İbrahim Suresinin 41. Ayeti Meali



İbrahim Suresinin 41. Ayeti Acıklaması

BismillÂhirrahmÂnirrahîm

Hz. İbrÂhîm, hesabın yapıldığı gunun bir hukum gunu olduğunu bilerek, Allahû TealÂ'ya başvurmakta; O'ndan kendisi, annesi, babası ve mu'minler icin mağfiret dilemektedir.

Hz. İbrÂhîm kendi gunahlarının Allah'a ulaşmayı dilediği zaman ortulduğunu Cebrail (A.S)'a tÂbiiyetinden sonra sevaba cevrildiğini ve kıyÂmet gunu kendisinin mağfiret edilmeyeceğini bilmektedir ama gunahlarının mağfiret edilmesini, sevaba cevrilmesini talep ederek; kul olmanın, Allah'a olan buyuk sevgisinin ve Allah'ın ona sahipliğinin bir numunesini vermektedir.

Eğer bu muhteva, Hz. İbrÂhîm'in henuz peygamber olmadığı bir devreye aitse, o zaman herşey yerli yerindedir. Yani annesi, babası ve kendisi icin Allahû TealÂ'dan, gunahlarını sevaba cevirmesi istikametinde mağfiret dilemesi gecerlidir.

Burada hesabın gorulduğu gun denmektedir. Hesabın gorulduğu gun (kıyÂmet gunu), Allahû TealÂ'nın bağışlaması soz konusu değildir. Belki Cebrail (A.S)'a tÂbî olduğunu soylemektedir. Babası icin mağfiret dilemesi cok tabiidir, cunku babası kurtuluşa ulaşamadan olmuştur.

Hz. İbrÂhîm, Allahû TealÂ'nın gunahlarını bağışladığını ve sevaba cevirdiğini bilmektedir. Yine de Allahû TealÂ'dan bir dileğin sahibi olmuştur. Allah, Hz. İbrÂhîm'in Rabbi, Sahibi, Efendisi'dir. Ve kole olan Hz. İbrÂhîm, Sahibi'ne muracaat etmektedir. Kole, Sahibi'ne her turlu muracaatı yapabilir.

Allah, insanların kendisiyle beraber olmalarını, O'nunla konuşmalarını, O'na muracaat ve munacaat etmelerini ve O'ndan birşeyler istemelerini her zaman uygun gorur. Ve her zaman da vermeye hazırdır. Bunun icin insanları hep liyakat uzere olmakla hedeflendirir.