Risale-i Nur’un bir nevi mudafaanamesi ve mesleğinin hulÂsası olan Meyve Risalesi’nin bir suretini muddeiumuma vermek icin ve bir-iki suretini Ankara makamatına gondermek icin yazdırmıştım.
Birden onları elimden aldılar, daha vermediler. Halbuki Eskişehir Adliyesi, bize bir makineyi hapse gonderdi. Biz mudafaatımızı onda, yeni harfle, bir-iki nusha yazdık; hem o mahkeme dahi yazdı. İşte ehemmiyetli talebim: Ya bize bir makineyi siz veriniz veya bize musaade ediniz, biz celb edeceğiz; t ki, hem mudafaatımı, hem Risale-i Nur’un mudafaanamesi hukmundeki risaleyi yeni harfle iki-uc suretini alıp, hem Adliye VekÂletine, hem Heyet-i Vekileye, hem Meclis-i Mebusana, hem Şûra-i Devlete gondereceğiz. Cunku, iddianamede butun esas, Risale-i Nur’dur. Ve Risale-i Nur’a ait dava ve itiraz, cuz’î bir hÂdise ve şahsî bir mesele değil ki, cok ehemmiyet verilmesin. Belki bu milleti ve memleketi ve hukûmeti ciddî alÂkadar edecek ve dolayısıyla Âlem-i İslÂmın nazar-ı dikkatini ehemmiyetli bir surette celb edecek bir kullî hÂdise hukmunde ve umumî bir meseledir.

Evet, Risale-i Nur’a perde altında hucum eden, ecnebi parmağıyla bu vatandaki milletin en buyuk kuvveti olan Âlem-i İslÂmın teveccuhunu ve muhabbetini ve uhuvvetini kırmak ve nefret verdirmek icin siyaseti dinsizliğe alet ederek perde altında kufr-u mutlakı yerleştirenlerdir ki, hukûmeti iğfal ve adliyeyi iki defadır şaşırtıp der: “Risale-i Nur ve şakirdleri, dini siyasete alet eder; emniyete zarar ihtimali var.”

Hey bedbahtlar! Risale-i Nur’un, gerci, siyasetle alÂkası yoktur; fakat, kufr-u mutlakı kırdığı icin, kufr-u mutlakın altı olan anarşiliği ve ustu olan istibdad-ı mutlakı, esasıyla bozar, reddeder. Emniyeti, asayişi, hurriyeti, adaleti temin ettiğine yuzer huccetlerden biri, bu, mudafaanamesi hukmundeki Meyve Risalesi’dir. Bunu, Âlî bir heyet-i ilmiye ve ictimaiye tetkik etsinler; eğer beni tasdik etmezlerse, ben her cezaya ve işkenceli idama razıyım.

B. S. N. Tarihce-i Hayatı, Denizli Hayatı, s. 424
__________________