Hukûmetin daireleri icinde en ziyade hurriyetini muhafaza etmeye ve tesirat-ı hariciyeden en ziyade bîtarafÂne, hissiyatsız bakmakla mukellef olan, elbette mahkemedir. (…)
Adliye memurları, hissiyattan ve tesirat-ı hariciyeden butun butun ÂzÂde ve serbest olmazsa, sureten adalet icinde muthiş gunahlara girmek ihtimali var. Hem, canilerin, kimsesizlerin ve muhaliflerin dahi bir hakkı var. Ve hakkını aramak icin, gayet bîtarafÂne bir merci isterler. (…) Evet, hÂkim ve mahkeme tarafgirlik şaibesinden muberra ve gayet bîtarafÂne bakması birinci şart-ı adalet olduğuna dair binler vukuat-ı tarihiyeden, Hazret-i Ali Radiyallahu Anhın hilÂfeti zamanında bir Yahudi ile mahkemede beraber oturmaları ve cok padişahların adi adamlar ile mahkeme-i adalette gorulmesi gibi cok hadisat-ı tarihiye var…

B. S. Nursî Tarihce-i Hayatı, s. 243

***

…Şimdiki hafiyeler eskilerden beterdirler. Bunların sadakatine nasıl itimad olunur? Adalet onların sozlerine nasıl bina olunur?

B. S. Nursî Tarihce-i Hayatı, s. 72

***

Adliyede; adalet hakikati ve muracaat eden herkesin hukukunu bilÂtefrik muhafazaya, sırf hak namına calışmak vazifesi hukmettiğine binaendir ki; İmam-ı Ali (ra), hilÂfeti zamanında bir Yahudi ile beraber mahkemede oturup, muhakeme olmuşlar. Hem, bir adliye reisi, bir memuru kanunca bir hırsızın elini kestiği vakit, o memurun o zalim hırsıza hiddet ettiğini gordu. O dakikada o memuru azletti. Hem cok teessuf ederek dedi: “Şimdiye kadar adalet namına boyle hissiyatını karıştıranlar pek cok zulmetmişler.

B. S. Nursî Tarihce-i Hayatı, s. 577

***

Hazret-i Omer, hilÂfeti zamanında, adi bir Hıristiyan ile mahkemede birlikte muhakeme olundular. Halbuki o Hıristiyan, İslÂm hukûmetinin mukaddes rejimlerine, dinlerine, kanunlara muhalif iken, mahkemede onun o hali nazara alınmaması acıkca gosterir ki; adalet muessesesi hicbir cereyana kapılmaz, hicbir tarafgirliğe kaymaz. Bu, din ve vicdan hurriyetinin bir ana umdesidir ki, komunist olmayan Şarkta, Garbda, butun dunya adalet muesseselerinde cÂri ve hÂkimdir.

B. S. Nursî Tarihce-i Hayatı, s. 668

LÛ*GAT*CE:

azletmek: gorevden almak.

bilÂtefrik: ayırt etmeksizin.

hafiye: gizli polis, ajan, istihbaratcı.

tesirat-ı hariciye: dış etkiler.

***
__________________