İki Makamdır

Birinci Makam

بِسْمِ اللهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِيمِ
وَيَضْرِبُ اللهُ اْلاَمْثاَلَ لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَذَكَّرُونَ 1
وَتِلْكَ اْلاَمْثاَلُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ 2

BİR ZAMAN iki adam bir havuzda yıkandılar. FevkalÂde bir tesir altında kendilerinden gectiler. Gozlerini actıkları vakit gorduler ki, acip bir Âleme goturulmuşler. Oyle bir Âlem ki, kemÂl-i intizamından bir memleket hukmunde, belki bir şehir hukmunde, belki bir saray hukmundedir.

KemÂl-i hayretlerinden etraflarına baktılar. Gorduler ki, bir cihette bakılsa azîm bir Âlem gorunuyor; bir cihette bakılsa muntazam bir memleket, bir cihette bakılsa mukemmel bir şehir, diğer bir cihette bakılsa gayet muhteşem bir Âlemi icine almış bir saraydır.

Şu acaip Âlemde gezerek seyran ettiler. Gorduler ki, bir kısım mahlûklar var; bir tarz ile konuşuyorlar, fakat bunlar onların dillerini bilmiyorlar. Yalnız, işaretlerinden anlaşılıyor ki, muhim işler goruyorlar ve ehemmiyetli vazifeler yapıyorlar.

O iki adamdan birisi, arkadaşına dedi ki: “Şu acip Âlemin elbette bir mudebbiri ve şu muntazam memleketin bir mÂliki, şu mukemmel şehrin bir sahibi, şu musann sarayın bir ustası vardır. Biz calışmalıyız, onu tanımalıyız. Cunku, anlaşılıyor ki, bizi buraya getiren odur. Onu tanımazsak kim bize medet verecek? Dillerini bilmediğimiz ve onlar bizi dinlemedikleri şu Âciz mahlûklardan ne bekleyebiliriz? Hem koca bir Âlemi bir memleket suretinde, bir şehir tarzında, bir saray şeklinde yapan ve baştan başa hÂrika şeylerle dolduran ve muzeyyenÂtın envÂıyla tezyin eden ve ibretnum mu’cizatlarla donatan bir zat, elbette bizden ve buraya gelenlerden bir istediği vardır. Onu tanımalıyız. Hem ne istediğini bilmekliğimiz lÂzımdır.”
__________________