/EN'ÂM-48: Ve m nursilul murselîne ill mubeşşirîne ve munzirîn(munzirîne), fe men Âmene ve asleha fe l havfun aleyhim ve l hum yahzenûn(yahzenûne).
Biz resûlleri “uyarıcılar ve mujdeleyiciler olmaktan başka (bir şey icin) gondermeyiz. Artık kim Âmenû olur (Allah'a ulaşmayı dilerse) ve ıslÂh olursa (nefs tezkiyesi ve tasfiyesi yaparsa) artık onlara korku yoktur, onlar mahzun da olmazlar.


6/EN'ÂM-49: Vellezîne kezzebû bi ÂyÂtin yemessuhumul azÂbu bim kÂnû yefsukûn(yefsukûne).
Ve Âyetlerimizi yalanlayan kimselere, fasık olmalarından dolayı azap dokunacaktır.


6/EN'ÂM-50: Kul l ekûlu lekum indî hazÂinullÂhi ve l alemul gaybe ve l ekûlu lekum innî melek(melekun), in ettebiu ill m yûh ileyy(ileyye), kul hel yestevîl am vel basîr(basîru),e fe l tetefekkerûn(tetefekkerûne).
De ki: “Ben size Allah'ın hazineleri yanımdadır demiyorum. Ve gaybı bilmiyorum. Size, muhakkak ki ben bir meleğim demiyorum. Ancak bana vahyedilene tÂbî olurum. “Basiretle goren ve gormeyen bir olur mu, hÂl tefekkur etmiyor musunuz? de.


6/EN'ÂM-51: Ve enzir bihillezîne yehÂfûne en yuhşerû il rabbihimleyse lehum min dûnihî veliyyun ve l şefîun leallehum yettekûn(yettekûne).
Ve Rab'lerine haşrolunmaktan korkan kimseleri, onunla uyar. Onların, O'ndan (Allah'tan) başka bir dostu ve şefaat edeni yoktur. Boylece onlar takva sahibi olurlar.


6/EN'ÂM-52: Ve l tatrudillezîne yedûne rabbehum bil gadÂti vel aşiyyi yurîdûne vecheh(vechehu), m aleyke min hısÂbihim min şeyin ve m min hısÂbike aleyhim min şeyin fe tatrudehum fe tekûne minez zÂlimîn(zÂlimîne).
Ve sabah akşam, Rab'lerinin Zat'ını dileyerek dua edenleri kovma.Onların hesabından senin uzerine, senin hesabından onların uzerine bir şey yoktur. Artık onları kovarsan, o zaman sen zalimlerden olursun.


6/EN'ÂM-53: Ve kezÂlike fetenn badahum bi badin li yekûlû e hÂulÂi mennallÂhu aleyhim min beyninÂ, e leysallÂhu bi aleme biş şÃ‚kirîn(şÃ‚kirîne).
Ve “Aramızdan, Allah'ın ni'metlendirdikleri bunlar mı? derler diye, onları birbirleri ile işte boyle imtihan ettik. Allah, şakirleri (şukredenleri) en iyi bilir, oyle değil mi?


6/EN'ÂM-54: Ve iz cÂekellezîne yuminûne bi ÂyÂtin fe kul selÂmun aleykum ketebe rabbukum al nefsihir rahmete ennehu men amile minkum sûen bi cehÂletin summe tÂbe min badihî ve asleha fe ennehu gafûrun rahîm(rahîmun).
Âyetlerimize inanan kimseler sana geldiği zaman, onlara şoyle de: “SelÂm uzerinize olsun. Rabbiniz, kendi uzerine “rahmeti yazdı. Oyle ki;sizden, kim cahillikle bir kotuluk yapar, sonra onu yaptıktan sonra tovbe eder (murşidin onunde) ve ıslÂh olursa (nefs tezkiyesi yaparsa), o taktirde muhakkak ki O (Allah), Gafur'dur (mağfiret edendir), Rahîm(rahmet nurunu gonderen)'dir.


6/EN'ÂM-55: Ve kezÂlike nufassılul ÂyÂti ve li testebîne sebîlul mucrimîn(mucrimîne).
Ve işte boylece Âyetleri ayrı ayrı acıklıyoruz, mucrimlerin (sucluların) yolu belli olsun diye.


6/EN'ÂM-56: Kul innî nuhîtu en abudellezîne tedûne min dûnillÂh(dûnillÂhi), kul l ettebiu ehvÂekum kad dalaltu izen ve m ene minel muhtedîn(muhtedîne).
De ki: “Muhakkak ki ben, dua ettiğiniz Allah'tan başka şeylere kul olmaktan men edildim. De ki: “Sizin heveslerinize (nefsinizin afetlerinin dileklerine) uymam, eğer uyarsam (oyle olursa), dalÂlette olmuş olurum ve hidayete erenlerden olmam.


6/EN'ÂM-57: Kul innî al beyyinetin min rabbî, ve kezzebtum bih(bih&#238, m indî m testacilûne bih(bih&#238, inil hukmu ill lillÂh(lillÂhi), yakussul hakka ve huve hayrul fÂsılîn(fÂsılîne).
De ki: “Muhakkak ki ben, Rabbimden bir beyyine (delil) uzerindeyim, ve siz onu yalanladınız. Acele ettiğiniz şey benim yanımda değil. Hukum ancak Allah'ındır. O, hakkı anlatır. Ve O (hakkı bÂtıldan), fasıl fasıl ayıranların en hayırlısıdır.


6/EN'ÂM-58: Kul lev enne indî m testacilûne bihî le kudıyel emru beynî ve beynekum, vallÂhu alemu biz zÂlimîn(zÂlimîne).
De ki: “Eğer acele ettiğiniz o şey gercekten, benim yanımda olsaydı, benimle sizin aranızda iş elbette yerine getirilmiş olurdu. Ve Allah, zalimleri en iyi bilir.


6/EN'ÂM-59: Ve indehu mefÂtihul gaybi l yalemuh ill huve, ve yalemu m fîl berri vel bahr(bahri), ve m teskutu min varakatin ill yalemuh ve l habbetin fî zulumÂtil ardı ve l ratbin ve l yÂbisin ill fî kitÂbin mubîn(mubînin).
Ve gaybın anahtarları, onun yanındadır. Onu O'ndan başkası bilmez.Ve denizde ve karada ne varsa bilir. O bilmeksizin, bir yaprak dahi duşmez. Yerin karanlıkları icinde hicbir yaş ve kuru bir dane yoktur ki, “Kitab-ı Mubînde bulunmasın.


6/EN'ÂM-60: Ve huvellezî yeteveffÂkum bil leyli ve yalemu m cerahtum bin nehÂri summe yebasukum fîhi li yukd ecelun musemmÂ(musemmen), summe ileyhi merciukum summe yunebbiukum bim kuntum tamelûn(tamelûne).
Ve geceleyin sizi vefat ettiren (uykuya sokan), gunduzleri ne kazandığınızı bilen, sonra “ecel-i musemmanın (belirlenmiş zamanın, omrun) tamamlanması icin gunduzun icinde sizi tekrar dirilten O'dur. Sizin donuşunuz sonra O'nadır. Sonra, yapmış olduklarınızı size haber verecek.


6/EN'ÂM-61: Ve huvel kÂhiru fevka ibÂdihî ve yursilu aleykum hafazah(hafazaten), hatt iz cÂe ehadekumul mevtu teveffethu rusulun ve hum l yuferritûn(yuferritûne).
Ve O, kullarının ustunde kahhardır (kuvvet ve guc sahibidir).Ve uzerinize muhafaza edici (koruyucu) gonderir. Sizden birinize olum gelince, onu resûllerimiz vefat ettirir. Onlar (bunu yaparken) kusur etmezler.


6/EN'ÂM-62: Summe ruddû ilÂllÂhi mevlÂhumul hakk(hakkı), e l lehul hukmu ve huve esraul hÂsibîn(hÂsibîne).
Sonra Allah'a dondurulurler. Onların mevlÂsı Hakk'tır. Hukum onun değil mi? Ve O, hesap gorenlerin en hızlısıdır.


6/EN'ÂM-63: Kul men yuneccîkum min zulumÂtil berri vel bahri tedûnehu tedarruan ve hufyeh(hufyeten), le in encÂn min hÂzihî le nekûnenne mineş şÃ‚kirîn(şÃ‚kirîne).
“Sizi karanın ve denizin karanlıklarından kim kurtarır? de. Gizlice ona yalvararak: “Eğer bizi bundan kurtarırsan biz mutlaka şukredenlerden oluruz. diye dua edersiniz.


6/EN'ÂM-64: KulillÂhu yuneccîkum minh ve min kulli kerbin summe entum tuşrikûn(tuşrikûne).
De ki: “Ondan ve butun sıkıntılardan sizi Allah kurtarır. Sonra siz (O'na) ortak koşuyorsunuz.


6/EN'ÂM-65: Kul huvel kÂdiru al en yebase aleykum azÂben min fevkıkum ev min tahti erculikum ev yelbisekum şiyean ve yuzîka badakum bese bad(badın), unzur keyfe nusarrıful ÂyÂti leallehum yefkahûn(yefkahûne).
De ki: “O, sizin ustunuzden veya ayaklarınızın altından uzerinize bir azap gondermeye veya sizi boluk boluk birbirinize katıp (duşman edip), sizin bir kısmınızın şiddetini, bir kısmınıza tattırmaya kaadirdir. Bak, Âyetlerimizi nasıl acıklıyoruz. Boylece onlar fıkıh ederler.


6/EN'ÂM-66: Ve kezzebe bihî kavmuke ve huvel hakk(hakku),kul lestu aleykum bi vekîl(vekîlin).
Ve o hak olduğu halde, senin kavmin onu yalanladı. "Ben sizin uzerinize vekil değilim. de.


6/EN'ÂM-67: Likulli nebein mustekar(mustekarrun), ve sevfe talemûn(talemûne).
Her haber icin kararlaştırılmış bir zaman vardır. Ve yakında bileceksiniz.


6/EN'ÂM-68: Ve iz reeytellezîne yahûdûne fî ÂyÂtin fe arıd anhum hatt yahûdû fî hadîsin gayrih(gayrih&#238, ve imm yunsiyennekeş şeytÂnu fe l takud badez zikr meal kavmiz zÂlimîn(zÂlimîne).
Âyetlerimiz hakkında (alaylı) konuşmaya dalanları gorduğun zaman, ondan başka bir soze gecinceye kadar artık onlardan yuz cevir. Ama şeytan sana unutturursa, hatırladıktan sonra artık o zalimler topluluğuyla beraber oturma.


6/EN'ÂM-69: Ve m alellezîne yettekûne min hısÂbihim min şeyin ve lÂkin zikr leallehum yettekûn(yettekûne).
Ve takva sahibi olan kimselere, onların hesabından bir şey (sorumluluk) yoktur. LÂkin hatırlatmalıdır (zikretmeleri gerektiği soylenmelidir). Boylece onlar, takva sahibi olurlar.


6/EN'ÂM-70: Ve zerillezînettehazû dînehum leiben ve lehven ve garrethumul hayÂtud duny ve zekkir bihî en tubsele nefsun bim kesebet, leyse leh min dûnillÂhi veliyyun ve l şefî(şefîun), ve in tadil kulle adlin l yuhaz minhÂ, ulÂikellezîne ubsilû bim kesebû, lehum şarÂbun min hamîmin ve azÂbun elîmun bim kÂnû yekfurûn(yekfurûne).
Kendilerinin dînini bir oyun ve bir eğlence edinenleri bırak. Ve onları dunya hayatı aldattı. Ve de kazandıklarından (kazandıkları nÂkıs derecelerden) dolayı nefsin helÂk olacağını, onunla hatırlat. Onun icin Allah'tan başka bir dost ve bir şefaatci yoktur. O, butun fidyeleri verse de ondan alınmaz (kabul edilmez). İşte onlar kazandıklarından dolayı helÂk olmuş kimselerdir. İnkÂr etmiş oldukları şeylerden dolayı, onlar icin kaynar sudan bir icecek ve elîm bir azap vardır.


6/EN'ÂM-71: Kul e nedû min dûnillÂhi m l yenfeun ve l yadurrun ve nureddu al akÂbin bade iz hedÂnÂllÂhu kellezîstehvethuş şeyÂtînu fîl ardı hayrÂne lehû ashÂbun yedûnehû ilel hudetinÂ, kul inne hudallÂhi huvel hudÂ, ve umirn li nuslime li rabbil Âlemîn(Âlemîne).
De ki: “Bize fayda ve zarar vermeyen Allah'tan başka şeylere mi dua edelim? Bizi Allah'ın hidayete erdirmesinden sonra, yeryuzunde şeytanların kandırıp, şaşkın bıraktığı, arkadaşlarının da “bize hidayete gel diye cağırdığı kimse gibi topuklarımızın uzerinde geriye mi dondurulelim? De ki: “Muhakkak ki, Allah'a ulaşmak, o, hidayettir ve biz Âlemlerin Rabbine teslim olmakla emrolunduk.


6/EN'ÂM-72: Ve en ekîmûs salÂte vettekûh(vettekûhu), ve huvellezî ileyhi tuhşerûn(tuhşerûne).
Ve namazı ikame etmek (ile de emrolunduk). Ve ona karşı takva sahibi olun. Ve Zat'ına haşrolunacağınız, O'dur.


6/EN'ÂM-73: Ve huvellezî halakas semÂvÂti vel arda bil hakk(hakkı), ve yevme yekûlu kun fe yekûn(yekûnu), kavluhul hakk(hakku), ve lehul mulku yevme yunfehu fîs sûr(sûri), Âlimul gaybi veş şehÂdeh(şehÂdeti), ve huvel hakîmul habîr(habîru).
Ve semaları ve arzı (yeryuzunu) hak ile yaratan O'dur. Ve “Ol! dediği gun (herşey) olur. O'nun sozu haktır, mulk O'nundur. O gun sur'a ufurulur (sur'a ufurulduğu gun hukumranlık O'nundur). Bilineni (goruneni) ve bilinmeyeni (gaybı) bilen O'dur. Ve O, hukum sahibidir, haberdar olandır.


6/EN'ÂM-74: Ve iz kÂle ibrÂhîmu li ebîhi Âzere, e tettehizu esnÂmen Âliheh(Âliheten), innî erÂke ve kavmeke fî dalÂlin mubîn(mubînin).
Ve İbrÂhîm, babası Azer'e şoyle demişti: “Sen putları ilÂhlar mı ediniyorsun? Muhakkak ki ben, seni ve kavmini apacık dalÂlette goruyorum. Enam Suresi Arapca Ve Turkce

6/EN'ÂM-75: Ve kezÂlike nurî ibrÂhîme melekûtes semÂvÂti vel ardı ve li yekûne minel mûkınîn(mûkınîne).
Ve boylece Biz, İbrÂhîm'e onun mûkınîn (yakîn hasıl edenlerden) olması icin yerin ve goklerin (semaların) melekûtunu gosteriyoruz (gosteriyorduk).


6/EN'ÂM-76: Fe lemm cenne aleyhil leylu re kevkebÂ(kevkeben), kÂle hÂz rabbî, fe lemm efele kÂle l uhıbbul Âfilîn(Âfilîne).
Gece onun uzerini ortunce, (gece olunca) bir yıldız gordu. “Bu benim Rabbim dedi. Fakat kaybolunca, “Kaybolup gidenleri sevmem. dedi.


6/EN'ÂM-77: Fe lemm reel kamere bÂzigan kÂle hÂz rabbî, fe lemm efele kÂle le in lem yehdinî rabbî le ekûnenne minel kavmid dÂllîn(dÂllîne).
Ay'ı doğarken gorunce: “Benim Rabbim bu. dedi. Fakat kaybolunca: “Eğer Rabbim beni hidayete erdirmezse, mutlaka dalÂletteki kavimden olurum. dedi.


6/EN'ÂM-78: Fe lemm reeş şemse bÂzigaten kÂle hÂz rabbî,hÂz ekber(ekberu), fe lemm efelet kÂle y kavmî innî berîun mimm tuşrikûn(tuşrikûne).
Guneşi doğarken gorunce: “Bu benim Rabbim, bu daha buyuk. dedi. Fakat kaybolup gidince: “Ey kavmim ben sizin ortak koştuğunuz şeylerden uzağım. dedi.


6/EN'ÂM-79: İnnî veccehtu vechiye lillezî fatares semÂvÂti vel arda hanîfen ve m ene minel muşrikîn(muşrikîne).
Muhakkak ki ben, hanif olarak yuzumu, yeri ve semaları yaratan Allah'ın Zat'ına dondurdum.Ve ben, muşriklerden değilim.


6/EN'ÂM-80: Ve hÂccehu kavmuh(kavmuhu), kÂle e tuhÂccûnnî fîllÂhi ve kad hedÂn(hedÂni), ve l ehÂfu m tuşrıkûne bihî ill en yeşÃ‚e rabbî şeyÂ(şeyen), vesia rabbî kulle şeyin ilmÂ(ilmen), e fe l tetezekkerûn(tetezekkerûne).
Ve kavmi onunla tartıştı. “(Rabbim) beni hidayete erdirmişken, Allah hakkında benimle tartışıyor musunuz? Ona ortak koştuklarınızdan, Rabbimin bir şeyi dilemesi haric ben korkmam. Rabbim ilmiyle herşeyi kuşatmıştır. HÂl tezekkur etmez misiniz? dedi.


6/EN'ÂM-81: Ve keyfe ehÂfu m eşrektum ve l tehÂfûne ennekum eşrektum billÂhi m lem yunezzıl bihî aleykum sultÂnÂ(sultÂnen), fe eyyul ferîkayni ehakku bil emn(emni), in kuntum tamelûn(tamelûne).
Ve size hakkında bir delil (sultan) indirilmeyen şeylerle ona şirk koşmaktan, siz korkmadığınız halde, ben sizin ortak koştuğunuz şeylerden (putlardan) nasıl korkarım. ŞÃ‚yet biliyorsanız, artık iki gruptan hangisi emniyette olmayı daha cok hakediyor?


6/EN'ÂM-82: Ellezîne Âmenû ve lem yelbisû îmanehumbi zulmin ulÂike lehumul emnu ve hum muhtedûn(muhtedûne).
Âmenû olan kimseler ve îmÂnlarını zulumle karıştırmayanlar, işte onlar (korkudan) emindirler. Ve onlar hidayete erenlerdir.


6/EN'ÂM-83: Ve tilke huccetun ÂteynÂh ibrÂhîme al kavmih(kavmih&#238, nerfeu derecÂtin men neşÃ‚(neşÃ‚u), inne rabbeke hakîmun alîm(alîmun).
Ve işte bunlar, İbrÂhîm'e, kavmine karşı verdiğimiz delillerimizdir. Dilediğimiz kimselerin derecelerini artırırız. Muhakkak ki; senin Rabbin hakîm (hukmun ve hikmetin sahibi)dir, alîmdir (en iyi bilendir).


6/EN'ÂM-84: Ve vehebn lehû ishÂka ve yakûb(yakûbe), kullen hedeyn ve nûhÂ(nûhan) hedeyn min kablu ve min zurriyyetihî dÂvude ve suleymÂne ve eyyûbe ve yûsufe ve mûs ve hÂrûn(hÂrûne) ve kezÂlike neczîl muhsinîn(muhsinîne).
Ve ona İshak (A.S) ve YÂkub (A.S)'ı bağışladık. Hepsini hidayete erdirdik. Ve daha once Nuh (A.S)'ı hidayete erdirdik ve onun zurriyetinden Davud (A.S), Suleyman (A.S) , Eyyub (A.S), Yusuf (A.S), Musa(A.S) ve Harun (A.S)'ı da hidayete erdirdik. Ve işte boylece, muhsinleri mukÂfatlandırırız.


6/EN'ÂM-85: Ve zekeriyy ve yahy ve îs ve ilyÂs(ilyÂse), kullun mines sÂlihîn(sÂlihîne).
Ve Zekeriya (A.S), Yahya (A.S), İsa (A.S) ve İlyas (A.S); hepsi salihlerdendir.


6/EN'ÂM-86: Ve ismÂîle velyesea ve yûnuse ve lûtÂ(lûtan), ve kullen faddaln alel Âlemîn(Âlemîne).
Ve İsmail (A.S) ve İlyesea (A.S) ve Yunus (A.S) ve Lut (A.S), hepsini Âlemlere ustun kıldık.


6/EN'ÂM-87: Ve min ÂbÂihim ve zurriyyÂtihim ve ihvÂnihim, vectebeynÂhum ve hedeynÂhum il sırÂtın mustekîm(mustekîmin).
Ve onların babalarından, zurriyetlerinden (nesillerinden) ve kardeşlerinden onları sectik. Ve onları Sıratı Mustakîm'e (Allah'a ruhu ulaştıran yola) hidayet ettik (ulaştırdık).


6/EN'ÂM-88: ZÂlike hudallÂhi yehdî bihî men yeşÃ‚u min ıbÂdih(ıbÂdih&#238, ve lev eşrekû le habita anhum m kÂnû yamelûn(yamelûne).
İşte bu Allah'ın hidayetidir. Kullarından dilediğini onunla hidayete erdirir. Ve eğer şirk koşsalardı, elbette yapmış oldukları şeyler heba olurdu (boşa giderdi).


6/EN'ÂM-89: UlÂikellezîne ÂteynÂhumul kitÂbe vel hukme ven nubuvveh(nubuvvete), fe in yekfur bih hÂulÂi fe kad vekkeln bih kavmen leysû bih bi kÂfirîn(kÂfirîne).
İşte onlar, kendilerine kitap, hikmet ve peygamberlik verdiğimiz kimselerdir. Onlar eğer, onu inkÂr ederlerse artık, onu inkÂr etmeyecek bir kavmi ona vekil ederdik.


6/EN'ÂM-90: UlÂikellezîne hedallÂhu, fe bi hudÂyuhumuktedih, kul l eselukum aleyhi ecrÂ(ecren), in huve ill zikr lil Âlemîn(Âlemîne).
İşte onlar, Allah'ın hidayete erdirdiği kimselerdir. Oyleyse onların hidayetine tÂbî ol! “Ben, ona karşılık sizden bir ucret istemiyorum. O ancak Âlemler icin bir zikirdir. de.


6/EN'ÂM-91: Ve m kaderûllÂhe hakka kadrihî iz kÂlû m enzelallÂhual beşerin min şey(şeyin), kul men enzelel kitÂbellezî cÂe bihî mûs nûren ve huden lin nÂsi tecalûnehu karÂtîse tubdûneh ve tuhfûne kesîrÂ(kesîran), ve ullimtum m lem talemû entum ve l ÂbÂukum, kulillÂhu summe zerhum fî havdıhim yelabûn(yelabûne).
“Ve Allah, beşere bir şey indirmedi. dedikleri zaman O'nun kadrini hakkıyla takdir edemediler. “İnsanlar icin hidayet edici ve bir nur olan Hz. Musa'nın getirdiği kitabı kim indirdi? de. Onu kÂğıtlara (yazıp) acıklıyorsunuz, coğunu gizliyorsunuz. Babalarınızın ve sizin bilmediğiniz şeyler size oğretildi. “Allah de, sonra onları daldıkları şeylerde bırak oynasınlar.


6/EN'ÂM-92: Ve hÂz kitÂbun enzelnÂhu mubÂrekun musaddıkullezî beyne yedeyhi ve li tunzire ummel kur ve men havlehÂ, vellezîne yuminûne bil Âhireti yuminûne bihî ve hum al salÂtihim yuhÂfizûn(yuhÂfizûne).
Bu (Kur'Ân-ı Kerim), elleri arasındakini tasdik eden ve ahirete ve ona inanan, şehirlerin anası (olan Mekke'de) ve onun etrafında olan kimseleri uyarman icin indirdiğimiz mubarek bir Kitap'tır. Onlar, namazlarını muhafaza ederler (devam ederler).


6/EN'ÂM-93: Ve men azlemu mimmenifter alÂllÂhi keziben ev kÂle ûhıye ileyye ve lem yûha ileyhi şeyun ve men kÂle seunzilu misle m enzelallÂh(enzelallÂhu), ve lev ter iziz zÂlimûne fî gamerÂtil mevti vel melÂiketu bÂsitû eydîhim, ahricû enfusekum, el yevme tuczevne azÂbel hûni bim kuntum tekûlûne alÂllÂhi gayrel hakkı ve kuntum an ÂyÂtihi testekbirûn(testekbirûne).
Allah'a yalanla iftira eden veya kendisine hicbir şey vahyolunmamışken “Bana da vahyolundu. diyenden ve “Ben de Allah'ın indirdiği şeylerin benzerini indireceğim.diyenden daha zalim kim vardır? Zalimleri, olumun şiddet halinde iken ve olum melekleri ellerini uzatıp: “Nefslerinizi cıkarın. Bugun, Allah'a karşı hak olmayan şeyler soylediğiniz ve O'nun Âyetlerine karşı kibirlendiğiniz icin alcaltıcı bir azapla cezalandırılacaksınız. dedikleri zaman gorsen.


6/EN'ÂM-94: Ve lekad citimûn furÂd kem halaknÂkum evvele merretin ve terektum m havvelnÂkum verÂe zuhûrikum, ve m ner meakum şufeÂekumullezîne zeamtum ennehum fîkum şurekÂ(şurekÂ&#251, lekad tekattaa beynekum ve dalle ankum m kuntum tezumûn(tezumûne).
Ve andolsun ki; sizi ilk defa yarattığımız gibi Bize tek tek (tek başına) geldiniz ve size ne verdiysek (neyin sahibi yaptıysak, ne lutfettiysek) arkanızda bıraktınız (terkettiniz). Sizinle ortak olduğunu zannettiğiniz şefaatcilerinizi sizinle beraber gormuyoruz. Andolsun, sizinle aranızdaki bağları koparılmış, haklarında zanda bulunmuş olduğunuz şeyler, sizden uzaklaşıp gitmiştir.


6/EN'ÂM-95: İnnallÂhe fÂlikul habbi ven nevÂ, yuhrıcul hayye minel meyyiti ve muhricul meyyiti minel hayy(hayyi), zÂlikumullÂhu fe enn tufekun(tufekune).
Muhakkak ki Allah, (taneyi) tohumu ve cekirdeği yarıp cıkarandır. Oluden canlıyı cıkarır ve canlıdan oluyu cıkarandır. İşte bu, Allah'tır. Oyleyse nasıl donduruluyorsunuz?


6/EN'ÂM-96: FÂlikul ısbÂh(ısbÂhı), ve cealel leyle sekenen veş şemse vel kamere husbÂnÂ(husbÂnen), zÂlike takdîrul azîzil alîm(alîmi).
Sabahı (fecr vaktini) yarıp cıkarandır. Ve geceyi dinlenme (sukûn) vakti ve guneşi ve ayı (hareketlerini cok ince hesaplarla dizayn ederek) zamanı hesaplama unitesi (hesap vasıtası) kıldı. İşte bu, azîz ve alîm olanın (Allah'ın) takdiridir.


6/EN'ÂM-97: Ve huvellezî ceale lekumun nucûme li tehtedû bih fî zulumÂtil berri vel bahr(bahri), kad fassalnal ÂyÂti li kavmin yalemûn(yalemûne).
Ve kara ve denizin karanlıklarında (nefsin afetlerinin karanlığında) onunla yolunuzu bulmanız (hidayete ermeniz) icin yıldızları (nebîler, resûller, murşidler) kılan O'dur. Bilen bir kavim icin, Âyetleri detayları ile acıkladık.


6/EN'ÂM-98: Ve huvellezî enşeekum min nefsin vÂhıdetin fe mustekarrun ve mustevda(mustevdaun), kad fassalnal ÂyÂti li kavmin yefkahûn(yefkahûne).
Sizi bir tek nefsten (Âdem (A.S)'dan) yaratan ve boylece (sizin icin) kararlı bir kalma yeri (fizik vucudumuz icin yeryuzu: dunya), bir de emanet kalma yeri (nefsimiz icin cennet ve cehenneme gitmeden once gecici olarak beklenilen yer; berzah Âlemi) dizayn eden O'dur. Fıkıh eden bir toplum icin, Âyetleri ayrı ayrı detayları ile acıkladık.


6/EN'ÂM-99: Ve huvellezî enzele mines semÂi mÂ(mÂen), fe ahrecn bihî nebate kulli şeyin fe ahrecn minhu hadıran nuhricu minhu habben muterÂkibÂ(muterÂkiben), ve minen nahli min talıh kınvÂnun dÂniyetun ve cennÂtin min anÂbin vez zeytûne ver rummÂne muştebihen ve gayre muteşÃ‚bih(muteşÃ‚bihin), unzurû il semerihî iz esmere ve yenıh(yenıh&#238, inne fî zÂlikum le ÂyÂtin li kavmin yuminûn(yuminûne).
Ve semadan suyu indiren O'dur. Boylece herşeyin nebatını (bitkisini) onunla (su ile) cıkarttık. Ve de ondan yeşillikler cıkarttık. Ondan da ust uste taneler (başaklar) ve hurma ağacının tomurcuklarından, sarkan hurma salkımları ve birbirine benzeyen ve benzemeyen uzum bağları, zeytin ve nardan oluşan bahceler cıkartırız. Onun meyvesine (urunune), meyve verdiği zaman ve olgunlaştığı zaman bak. Mu'min olan kavim icin, bunlarda elbette Âyetler (deliller) vardır.


6/EN'ÂM-100: Ve cealû lillÂhi şurekÂel cinne ve halakahum ve harakû lehu benîne ve benÂtin bi gayri ilm(ilmin), subhÂnehu ve teÂl amm yasifûn(yasifûne).
Cinleri Allah'a ortak kıldılar. Onları da O (Allah) yarattı. İlimleri olmaksızın, “O'nun oğulları ve kızları var yalanını uydurdular. O Subhan'dır (herşeyden munezzehtir), vasıflandırdıkları şeylerden yucedir.


6/EN'ÂM-101: Bedîus semÂvÂti vel ard(ardı), enn yekûnu lehu veledun ve lem tekun lehu sÂhıbeh(sÂhıbetun), ve halaka kulle şey(şeyin), ve huve bikulli şeyin alîm(alîmun).
Gokleri ve yeryuzunu orneksiz olarak yaratandır. O'nun nasıl oğlu olur ki, eşi olmamıştır. Ve herşeyi, O yarattı. Ve O, herşeyi bilendir.


6/EN'ÂM-102: ZÂlikumullÂhu rabbukum, l ilÂhe ill huve, hÂliku kulli şeyin fabudûh(fabudûhu),ve huve al kulli şeyin vekîl(vekîlun).
Rabbiniz, işte bu Allah'tır. O'ndan başka ilÂh yoktur. Herşeyi yaratandır. Artık O'na kul olun! Ve O, herşeye vekildir. Enam Suresi Arapca Ve Turkce

6/EN'ÂM-103: LÂ tudrikuhul ebsÂru ve huve yudrikul ebsÂr(ebsÂru) ve huvel lÂtîful habîr(habîru).
Gorme hassaları onu idrak edemez. Ve O, gorme hassalarını idrak eder. Ve O, lÂtiftir, herşeyden haberdardır.


6/EN'ÂM-104: Kad cÂekum basÂiru min rabbikum fe men ebsara fe li nefsih(nefsihi) ve men amiye fe aleyhÂ, ve m ene aleykum bi hafîz(hafîzin).
Rabbinizden size basiretler (kalp gozlerinize gorme yeteneği) gelmiştir. Artık kim bu basiretle (kalp gozuyle) gorurse onun lehinedir (kendi nefsi icindir). Kimin de kalp gozu kor kalırsa, o taktirde onun aleyhinedir. Ve ben, sizin uzerinize muhafız değilim.


6/EN'ÂM-105: Ve kezÂlike nusarriful ÂyÂti ve li yekûlû dereste ve li nubeyyinehu li kavmin yalemûn(yalemûne).
Ve işte boyle Âyetleri ayrı ayrı acıklıyoruz. Ve “Sen ders (bu ilmi) almışsın. desinler diye ve onu, bilen bir kavme beyan etmemiz icin.


6/EN'ÂM-106: İttebi m uhıye ileyke min rabbik(rabbike), l ilÂhe ill huve, ve arıd anil muşrikîn(muşrikîne).
Rabbinden sana vahyolunana tÂbî ol. O'ndan başka ilÂh yoktur. Ve muşriklerden yuz cevir.


6/EN'ÂM-107: Ve lev şÃ‚allÂhu m eşrekû, ve m cealnÂke aleyhim hafîzÂ(hafîzan), ve m ente aleyhim bi vekîl(vekîlin).
ŞÃ‚yet Allah dileseydi, şirk koşmazlardı. Seni onların uzerine muhafız yapmadık. Sen, onlara vekil de değilsin.


6/EN'ÂM-108: Ve l tesubbûllezîne yedûne min dûnillÂhi fe yesubbûllÂhe adven bi gayri ilm(ilmin), kezÂlike zeyyenn li kulli ummetin amelehum summe il rabbihim merciuhum fe yunebbiuhum bim kÂnû yamelûn(yamelûne).
Allah'tan başkasına dua edenlere sovmeyin, aksi halde ilimleri olmadan, haddi aşarak Allah'a soverler. İşte boyle butun ummetlere amellerini susledik. Sonra donuşleri Rab'lerinedir. O zaman, yapmış oldukları şeyleri, onlara haber verecek.


6/EN'ÂM-109: Ve aksemû billÂhi cehde eymÂnihim le in cÂethum Âyetun le yuminunne bih(bihÂ), kul innemel ayÂtu indallÂhi ve m yuşirukum enneh iz cÂet l yuminûn(yuminûne).
Ve eğer onlara bir Âyet (mucize) gelirse, ona mutlaka inanacaklarına dair, Allah'a en kuvvetli yeminleri ile yemin ettiler. “Muhakkak ki; Âyetler (mucizeler) ancak Allah'ın katındadır (İndi İlÂhi'dedir) de. Ve (Âyet) geldiği zaman onların inanmayacaklarının siz farkında değilsiniz.


6/EN'ÂM-110: Ve nukallibu efidetehum ve ebsÂrehum kem lem yuminû bihî evvele merretin ve nezeruhum fî tugyÂnihim yamehûn(yamehûne).
Ve onların fuad hassalarını (nefsin kalbinin idrak hassalarını) ve basiretlerini (nefsin kalp gozunun gorme hassalarını) evvelce O'na inanmadıkları (mu'min olmadıkları) ilk zamanki hallerine ceviririz. Onları, azgınlıkları icinde şaşkın bırakırız.


6/EN'ÂM-111: Ve lev ennen nezzeln ileyhimul melÂikete ve kellemehumulmevt ve haşern aleyhim kulle şeyin kubulen m kÂnû li yuminû ill en yeşÃ‚allÂhu ve lÂkinne ekserehum yechelûn(yechelûne).
Ve eğer Biz, gercekten onlara melekler indirseydik, oluler de onlarla konuşsaydı, herşeyi onların karşısında toplasaydık, Allah'ın dilemesi haric inanacak değillerdi. Ve lÂkin onların coğu cahillik ediyorlar.


6/EN'ÂM-112: Ve kezÂlike cealn li kulli nebiyyin aduvven şeyÂtînel insi vel cinni, yûhî baduhum il badın zuhrufel kavli gurûrÂ(gurûran), ve lev şÃ‚e rabbuke m fealûhu fe zerhum ve m yefterûn(yefterûne).
Ve boylece peygamberlerin hepsine, insan ve cin şeytanları duşman kıldık. Onlar, birbirlerine aldatarak guzel (suslu) sozler vahyederler (fısıldarlar). Ve eğer Rabbin dileseydi, onu yapamazlardı. Artık onları ve iftira ettikleri şeyleri terket (bırak).


6/EN'ÂM-113: Ve li tesg ileyhi efidetullezîne l yuminûne bil Âhıreti ve li yerdavhu ve li yakterifû m hum mukterifûn(mukterifûne).
Ve ahirete inanmayanların gonulleri ona (onlara; insan ve cin şeytanlara) meyletsin ve ondan razı olsunlar. Ve onlar, kazandıkları şeyleri kazanmaya devam etsinler.


6/EN'ÂM-114: E fe gayrallÂhi ebtegî hakemen ve huvellezî enzele ileykumul kitÂbe mufassala(mufassalan), vellezîne ÂteynÂhumul kitÂbe yalemûne ennehu munezzelun min rabbike bil hakkı fe l tekûnenne minel mumterîn(mumterîne).
Artık Allah'tan başka bir hakem mi arayayım? Size Kitab'ı acıklanmış(tafsilatlı) olarak indiren O'dur. Kendilerine kitap verdiğimiz kimseler, O'nun, senin Rabbinden hak ile indirildiğini biliyorlar. O halde sakın sen, şuphe edenlerden olma!


6/EN'ÂM-115: Ve temmet kelimetu rabbike sıdkan ve adla(adlen), l mubeddile li kelimÂtih(kelimÂtih&#238, ve huves semîul alîm(alîmu).
Ve Rabbinin sozu sadakatle ve adaletle tamamlandı. O'nun kelimelerini değiştirecek kimse yoktur. O, en iyi işiten ve en iyi bilendir.


6/EN'ÂM-116: Ve in tutı eksere men fîl ardı yudıllûke an sebîlillÂh(sebîlillÂhi), in yettebiûne illez zanne ve in hum ill yahrusûn(yahrusûne).
Ve yeryuzunde bulunanların coğuna itaat edersen, seni Allah'ın yolundan saptırırlar. Onlar, ancak zanna tÂbî olurlar. Ve onlar, ancak yalan uydururlar.


6/EN'ÂM-117: İnne rabbeke huve alemu men yadıllu an sebîlih(sebîlihi), ve huve alemu bil muhtedîn(muhtedîne).
Muhakkak ki senin Rabbin, Kendi yolundan sapanı en iyi bilendir. Ve O, hidayete erenleri de en iyi bilendir.


6/EN'ÂM-118: Fe kulû mimm zukiresmullÂhi aleyhi in kuntum bi ÂyÂtihî muminîn(muminîne).
Eğer siz, O'nun (Allah'ın) Âyetlerine inananlarsanız; o zaman uzerine Allah'ın ismi anılan şeylerden yeyiniz.


6/EN'ÂM-119: Ve m lekum ell tekulû mimm zukiresmullÂhi aleyhi ve kad fassale lekum m harreme aleykum ill madturirtum ileyh(ileyhi), ve inne kesîren le yudıllûne bi ehvÂihim bi gayri ilm(ilmin), inne rabbeke huve alemu bil mutedîn(mutedîne).
Size ne oluyor ki; uzerine Allah'ın ismi anılan şeylerden yemiyorsunuz? Darda kalıp, ona mecbur olduğunuz şeyler haric; size haram kıldığı şeyleri size ayrı ayrı acıklamıştı. Muhakkak ki; onların coğu, bir ilimleri olmaksızın, kendi hevesleri ile (başkalarını) dalÂlette bırakıyorlar. Muhakkak ki; senin Rabbin, o haddi aşanları en iyi bilendir.


6/EN'ÂM-120: Ve zerû zÂhirel ismi ve bÂtıneh(bÂtınehu), innellezîne yeksibûnel isme seyuczevne bim kÂnû yakterifûn(yakterifûne).
Ve gunahın acıkta olanını da, gizli olanını da terkedin. Muhakkak ki; gunah işleyenler (kazananlar), kazandıklarından dolayı yakında cezalandırılacaklar.


6/EN'ÂM-121: Ve l tekulû mimm lem yuzkerismullÂhî aleyhi ve innehu le fısk(fıskun), ve inneş şeyÂtîne le yûhûne il evliyÂihim li yucÂdilûkum ve in etatumûhum innekum le muşrikûn(muşrikûne).
Ve uzerine Allah'ın ismi anılmayan şeylerden yemeyin. Ve muhakkak ki; o fısktır. Ve şeytanlar, mutlaka sizinle mucÂdele etmeleri icin dostlarına vahyederler. Ve şÃ‚yet onlara itaat ederseniz (uyarsanız), mutlaka siz muşrikler olursunuz.


6/EN'ÂM-122: E ve men kÂne meyten fe ahyeynÂhu ve cealn lehu nûren yemşî bihî fîn nÂsi ke men meseluhu fîz zulumÂti leyse bi hÂricin minhÂ, kezÂlike zuyyine lil kÂfirîne m kÂnû yamelûn(yamelûne).
Olu (Allah'a ulaşmayı dilememiş) iken (ona on iki ihsan vererek) dirilttiğimiz ve insanlar arasında onunla yuruyeceği nur verdiğimiz kimse, karanlıklar icinde olup, ondan cıkamayacak kimse gibi midir? Boylece kÂfirlere, yapmış oldukları şeyler suslu gosterildi.


6/EN'ÂM-123: Ve kezÂlike cealn fî kulli karyetin ekÂbire mucrimîh li yemkurû fîhÂ, ve m yemkurûne ill bi enfusihim ve m yeşurûn(yeşurûne).
Ve işte boylece, her kasabada (şehirde) onun mucrimlerini (gunah işleyenlerini), orada sahtekÂrlık (hile) yapmaları icin liderler yaptık. Kendilerinden başkasını aldatmazlar ve farkında değiller.


6/EN'ÂM-124: Ve iz cÂethum Âyetun kÂlû len numine hatt nut misle m ûtiye rusulullÂh(rusulullÂhi), allÂhu alemu haysu yecalu risÂleteh(risÂletehu), seyusîbullezîne ecremû sagÂrun indallÂhi ve azÂbun şedîdun bim kÂnû yemkurûn(yemkurûne).
Onlara bir Âyet geldiği zaman: “Allah'ın resûllerine verilen şeyin aynısı bize de verilmedikce (verilinceye kadar) asla inanmayız. dediler. Risaletini kime vereceğini Allah, en iyi bilendir. Curum işleyen (gunah işleyen) kimselere, yapmış oldukları hile(ler) sebebiyle yakında Allah'ın huzurunda bir zillet (kucukluk, aşağılık) ve şiddetli azap isabet edecektir (gelecektir).


6/EN'ÂM-125: Fe men yuridillÂhu en yehdiyehu yeşrah sadrehu lil islÂm(islÂmi), ve men yurid en yudıllehu yecal sadrehu dayyikan haracen, ke ennem yassaadu fîs semÂi, kezÂlike yecalûllÂhur ricse alÂllezîne l yuminûn(yuminûne).
Oyleyse Allah kimi Kendisine ulaştırmayı dilerse onun goğsunu yarar ve (Allah'a) teslime (İslÂm'a) acar. Kimi dalÂlette bırakmayı dilerse, onun goğsunu semada yukseliyormuş gibi daralmış, sıkıntılı yapar. Boylece Allah, mu'min olmayanların uzerine azap verir.


6/EN'ÂM-126: Ve hÂz sırÂtu rabbike mustekîm(mustekîmen), kad fassalnÂl ÂyÂti li kavmin yezzekkerûn(yezzekkerûne).
Ve bu, senin Rabbine istikametlenmiş (yonlendirilmiş) yoldur. (Allah'a goturen yoldur). Tezekkur eden bir kavim icin Âyetleri ayrı ayrı acıkladık.


6/EN'ÂM-127: Lehum dÂrus selÂmi inde rabbihim ve huve veliyyuhum bim kÂnû yamelûn(yamelûne).
Rab'lerinin katında onlar icin selÂm yurdu (teslim yurdu) vardır. Yapmış olduklarından dolayı, O (Allah), onların dostudur.


6/EN'ÂM-128: Ve yevme yahşuruhum cemîa(cemîan), y maşerel cinni kadisteksertum minel ins(insi) ve kÂle evliyauhum minel insi rabbenestemtea badun bibadın ve belagn ecelenellezî eccelte lenÂ, kÂlen nÂru mesvÂkum hÂlidîne fîh ill m şÃ‚allÂhu, inne rabbeke hakîmun alîm(alîmun).
Ve onların hepsini biraraya topladığı gun (Allahû Teal şoyle buyuracaktır): “Ey cin topluluğu! İnsanlarla sayınızı artırdınız (tagutların arasına insanları da kattınız). Onlara dost olan insanlardan bir kısmı şoyle dedi: “Rabbimiz, biz birbirimizden faydalandık ve Senin bize takdir ettiğin zamanın bitiş noktasına (sonuna) eriştik. (Allahû TealÂ): “Allah'ın dilediği şey (cehennemin yok olma zamanı gelmesi hali) haric; sizin barınacağınız yer ateştir, orada ebedî kalacak olanlarsınız. buyurdu. Muhakkak ki senin Rabbin, hukum sahibi ve en iyi bilendir.


6/EN'ÂM-129: Ve kezÂlike nuvellî badaz zÂlimîne badan bim kÂnû yeksibûn(yeksibûne).
Ve işte boylece kazanmış olduklarından (gunahlarından) dolayı zalimlerin bir kısm&#305