Maide Suresi Arapca


Bismillahirrahmanir rahim

MÂİDE-1: Y eyyuhellezîne Âmenû evfû bil ukûd(ukûdi) uhıllet lekum behîmetul enÂmi ill m yutl aleykum gayre muhillîs saydi ve entum hurum(hurumun) innallÂhe yahkumu m yurîd(yurîdu).
Ey Âmenû olanlar (Allah'a ulaşıp teslim olmayı dileyenler)! (Yaptığınız) akidleri yerine getirin. Ve ihramda iken av'ı (avlanmayı) helÂl saymamakla beraber size okunacak olanların dışında kalan, dort ayaklı hayvanlar sizin icin helÂl kılınmıştır. Muhakkak ki Allah dilediği şeye hukmeder.


MÂİDE-2: Y eyyuhellezîne Âmenû l tuhıllû şeÂirallÂhi veleş şehral harÂme ve lÂl hedye ve lÂl kalÂide ve l ammînel beytel harÂme yebtegûne fadlan min rabbihim ve rıdvÂnÂ(rıdvÂnen) ve iz haleltum fastÂdû ve l yecrimennekum şeneÂnu kavmin en saddûkum anil mescidil harÂmi en tatedû, ve teÂvenû alel birri vet takva ve l teÂvenû alel ismi vel udvÂni vettekullÂh(vettekullÂhe) innallÂhe şedîdul ıkÂb(ıkÂbi).
Ey Âmenû olanlar (Allah'a ulaşıp teslim olmayı dileyenler)! Allah'ın (koyduğu) şeriat hukumlerine, Haram ay'a, (hediye olarak KÂbe'ye gonderilen) kurbanlıklara, gerdanlıklı (boyunları bağlı) kurbanlık develere, Rabb'lerinden bir fazl ve (O'nun) rızasını isteyerek, Beyt-el Haram'a gelenlerin guvenliğine saygısızlık etmeyin.Ve ihramdan cıktığınız zaman avlanabilirsiniz. Sizi Mescid-il Haram'dan alıkoymalarından (cevirmelerinden) dolayı bir kavme beslediğiniz kin, sakın sizi haddi aşmaya sevk etmesin. Birr ve takva uzerine yardımlaşın. Gunah ve duşmanlık uzerine yardımlaşmayın. Allah'a karşı takv sahibi olun. Muhakkak ki Allah ikÂbı (azÂbı) şiddetli olandır.


MÂİDE-3: Hurrimet aleykumul meytetu veddemu ve lahmul hınzîri ve m uhılle li gayrillÂhi bihî vel munhanikatu vel mevkûzetu vel mutereddiyetu ven natîhatu ve m ekeles sebuu ill m zekkeytum ve m zubiha alen nusubi ve en testaksimû bil ezlÂm(ezlÂmi), zÂlikum fisk(fiskun), elyevme yeisellezîne keferû min dînikum fe l tahşevhum vahşevn(vahşevni) el yevme ekmeltu lekum dînekum ve etmemtu aleykum nimetî ve radîtu lekumul islÂme dînÂ(dînen) fe menidturra fî mahmasatin gayra mutecÂnifin li ismin fe innallÂhe gafûrun rahîm(rahîmun).
Olmuş hayvan, kan, domuz eti ve Allah'tan başkasının adına boğazlanan (kesilen), boğularak, vurularak, yuksek bir yerden yuvarlanarak veya boynuzlanarak olen ve de yırtıcı hayvan tarafından parcalanıp yenen hayvan (olmeden kesilmesi haric) ve putlar adına boğazlanan hayvanlar ve fal okları ile kısmet aramanız size haram kılındı. İşte bunlar fısktır. Bugun kÂfirler sizi dîninizden donduremedikleri icin yeise kapıldılar. Artık onlardan korkmayın, benden korkun. Bugun sizin dîninizi kemÂle erdirdim. Ve uzerinizdeki ni'metimi tamamladım. Sizin icin dîn olarak İslÂm'dan razı oldum. Artık kim aclık tehlikesiyle, gunaha meyl etmeksizin zarurette (yemek zorunda) kalırsa, muhakkak ki Allah gafûrdur, rahîmdir


MÂİDE-4: Yeselûneke m z uhılle lehum kul uhılle lekumut tayyibÂtu ve m allemtum minel cevÂrihi mukellibîne tuallimûnehunne mimm allemekumullÂhu fe kulû mimm emsekne aleykum vezkurûsmellÂhi aleyhi vettekûllÂh(vettekûllÂhe) innallÂhe serîul hısÂb(hısÂbi).
Sana kendileri icin nelerin helÂl kılındığını soruyorlar. De ki; “Sizin icin temiz ve iyi şeyler helÂl kılındı. Allah'ın size oğrettiğini onlara oğreterek yetiştirdiğiniz avcı hayvanların sizin icin tuttuklarını artık yiyin ve uzerine de Allah'ın adını anın. Ve Allah'a karşı takva sahibi olun. Muhakkak ki Allah hesabı cabuk gorendir.


MÂİDE-5: El yevme uhılle lekumut tayyibÂt(tayyibÂtu) ve taÂmullezîne ûtûl kitÂbe hıllun lekum ve taÂmukum hıllun lehum vel muhsanÂtu minel muminÂti vel muhsanÂtu min ellezîne utûl kitÂbe min kablikum iz Âteytumûhunne ucûrehunne muhsınîne gayra musÂfihîne ve l muttehızî ehdÂn(ehdÂnin) ve men yekfur bil îmÂni fe kad habita ameluhu ve huve fîl Âhıreti minel hÂsirîn(hÂsirîne).
Bugun size iyi ve temiz şeyler helÂl kılındı. Ve kendilerine kitap verilenlerin yemeği, size helÂl, sizin yemeğiniz de onlara helÂldir. Ve mu'minlerden iffetli hur kadınlar ve sizden once kendilerine kitap verilenlerden iffetli kadınlar, zina etmeksizin, gizli dost tutmaksızın namuslu bir bicimde mehirlerini verdiğiniz taktirde, sizlere helÂldir. Ve kim îmÂnı inkÂr ederse artık onun ameli boşa gitmiştir. Ve o Âhirette husrana uğrayanlardandır. Maide Suresi Arapca Okunuşu

MÂİDE-6: Y eyyuhellezîne Âmenû iz kumtum iles salÂti fagsilû vucûhekum ve eydiyekum ilel merÂfikı vemsehû bi ruusikum ve erculekum ilÂl kabeyn(kabeyni) ve in kuntum cunuben fattahherû ve in kuntum mard ev al seferin ev cÂe ehadun minkum minel gÂitı ev lÂmestumun nisÂe fe lem tecidû mÂen fe teyemmemû saîden tayyiben femsehû bi vucûhikum ve eydîkum minh(minhu) m yurîdullÂhu li yecale aleykum min haracin ve lÂkin yurîdu li yutahhirekum ve li yutimme nimetehu aleykum leallekum teşkurûn(teşkurûne).
Ey Âmenû olanlar (Allah'a yaşarken ulaşmayı, teslim olmayı dileyenler)! Namaza kalktığınız zaman yuzlerinize ve dirseklerinize kadar ellerinizi yıkayın ve başlarınıza meshedin ve ayaklarınızı da topuklarınıza kadar yıkayın. Eğer cunup iseniz o taktirde iyice yıkanıp temizlenin (boy abdesti alın). Eğer hasta veya yolcu iseniz veya biriniz tuvaletten gelmişse veya kadınlara dokunmuş (temas etmiş) ise, eğer su bulamazsanız, o zaman temiz bir toprağa teyemmum edin. Ve de ondan yuzlerinize ve ellerinize mesh edin, (surun). Allah size gucluk cıkarmak istemez, sizi temizlemek ve sizin uzerinizdeki nimetini tamamlamak ister. Umulur ki boylece siz şukredersiniz.


5/MÂİDE-7: Vezkurû nimetellÂhi aleykum ve mîsÂkahullezî vÂsekakum bihî iz kultum semin ve atan vettekûllÂh(vettekûllÂhe) innallÂhe alîmun bizÂtis sudûr(sudûri).
Allah'ın, sizin uzerinizdeki ni'metini ve: “İşittik ve itaat ettik dediğiniz zaman, onunla sizi bağladığı misÂkınızı hatırlayın. Allah'a karşı takv sahibi olun, Muhakkak ki O, goğuslerde (sinelerde) olanı en iyi bilir.


5/MÂİDE-8: Y eyyuhellezîne Âmenû kûnû kavvÂmîne lillÂhi şuhedÂe bil kıstı ve l yecrimennekum şeneÂnu kavmin al ell tadilû. Idilû, huve akrabu lit takva vettekûllÂh(vettekûllÂhe) innallÂhe habîrun bim tamelûn(tamelûne).
Ey Âmenû olanlar (Allah'a ulaşmayı, teslim olmayı dileyenler)! Allah icin kavvÂmîn olun (hakkı ayakta tutun)! Adaletli şÃ‚hidler olun! Ve bir topluluğa karşı duyduğunuz kin, sizi adaletten saptırmasın. Adil davranın! O takvaya en yakın olandır. Allah'a karşı takva sahibi olun. Muhakkak ki Allah, yaptıklarınızdan haberdar olandır.


5/MÂİDE-9: VeadellÂhullezîne Âmenû ve amilûs sÂlihÂti lehum magfiretun ve ecrun azîm(azîmun).
Allah, Âmenû olup, ıslah edici ameller (nefs tezkiyesi ve tasfiyesi) yapanlara vaad etti, onlar icin mağfiret ve “Ecrun Âzim (en buyuk mukÂfat) vardır.


5/MÂİDE-10: Vellezîne keferû ve kezzebû bi ÂyÂtin ulÂike ashÂbul cehîm(cehîm&#238.
Ve inkÂr edip Âyetlerimizi yalanlayanlar, işte onlar alevli ateş (cehennem) halkıdır.


5/MÂİDE-11: YÂ eyyuhellezîne Âmenûzkurû nimetallÂhi aleykum iz hemme kavmun en yebsutû ileykum eydiyehum fe keffe eydiyehum ankum, vettekûllÂh(vettekûllÂhe) ve alÂllÂhi fel yetevekkelil muminûn(muminûne).
Ey Âmenû olanlar (Allah'a ulaşmayı, teslim olmayı dileyenler)! Allah'ın sizin uzerinizdeki ni'metini hatırlayın; bir kavim size ellerini uzatmaya kalktığı zaman (Allah) onların ellerini sizden cekmişti. Ve Allah'a karşı takva sahibi olun (ruhunuzu, vechinizi (fizik vucudunuzu), nefsinizi ve iradenizi Allah'a teslim edin)! Mu'minler artık Allah'a tevekkul etsinler (guvensinler).


5/MÂİDE-12: Ve lekad ehazallÂhu mîsÂka benî isrÂîl(isrÂîle), ve beasn minhumusney aşera nakîbÂ(nakîben) ve kÂlellÂhu innî meakum lein ekamtumus salÂte ve Âteytumuz zekÂte ve Âmentum bi rusulî ve azzertumûhum ve akradtumullÂhe kardan hasenen le ukeffirenne ankum seyyiÂtikum ve le udhılennekum cennÂtin tecrî min tahtıhel enhÂr(enhÂru), fe men kefere bade zÂlike minkum fe kad dalle sevÂes sebîl(sebîli).
Ve andolsun ki Allah, İsrailoğulları'ndan misak almıştı. Ve onlardan on iki nÂzır gorevlendirdik. Ve Allahû TeÂla: “Eğer namazı mutlaka ikÂme ederseniz, zekÂt verirseniz ve Resûllerim'e îmÂn edip onlara yardım ederseniz ve Allah'a (Allah icin) guzel bir borc verirseniz, muhakkak ki ben sizinle beraberim ve de mutlaka sizin gunahlarınızı orterim ve sizi, mutlaka altından ırmaklar akan cennetlere koyarım. dedi. Artık, bundan sonra sizden kim inkÂr ederse mutlaka sevv edilmiş (Allah'a ulaştırmak uzere dizayn edilmiş) yoldan sapmış olur.


5/MÂİDE-13: Fe bim nakdihim mîsÂkahum leannÂhum ve cealn kulûbehum kÂsiyet(kÂsiyeten), yuharrifûnel kelime an mevÂdııhî ve nesû hazzan mimm zukkirû bih(bih&#238, ve l tezÂlu tettaliu al hÂınetin minhum ill kalîlen minhum fafu anhum vasfah innallÂhe yuhıbbul muhsinîn(muhsinîne).
Misaklarını bozmaları sebebiyle biz de onları lÂnetledik, kalplerini de (kapkaranlık) yaptık. Onlar, kelimeleri yerlerinden tahrif ederler (değiştirirler). Nasihat olundukları şeylerden nasiplerini almayı unuttular. Onlardan pek azı haric, devamlı onların hainliklerine maruz kalırsın.Yine de onları affet ve hoşgor.Muhakkak ki Allah muhsinleri sever.


5/MÂİDE-14: Ve minellezîne kÂlû inn nasÂr ehazn mîsÂkahum fe nesû hazzan mimm zukkirû bihî fe agrayn beynehumul adÂvete vel bagdÂe il yevmil kıyÂmeh(kıyÂmeti) ve sevfe yunebbiuhumullÂhu bim kÂnû yasnaûn(yasnaûne).
Ve muhakkak ki biz “nasÂrÂyız diyenlerden misaklarını aldık, gene de uyarıldıkları hususlardan (kendilerine hatırlatılan şeyden) bir pay almayı (nasiplerini) unuttular. Bu yuzden kıyamet gunune kadar aralarına duşmanlık, kin ve nefret saldık. Allah yakında, onlara yapmış olduklarını haber verecek.


5/MÂİDE-15: Y ehlel kitÂbi kad cÂekum resûlun yubeyyinu lekum kesîran mimm kuntum tuhfûne minel kitÂbi ve yafû an kesîr(kesîrin) kad cÂekum minallÂhi nûrun ve kitÂbun mubîn(mubînun).
Ey kitap ehli! (Kitap sahipleri), Kitap'tan coğunu gizlemiş olduğunuz ve coğundan vazgectiğiniz şeyleri, size beyan eden bir Resûl'umuz gelmiştir. Size Allah'tan bir nur ve apacık bir kitap gelmiştir.


5/MÂİDE-16: Yehdî bihillÂhu menittebea rıdvÂnehu subules selÂmi ve yuhricuhum minez zulumÂti ilen nûri bi iznihî ve yehdîhim il sırÂtın mustakîm(mustakîmin).
Allah (c.c.), rızasına tÂbî olan kişiyi onunla (Resûlu ile) teslim yollarına hidayet eder. Kendi izniyle onları karanlıktan aydınlığa (zulmetten nura) cıkarıp SırÂt-ı Mustakîm'e hidayet eder (ulaştırır).


5/MÂİDE-17: Lekad keferellezîne kÂlû innallÂhe huvel mesîhubnu meryem(meryeme) kul fe men yemliku minallÂhi şeyen in erÂde en yuhlikel mesîhabne meryeme ve ummehu ve men fîl ardı cemîa(cemîan) ve lillÂhi mulkus semÂvÂti vel ardı ve m beynehumÂ. Yahluku m yeşÃ‚(yeşÃ‚u) vallÂhu al kulli şeyin kadîr(kadîrun).
Andolsun ki “ Muhakkak ki Allah, Meryem oğlu Mesih'tir. diyenler kÂfir olmuşlardır. De ki; “Oyle ise Allah, Meryem oğlu Mesih'i, annesini ve yeryuzunde bulunanların hepsini helÂk etmek isterse, Allah'dan bir şeyi (onlemeye) kimin gucu yeter? Goklerde, yerde ve ikisinin arasında bulunan herşeyin mulku Allah'ındır. O, dilediğini yaratır. Allah (c.c.), herşeye kaadirdir.


5/MÂİDE-18: Ve kÂletil yahûdu ven nasÂr nahnu ebnÂullÂhi ve ehıbbÂuh(ehıbbÂuhu) kul fe lime yuazzibukum bi zunûbikul bel entum beşerun mimmen halak(halaka) yagfiru limen yeşÃ‚u ve yuazzibu men yeşÃ‚(yeşÃ‚u) ve lillÂhi mulkus semÂvÂti vel ardı ve m beynehum ve ileyhil masîr(masîru).
Ve, Yahudiler ve Hristiyanlar; “Biz Allah'ın oğulları ve O'nun sevdikleriyiz. dediler. De ki; “O halde nicin Allah size gunahlarınızdan dolayı azap ediyor? Hayır, siz O'nun yarattıklarından bir beşersiniz (insansınız), O, dilediğini mağfiret eder, dilediğine de azap eder. Goklerin, yerin ve ikisinin arasında bulunan her şeyin mulku Allah'ındır. Ve varış O'nadır (ulaşılacak makam O'nun Zat'ıdır).


5/MÂİDE-19: Y ehlel kitÂbi kad cÂekum resûlun yubeyyinu lekum al fetretin min er rusuli en tekûlû m cÂen min beşîrin ve l nezîrin fe kad cÂekum beşîrun ve nezîr(nezîru) vallÂhu al kulli şeyin kadîr(kadîrun).
Ey Kitap ehli! Resûllerin (peygamberlerin) fetret devrinde (aralarının kesildiği zamanda), sizlere gercekleri acıklayan Resûl'umuz (elcimiz) gelmişti. "Bize bir mujdeleyici ve de uyarıcı gelmedi" dersiniz diye (dememeniz icin). Oysa size "mujdeleyici ve uyarıcı" bir Resûl gelmişti. Allah herşeye kaadirdir.


5/MÂİDE-20: Ve iz kÂle mûs li kavmihî y kavmizkurû nimetallÂhi aleykum iz ceale fîkum enbiyÂe ve cealekum mulûk(mulûken), ve ÂtÂkum m lem yuti ehaden minel Âlemîn(Âlemîne).
Ve Hz. Mus kavmine şoyle demişti; "Ey kavmim! Allah'ın sizin uzerinizdeki nimetini, icinizden peygamberler kıldığını ve sizi hukumdarlar yaptığını ve Âlemlerden hic birine vermediği şeyi size verdiğini hatırlayın!


5/MÂİDE-21: Y kavmidhulûl ardal mukaddesetelletî keteballÂhu lekum ve l terteddû al edbÂrikum fe tenkalibû hÂsirîn(hÂsirîne).
Ey kavmim! Allah'ın sizin icin farz kıldığı kutsal yere girin ve (duşmandan kacıp) arkanıza donmeyin.İşte o zaman husrana uğrayanların haline donersiniz.


5/MÂİDE-22: KÂlû y mûs inne fîh kavmen cebbÂrîn(cebbÂrîne), ve inn len nedhuleh hatt yahrucû minhÂ, fe in yahrucû minh fe inn dÂhılûn(dÂhılûne).
Dediler ki, "Ey MûsÂ! Şuphesiz orada zorba bir kavim var. Muhakkak ki biz, onlar oradan cıkıncaya kadar asla oraya girmeyiz. Eğer oradan cıkarlarsa, o zaman elbette biz oraya gireriz."


5/MÂİDE-23: KÂle raculÂni minellezîne yehÂfûne enamallÂhu aleyhim edhulû aleyhimul bÂb(bÂbe), fe iz dehaltumûhu fe innekum gÂlibûne ve alÂllÂhi fe tevekkelû in kuntum muminîn(muminîne).
Allah'ın kendilerine nimet verdiği, korkanların arasından iki adam şoyle dedi; “Onların uzerlerine kapıdan girin, boylece oradan (kapıdan) girdiğiniz zaman muhakkak ki siz gÂlip gelirsiniz. Eğer mu'minseniz, artık Allah'a tevekkul edin (Allah'a guvenin).


5/MÂİDE-24: KÂlû y mûs inn len nedhuleh ebeden m dÂmû fîh fezheb ente ve rabbuke fe kÂtil inn hÂhun kÂıdûn(kÂıdûne).
(Onlar); “Ey MûsÂ, muhakkak ki biz onlar orada olduğu surece ebediyen, asla oraya girmeyiz. Artık Sen ve Rabbin gidin, boylece ikiniz savaşın, biz mutlaka burada otururuz dediler.


5/MÂİDE-25: KÂle rabbi innî l emliku ill nefsî ve ahî fefruk beynen ve beynel kavmil fÂsikîn(fÂsikîne).
(Hz. Mûsa) Dedi ki; “Ey Rabb'im! Muhakkak ki ben, kendimden ve kardeşimden başkasına sahip değilim. Artık fÂsık kavimle bizim aramızı ayır.


5/MÂİDE-26: KÂle fe inneh muharremetun aleyhim erbaîne senet(seneten), yetîhûne fîl ardı fe l tese alel kavmil fÂsikîn(fÂsikîne).
Allah (cc.) buyurdu ki; "Artık muhakkak ki orası onlara kırk yıl haram kılınmıştır (yasaklanmıştır). Onlar yeryuzunde şaşkın dolaşacaklar. Sen artık fÂsık kavim icin uzulme!"


5/MÂİDE-27: Vetlu aleyhim nebeebney Âdeme bil hakkı iz karreb kurbÂnen fe tukubbile min ehadihim ve lem yutekabbel minel Âhar(Âhari) kÂle le aktulennek(aktulenneke) kÂle innem yetekabbelullÂhu minel muttekîn(muttekîne).
Ve onlara Adem'in iki oğlunun haberini (kıssasını, aralarında gecen olayı) hakkıyla oku, Allah'a yaklaştıracak kurban sunmuşlardı, (Kurban) ikisinin birinden kabul edilir ve diğerinden ise kabul edilmez. (Kurbanı kabul edilmeyen) “Seni mutlaka oldureceğim dedi. O da, “Allah sadece takv sahiplerinden kabul eder. dedi.


5/MÂİDE-28: Lein besadte ileyye yedeke li taktulenî m ene bi bÂsitın yediye ileyke li aktulek(aktuleke), innî ehÂfullÂhe rabbel Âlemîn(Âlemîne).
Gercekten, eğer sen, beni oldurmek icin elini bana uzatırsan, ben seni oldurmek icin elimi sana uzatacak değilim. Muhakkak ki ben, Âlemlerin Rabb'i olan Allah'tan korkarım.


5/MÂİDE-29: İnnî urîdu en tebûe bi ismî ve ismike fe tekûne min ashÂbin nÂr(nÂri), ve zÂlike cezÂûz zÂlimîn(zÂlimîne).
Gercekten ben, benim gunahım ile kendi gunahını yuklenmeni, boylece ateş halkından olmanı dilerim.Ve zÂlimlerin cezası, işte budur.


5/MÂİDE-30: Fe tavveat lehu nefsuhu katle ahîhi fe katelehu fe asbaha minel hÂsirîn(hÂsirîne).
Bunun uzerine nefsi, onu, kardeşini oldurmeye kandırdı (kolay ve zevkli gosterdi). Boylece onu oldurdu, sonra husrana uğrayanlardan oldu.


5/MÂİDE-31: Fe beasallÂhu gurÂben yebhasu fîl ardı li yuriyehu keyfe yuvÂrî sevete ahîh(ahîhi) kÂle y veylet e aceztu en ekûne misle hÂzel gurÂbi fe uvÂriye sevete ahî, fe asbaha minen nÂdimîn(nÂdimîne).
Sonra, Allah, ona, kardeşinin cesedini nasıl gomeceğini gostermek icin yeri eşeleyen bir karga gonderdi. "Yazıklar olsun bana, bu karga gibi olup boylece kardeşimin cesedini gommekten aciz mi oldum?" dedi Sonra da pişman olanlardan oldu.


5/MÂİDE-32: Min ecli zÂlik(zÂlike), ketebn al benî isrÂîle ennehu men katele nefsen bi gayri nefsin ev fesÂdin fîl ardı fe ke ennem katelen nÂse cemîa(cemîan) ve men ahyÂh fe ke ennem ahyen nÂse cemîa(cemîan) ve lekad cÂethum rusulun bil beyyinÂti summe inne kesîran minhum bade zÂlike fîl ardı le musrifûn(musrifûne).
İşte bundan dolayı (Tevrat'ta) İsrailoğullarına şoyle yazdık; Kim bir kişiyi, bir kişi karşılığında olmaksızın veya yeryuzunde bir fesata karşılık olmaksızın oldururse, muhakkak ki o butun insanları oldurmuş gibidir. Kim de (bir kişinin hayatını kurtarmak suretiyle) yaşatırsa butun insanları yaşatmış gibi olur. Ve andolsun ki Resûl'lerimiz onlara apacık deliller ile geldi. Sonra da, şuphesiz onlardan bircoğu, bundan sonra gercekten yeryuzunde aşırı giden musrifler oldular.


5/MÂİDE-33: İnnem cezÂûllezîne yuhÂribûnallÂhe ve resûlehu ve yesavne fil ardı fesÂden en yukattelû ev yusallebû ev tukattaa eydîhim ve erculuhum min hılÂfin ev yunfev minel ard(ardı), zÂlike lehum hızyun fîd duny ve lehum fîl Âhırati azÂbun azîm(azîmun).
Allah ve O'nun Resûl'u ile harp edenlerin ve yeryuzunde fesat ve bozgunculuk cıkarmaya calışanların cezası, ancak oldurulmeleri veya asılmaları ya da ellerinin ve ayaklarının capraz kesilmesi veya bulundukları yerden surulmeleridir. Bu onların dunyadaki rezilliğidir. Ve ahirette ise, onlara “buyuk azap vardır.


5/MÂİDE-34: İllellezîne tÂbû min kabli en takdirû aleyhim, falemû ennallÂhe gafûrun rahîm(rahîmun).
Onları sizin (yenerek) ele gecirmenizden once tovbe edenler haric. Artık Allah'ın Gafûr (mağfiret eden) olduğunu, Rahîm (rahmet nuru gonderen) olduğunu biliniz!


5/MÂİDE-35: YÂ eyyuhellezîne ÂmenûttekûllÂhe vebtegû ileyhil vesîlete ve cÂhidû fî sebîlihi leallekum tuflihûn(tuflihûne).
Ey Âmenû olanlar (Allah'a ulaşmayı, teslim olmayı dileyenler); Allah'a karşı takva sahibi olun ve O'na ulaştıracak vesileyi isteyin. Ve O'nun yolunda cihad edin. Umulur ki boylece siz felÂha erersiniz.


5/MÂİDE-36: İnnellezîne keferû lev enne lehum m fîl ardı cemîan ve mislehu meahu li yeftedû bihî min azÂbi yevmil kıyÂmeti m tukubbile minhum, ve lehum azÂbun elîm(elîmun).
Muhakkak ki o kÂfir olanlar, eğer yeryuzunde olanların hepsi, ve onunla birlikte bir misli daha onların olsa, kıyamet gununun azabından kurtulmak icin onları feda edecek olsalar (fidye olarak verseler), onlardan kabul edilmez. Ve onlar icin “acı azap vardır.


5/MÂİDE-37: Yurîdûne en yahrucû minen nÂri ve m hum bi hÂricîne minhÂ, ve lehum azÂbun mukîm(mukîmun).
Ateşten cıkmak isterler ve onlar oradan cıkacak değillerdir. Ve, onlar icin “daimî azap vardır.


5/MÂİDE-38: Ves sÂriku ves sÂrikatu faktaû eydiyehum cezÂen bim keseb nekÂlen minallÂh(minallÂhi) vallÂhu azîzun hakîm(hakîmun).
Ve, hırsızlık yapan erkek ve kadının yaptıklarına karşılık olmak uzere, Allah'tan bir ceza olarak ellerini kesin. Ve Allah Azîz'dir, Hakîm 'dir (hukum ve hikmet sahibidir).


5/MÂİDE-39: Fe men tÂbe min badi zulmihî ve aslaha fe innallÂhe yetûbu aleyh(aleyhi) innallÂhe gafûrun rahîm(rahîmun).
Artık kim, yaptığı zulumden sonra tovbe ederse ve ıslÂh olursa, o taktirde, muhakkak ki Allah onun tovbesini kabul eder. Muhakkak ki Allah, Gafur'dur, Rahîm'dir.


5/MÂİDE-40: E lem talem ennallÂhe lehu mulkus semÂvÂti vel ardı yuazzibu men yeşÃ‚u ve yagfiru limen yeşÃ‚(yeşÃ‚u) vallÂhu al kulli şeyin kadîr(kadîrun).
Goklerin ve yerin mulkunun Allah'ın olduğunu bilmiyor musun? Dilediğine azap eder ve dilediğini mağfiret eder. Ve Allah herşeye kaadirdir.


5/MÂİDE-41: Y eyyuher resûlu l yahzunkellezîne yusÂriûne fîl kufri minellezîne kÂlû Âmenn bi efvÂhihim ve lem tumin kulûbuhum, ve minellezîne hÂdû semmÂûne lil kezibi semmÂûne li kavmin Âharîne lem yetuk(yetuke) yuharrifûnel kelime min badi mevÂdııh(mevÂdııh&#238, yekûlûne in utîtum hÂz fe huzûhu ve in lem tutevhu fahzerû ve men yuridillÂhu fitnetehu fe len temlike lehu minallÂhi şeyÂ(şeyen) ulÂikellezîne lem yuridillÂhu en yutahhire kulûbehum lehum fîd duny hızyun ve lehum fîl Âhıreti azÂbun azîm(azîmun).
Ey Resûl! Ağızlarıyla îmÂn ettik deyip, kalpleri îmÂn etmeyenlerden kufurde yarışanlar seni uzmesin. Ve yahudilerden dinleyenlerin bir kısmı, sana gelmeyen başka bir kavme yalan soylemek icin dinleyenlerdir. Kelimeleri sonradan yerlerinden kaydırıp, değiştirirler ve: “Eğer size bu verilirse o zaman onu alın, eğer (boyle) verilmezse o taktirde kacının. derler. Ve Allah, kimin fitne icinde kalmasını dilerse, artık sen, onun icin Allah'tan bir şeye asla mani olacak değilsin. İşte onlar oyle kimselerdir ki Allah, onların kalplerini temizlemeyi dilemez. Onlar icin, dunyada bir rezillik vardır, ahirette de onlara “buyuk azap vardır. Maide Suresi Arapca Okunuşu

/MÂİDE-42: SemmÂûne lil kezibi ekkÂlûne lis suht(suhti) fe in cÂuke fahkum beynehum ev arıd anhum, ve in turıd anhum fe len yedurrûke şeyÂ(şeyen) ve in hakemte fahkum beynehum bil kıst(kıstı) innallÂhe yuhıbbul muksıtîn(muksıtîne).
Yalan soylemek icin dinleyenler, cok haram yiyenler, sonra da (Tevrat'ın hukmune razı olmayıp) eğer sana gelirlerse, o taktirde onların arasında hukum ver veya onlardan yuz cevir. Ve eğer, onlardan yuz cevirecek olursan artık sana asla (hic) bir şeyle zarar veremezler. Ve şayet, aralarında hukmedecek olursan, o taktirde adalet ile hukmet. Muhakkak ki Allah muksıtîn (Âdil) olanları sever.


5/MÂİDE-43: Ve keyfe yuhakkimûneke ve indehumut tevrÂtu fîh hukmullÂhi summe yetevellevne min badi zÂlik(zÂlike) ve m ulÂike bil muminîn(muminîne).
Ve icinde Allah'ın hukumleri bulunan Tevrat onların yanında iken, seni nasıl hakem yapıyorlar. Sonra da bundan (verdiğin hukumden) donuyorlar. Ve işte onlar mu'min değillerdir.


5/MÂİDE-44: İnn enzelnet tevrÂte fîh huden ve nûr(nûrun), yahkumu bihen nebiyyûnellezîne eslemû lillezîne hÂdû ver rabbÂniyyûne vel ahbÂru bimestuhfizû min kitÂbillÂhi ve kÂnû aleyhi şuhedÂe, fe l tahşevûn nÂse vahşevni ve l teşterû bi ÂyÂtî semenen kalîlÂ(kalîlen) ve men lem yahkum bim enzelallÂhu fe ulÂike humul kÂfirûn(kÂfirûne).
Muhakkak ki Tevrat'ı Biz indirdik, onda hidayet ve nur vardır. Kendileri (Hakk'a) teslim olmuş peygamberler, yahudilere, onunla hukmeder. Rabbanîler (kendilerini Rabb'lerine adamış olanlar) ve Ahbar olanlar da (Zahidler, Yahudi Alimler, Hahamlar) Allah'ın Kitab'ından korumakla gorevli oldukları ile hukum verirler ve onlar, onun uzerine şahitler oldular. Artık insanlardan korkmayın, Ben'den korkun ve Benim Âyetlerimi az bir değere satmayın. Ve kim, Allah'ın indirdiği ile hukmetmezse, o taktirde işte onlar, onlar kÂfirlerdir.


5/MÂİDE-45: Ve ketebn aleyhim fîh ennen nefse bin nefsi vel ayne bil ayni vel enfe bil enfi vel uzune bil uzuni ves sinne bis sinni vel curûha kısÂs(kısÂsun) fe men tesaddeka bihî fe huve keffÂretun leh(lehu) ve men lem yahkum bim enzelallÂhu fe ulÂike humuz zÂlimûn(zÂlimûne).
Onun icinde (Tevrat'ta) onlara, cana can ile, goze goz ile, buruna burun ile, kulağa kulak ile, dişe diş ile ve yaralamalara karşı kısas olduğunu yazıp farz kıldık. Kim onu bağışlar da (kısas hakkından vazgecerse) artık o kendisi icin (gunahlarına) kefÂret olur. Ve kim, Allah'ın indirdiğiyle hukmetmezse, o taktirde işte onlar, onlar zalimlerdir.


5/MÂİDE-46: Ve kaffeyn al ÂsÂrihim bi îsebni meryeme musaddıkan lim beyne yedeyhi minet tevrÂti ve ÂteynÂhul incîle fîhi huden ve nûrun ve musaddıkan lim beyne yedeyhi minet tevrÂti ve huden ve mevızeten muttekîn(muttekîne).
Onların izleri uzerine, Tevrat'tan ellerinde bulunanı tasdik edici olarak Hz. Meryem'in oğlu İsÂ'yı gonderdik. Ve ona, icinde bir hidayet ve bir nur olan, Tevrat'tan ellerinde bulunanı tasdik eden ve muttekîler (takv sahipleri) icin, hidayete erdirici ve vaaz edici (oğut verici) olan İncil'i verdik.


5/MÂİDE-47: Vel yahkum ehlul incîli bim enzelallÂhu fîh(fîhi) ve men lem yahkum bim enzelallÂhu fe ulÂike humul fÂsıkûn(fÂsıkûne).
Ve İncil sahipleri, Allah'ın onda (İncil'de) indirdiği (ahkÂm) ile hukmetsinler. Ve kim, Allah'ın indirdiği ile hukmetmezse, o taktirde işte onlar fÂsıklardır.


5/MÂİDE-48: Ve enzeln ileykel kitÂbe bil hakkı musaddıkan lim beyne yedeyhi minel kitÂbi ve muheyminen aleyhi fahkum beynehum bim enzelallÂhu ve l tettebi ehvÂehum amm cÂeke minel hakk(hakkı) li kullin cealn minkum şiraten ve minhÂcÂ(minhÂcen) ve lev şÃ‚allÂhu le cealekum ummeten vÂhıdeten ve lÂkin li yebluvekum fî m ÂtÂkum festebikûl hayrÂt(hayrÂti) ilÂllÂhi merciukum cemîan fe yunebbiukum bim kuntum fîhi tahtelifûn(tahtelifûne).
Ve (Ey Muhammed) sana ellerindeki kitapları tasdik edici (doğrulayıcı) ve onu koruyucu olarak bu Kitab'ı hakk ile indirdik. Artık onların aralarında Allah'ın indirdiğiyle hukmet ve sana Hakk'tan gelenden ayrılıp da onların hevÂlarına uyma. Sizden hepiniz icin (tek) bir şeriat, ve acık bir yol belirlemiştik. Ve Allah dileseydi, elbette sizi tek bir ummet yapardı. Ancak bu sizi, verdikleri ile denemek icindir. O halde hayırlarda yarışın! Sizin hepinizin donuşu Allah'adır. O zaman hakkında ayrılığa duştuğunuz şeyleri, size haber verecek.


5/MÂİDE-49: Ve enıhkum beynehum bim enzelallÂhu ve l tettebi ehvÂehum vahzerhum en yeftinûke an badı m enzelallÂhu ileyk(ileyke) fe in tevellev falem ennem yurîdullÂhu en yusîbehum bi badı zunûbihim ve inne kesîran minen nÂsi le fÂsıkûn(fÂsıkûne).
Ve onların aralarında Allah'ın indirdiğiyle hukmet, onların hevÂlarına uyma. Allah'ın sana indirdiği şeylerin bir kısmından seni fitneye duşurmelerinden sakın. Bundan sonra eğer (Hakk'tan) yuz cevirirlerse, o taktirde bil ki artık Allah, bazı gunahları sebebiyle, onları bir musibete uğratmak istiyor. Muhakkak ki insanların coğu gercekten fÂsıklardır.


5/MÂİDE-50: E fe hukmel cÂhiliyyeti yebgûn(yebgûne) ve men ahsenu minallÂhi hukmen li kavmin yûkınûn(yûkınûne).
Onlar hÂl cahiliyyet devrine ait hukmu mu istiyorlar? Ve yakîn sahibi olan bir kavim icin, Allah'tan daha guzel kim hukum verir.


5/MÂİDE-51: Y eyyuhellezîne Âmenû l tettehızûl yehûde ven nasÂr evliyÂe baduhum evliyÂu bad(badin) ve men yetevellehum minkum fe innehu minhum innallÂhe l yehdîl kavmez zÂlimîn(zÂlimîne).
Ey Âmenû olanlar (Allah'a ulaşmayı dileyenler), Yahudi ve Hristiyanları dostlar edinmeyin! Onlar birbirinin dostlarıdır. Ve sizden kim onlara donerse (onları dost edinirse) artık o, mutlaka onlardandır. Muhakkak ki Allah, zalimler kavmini hidayete erdirmez.


5/MÂİDE-52: Fe terÂllezîne fî kulûbihim maradun yusÂriûne fîhim yekûlûne nahşÃ‚ en tusîben dÂireh(dÂiretun) fe asÂllÂhu en yetiye bil fethi ev emrin min indihî fe yusbihû al m eserrû fî enfusihim nÂdimîn(nÂdimîne).
Boylece, kalplerinde maraz (hastalık) bulunanların (yahudi ve hristiyanları dost edinip), “olaylar (tersine) donerse, bize bir musibet isabet etmesinden korkuyoruz. diyerek onların aralarında koşuştuklarını gorursun. Oysa ki Allah'ın katından bir fetih veya bir emir getirmesi umulur ki, boylece onlar da kendi iclerinde gizledikleri şeye pişman olurlar.


5/MÂİDE-53: Ve yekûlullezîne Âmenû e hÂulÂillezîne aksemû billÂhi cehde eymÂnihim innehum le meakum habitat amÂluhum fe asbahû hÂsirîn(hÂsirîne).
Ve Âmenû olanlar (AllÂh'a teslim olmayı, ulaşmayı dileyenler); "Kendilerinin mutlaka sizinle beraber olduğuna, Allah'a kasem ederek var gucleriyle yemin edenler bunlar mı?" derler. Onların amelleri boşa gitti, boylece husrana uğrayan kimseler oldular.


5/MÂİDE-54: Y eyyuhellezîne Âmenû men yertedde minkum an dînihî fe sevfe yetîllÂhu bi kavmin yuhıbbuhum ve yuhıbbûnehû ezilletin alÂl muminîne eizzetin alÂl kÂfirîn(kÂfirîne), yucÂhidûne fî sebîlillÂhi ve l yehÂfûne levmete lÂim(lÂimin) zÂlike fadlullÂhi yutîhi men yeşÃ‚(yeşÃ‚u) vallÂhu vÂsiun alîm(alîmun).
Ey Âmenû olanlar (AllÂh'a ulaşmayı dileyenler)! Sizden kim dîninden donerse, o zaman Allah onun yerine (başka) bir kavim getirecektir oyle ki, (Allah) onları sever ve onlar da O'nu (Allah'ı) severler. Mu'minlere karşı daha alcak gonullu, kÂfirlere karşı daha izzetlidirler (başları dik, vakarlı, şereflidirler). Allah'ın yolunda cihad ederler. Hicbir kınayanın kınamasından korkmazlar. İşte bu, Allah'ın fazlıdır, onu dilediğine (lutfedip) verir. Allah VÂsi'dir (fazlı ve lutfu geniştir), Alîm'dir (herşeyi en iyi bilendir).


5/MÂİDE-55: İnnem veliyyukumullÂhu ve resûluhu vellezîne Âmenullezîne yukîmûnes salÂte ve yutûnez zekÂte ve hum rÂkıûn(rÂkıûne).
Sizin velîniz (dostunuz) sadece Allah ve O'nun Resûl'u ve Âmenû olup namazı kılan, zekÂtı veren kimselerdir ve onlar rukû edenlerdir.


5/MÂİDE-56: Ve men yetevellallÂhe ve resûlehu vellezîne Âmenû fe inne hızbellÂhi humul gÂlibûn(gÂlibûne).
Ve, Allah'a ve O'nun Resûlu'ne ve Âmenû olanlara donen kimseler, artık muhakkak ki Allah'ın taraftarlarıdır, onlar gÂlip olanlardır.


5/MÂİDE-57: Y eyyuhellezîne Âmenû l tettehızûllezînettehazû dînekum huzuven ve leiben min ellezîne ûtûl kitÂbe min kablikum vel kuffÂra evliyÂ(evliyÂe), vettekûllÂhe in kuntum muminîn(muminîne).
Ey Âmenû olanlar (Allah'a ulaşmayi dileyenler)! Sizden once kendilerine Kitap verilmiş olanlardan, dîninizi alay ve oyun (konusu) edinenleri ve de kÂfirleri velîler (dostlar) edinmeyin. Ve eğer mu'minlerseniz, Allah'a karşı takva sahibi olun.


5/MÂİDE-58: Ve iz nÂdeytum iles salÂtittehazûh huzuven ve leıbÂ(leıben) zÂlike bi ennehum kavmun l yakılûn(yakılûne).
Ve namaza cağırdığınız (ezan okuduğunuz) zaman, onu oyun ve alay konusu edindiler. Bu, onların akıl etmeyen (aklını kullanmayan) bir kavim olmaları sebebiyledir.


5/MÂİDE-59: Kul y ehlel kitÂbi hel tenkımûne minn ill en Âmenn billÂhi ve m unzile ileyn ve m unzile min kablu ve enne ekserekum fÂsıkûn(fÂsıkûne).
Onlara şoyle soyle: “Ey Kitap ehli! Bizi, sadece Allah'a, bize indirilene ve daha once indirilene îmÂn etmemizden dolayı mı cekemiyorsunuz? Ve muhakkak ki sizin coğunuz fÂsıklarsınız.


5/MÂİDE-60: Kul hel unebbiukum bi şerrin min zÂlike mesûbeten ındallÂh(ındallÂhi) men leanehullÂhu ve gadıbe aleyhi ve ceale min humul kıredete vel hanÂzîre ve abedet tÂgût(tÂgûte) ulÂike şerrun mekÂnen ve edallu an sevÂis sebîl(sebîli).
De ki; "Bundan daha şerli olup, Allah'ın katında kesinleşmiş olan cezayı, size haber vereyim mi? Onlar, Allah'ın lanetlediği ve gadap duyduğu ve onlardan maymunlar, domuzlar yaptığı ve tÂguta kul ettiği kimselerdir. İşte onlar, mekÂnı en kotu olanlar ve sevv edilmiş yoldan en cok sapanlardır.


5/MÂİDE-61: Ve iz cÂukum kÂlû Âmenn ve kad dehalû bil kufri ve hum kad haracû bih(bih&#238 vallÂhu alemu bim kÂnû yektumûn(yektumûne).
Ve (onlar) size geldikleri zaman: "ÎmÂn ettik." dediler. Oysa onlar, kufurle girip, kufurle cıkmışlardır. Ve Allah, onların gizlediklerini cok iyi bilir.


5/MÂİDE-62: Ve ter kesîran minhum yusÂriûne fîl ismi vel udvÂni ve eklihimus suht(suhti) lebise m kÂnû yamelûn(yamelûne).
Ve onlardan bir coğunun gunahda, duşmanlıkta ve haram yemekte birbirleriyle yarıştıklarını gorursun. Yaptıkları şey ne kotu.


5/MÂİDE-63: Lev l yenhÂhumur rabbaniyyûne vel ahbÂru an kavlihimul isme ve eklihimus suht(suhti) lebise m kÂnû yasneûn(yasneûne).
Rabbanîler ve Hahamlar onları gunah olan sozlerinden ve haram yemekten men etmeli değiller miydi? Yaptıkları şey ne kotu.


5/MÂİDE-64: Ve kÂletil yehûdu yedullÂhi maglûleh(maglûletun) gullet eydîhim ve luınû bim kÂlû bel yedÂhu mebsûtatÂni yunfıku keyfe yeşÃ‚(yeşÃ‚&#251 ve leyezîdenne kesîran minhum m unzile ileyke min rabbike tugyanen ve kufrÂ(kufren) ve elkayn beynehumul adÂvete vel bagdÂe il yevmil kıyÂmeh(kıyÂmeti) kullem evkadû nÂran lil harbi etfeehallÂhu ve yesavne fîl ardı fesÂda(fesÂden) vallÂhu l yuhıbbul mufsidîn(mufsidîne).
Yahudi'ler: "Allah'ın eli bağlıdır (Allah cimridir)" dediler. Onların elleri bağlandı. Ve bu sozlerinden dolayı lÂnetlendiler. Hayır, bilakis! O'nun iki eli de acıktır. Nasıl isterse oyle infÂk eder (verir). Ve Rabb'inden sana indirilen şey (ilahî buyruklar), mutlaka onlardan bircoğunun azgınlığını ve kufrunu arttırır. Ve biz onların arasına kıyÂmete kadar surecek duşmanlık ve kin ilka ettik (ulaştırdık). Her ne zaman harb icin bir ateş yaktılarsa, Allah onu sondurdu. Ve onlar yeryuzunde fesat cıkarmak icin calışırlar. Ve de Allah, fesat cıkaranları (bozgunculuk yapanları) sevmez.


5/MÂİDE-65: Ve lev enne ehlel kitÂbi Âmenû vettekav le keffern anhum seyyiÂtihim ve le edhalnÂhum cennÂtin naîm(naîmi).
Eğer Kitap Ehli, Âmenû olup (Allah'a ulaşmayı dileyip), takva sahibi olsalardı, elbette onların gunahlarını orterdik ve onları mutlaka Naîm cennetlerine koyardık.


5/MÂİDE-66: Ve lev ennehum ekÂmût tevrÂte vel incîle ve m unzile ileyhim min rabbihim le ekelû min fevkıhim ve min tahti erculihim. Minhum ummetun muktesıdeh(muktesıdetun) ve kesîrun minhum sÂe m yamelûn(yamelûne).
Ve eğer Kitap Ehli, Tevrat ve İncil'i ve Rabb'lerinden kendilerine indirileni, gereği gibi uygulasalardı (yerine getirselerdi), mutlaka onlar, hem ustlerinden hem de ayaklarının altından (nice nimetler) yerlerdi. Onlardan bir kısmı (evliyalık mertebesine ulaşmış, henuz daimî zikre ulaşmamış) muktesid olan bir ummettir. Ve (fakat) onlardan bir coğunun yaptıkları şey ne kotu.


5/MÂİDE-67: Y eyyuherresûlu bellıg m unzile ileyke min rabbik(rabbike) ve in lem tefal fem bellagte risÂleteh(risÂletehu) vallÂhu yasımuke minen nÂs(nÂsi) innallÂhe l yehdîl kavmel kÂfirîn(kÂfirîne).
Ey Resûl! Rabb'inden sana indirileni tebliğ et (duyur). Eğer bunu yapmazsan, o taktirde O'nun Risaletini (sana gonderdiğini) tebliğ etmemiş (duyurmamış) olursun. Ve Allah seni insanlardan korur. Muhakkak ki AllÂh, kÂfirler kavmini hidayete erdirmez.


5/MÂİDE-68: Kul y ehlel kitÂbi! lestum al şeyin hatt tukîmût TevrÂte vel İncîle ve m unzile ileykum min rabbikum ve le yezîdenne kesîren minhum m unzile ileyke min rabbike tugyanen ve kufr(kufren), fe l tese alÂl kavmil kÂfirîn(kÂfirîne).
De ki; "Ey Ehli Kitap! Tevrat'ı, İncil'i ve size Rabb'iniz tarafından indirileni, yerine getirip uygulamadıkca siz birşey (bir din) uzerinde değilsiniz. Ve sana Rabb'inden indirilen, mutlaka onların bir coğunun azgınlık ve kufrunu artırır. Artık sen kÂfirler topluluğuna uzulme.


5/MÂİDE-69: İnnellezîne Âmenû vellezîne hÂdû ves sÂbiûne ven nasÂra men Âmene billÂhi vel yevmil Âhıri ve amile sÂlihan fe l havfun aleyhim ve l hum yahzenûn(yahzenûne).
Muhakkak ki, Âmenû olanlar (Allah'a ulaşmayı dileyenler), ve Yahudiler, SÂbiiler ve NasrÂnilerden (Hristiyanlardan) kim Allah'a ve Âhir gune îmÂn eder ve nefsini ıslÂh edici ameller (nefs tezkiyesi ) yaparsa onlara artık korku yoktur ve onlar mahzun da olmazlar.


5/MÂİDE-70: Lekad ehazn mîsÂka benî isrÂîle ve erseln ileyhim rusulÂ(rusulen) kullem cÂehum resûlun bim l tehv enfusuhum ferîkan kezzebû ve ferîkan yaktulûn(yaktulûne).
Andolsun ki Biz, İsrailoğulları'ndan misak aldık ve onlara resûller gonderdik. Onlara her resûl gelişinde,nefislerinin hevÂlarına uymadığından dolayı, bir kısmını yalanladılar ve bir kısmını da oldurduler.


5/MÂİDE-71: Ve hasibû ell tekûne fitnetun fe amû ve sammû summe tÂballÂhu aleyhim summe amû ve sammû kesîrun minhum vallÂhu basîrun bim yamelûn(yamelûne).
Ve yaptıklarının bir fitne olmayacağını sandılar boylece kor ve sağır (hakkı gormez ve işitmez) oldular. Sonra, Allah onların tovbesini kabul etti. Sonra yine onlardan bir coğu kor ve sağır oldular. Ve Allah, onların yaptıklarını en iyi gorendir.


5/MÂİDE-72: Lekad keferallezîne kÂlû innallÂhe huvel mesîhubnu meryem(meryeme) ve kÂlel mesîhu y benî isrÂîlabudûllÂhe rabbî ve rabbekum innehu men yuşrik billÂhi fekad harremallÂhu aleyhil cennete ve mevÂhun nÂr(nÂru) ve m liz zÂlimîne min ensÂr(ensÂrin).
Andolsun ki; “Muhakkak ki Allah, O, Meryem oğlu Mesih'tir. diyenler kÂfir olmuşlardır. Oysa Mesih (Hz. İsa, onlara) şoyle demişti; “Ey İsrailoğulları! Benim Rabbim ve sizin Rabbiniz olan Allah'a kul olun. Muhakkak ki, kim Allah'a şirk (eş, ortak) koşarsa, o taktirde Allah ona cenneti haram etmiştir ve onun varacağı yer ateştir. Ve zalimler icin bir yardımcı yoktur. Maide Suresi Arapca Okunuşu

MÂİDE-73: Lekad keferellezîne kÂlû innallÂhe sÂlisu selÂsetin ve m min ilÂhin ill ilÂhun vÂhid(vÂhidun) ve in lem yentehû amm yekûlûne le yemessennellezîne keferû minhum azÂbun elîm(elîmun).
Andolsun ki, "Allah ucun, ucuncusudur (uc ilÂh'tan biridir)." diyenler kÂfir olmuşlardır. Ve tek bir ilÂhdan başka bir ilÂh yoktur. Ve eğer bu soyledikleri sozlerden vazgecmezlerse, onlardan (bu sozlerinde ısrar edip) kÂfir olanlara, mutlaka “elîm azap dokunacaktır.


5/MÂİDE-74: E fe l yetûbûne ilÂllÂhi ve yestagfirûneh(yestagfirûnehu) vallÂhu gafûrun rahîm(rahîmun).
HÂlÂ, Allah'a tovbe edip, O'ndan mağfiret dilemiyorlar mı? Ve Allah Gafur'dur, Rahîm'dir.


5/MÂİDE-75: Melmesîhubnu meryeme ill resûl(resûlun), kad halet min kablihir rusul(rusulun) ve ummuhu sıddîkah(sıddîkatun) kÂn yekulÂnit taÂm(taÂmi) unzur keyfe nubeyyinu lehumul ÂyÂti summenzur enn yufekûn(yufekûne).
Meryem oğlu Mesih (Hz. İsa) sadece bir Resûldur. Ondan once de resûller (elciler) gelip gecmiştir.Ve onun annesi sıddîktır (cok doğru ve iffetlidir). İkisi de (diğer insanlar gibi) yemek yerlerdi. Bak, onlara Âyetleri nasıl acıklayıp beyan ediyoruz. Sonra da bak, nasıl (AllÂh'tan) donduruluyorlar.


5/MÂİDE-76: Kul e tabudûne min dûnillÂhi m l yemliku lekum darran ve l nefÂ(nefan) vallÂhu huves semîul alîm(alîmu).
De ki; "Allah'tan başka, size zarar ve fayda (yarar) vermeye gucu yetmeyen (malik olmayan) şeylere mi kul oluyorsunuz?" Ve Allah, O, en iyi işitendir, en iyi bilendir.


5/MÂİDE-77: Kul y ehlel kitÂbi, l taglû fî dînikum gayral hakkı ve l tettebiû ehvÂe kavmin kad dallû min kablu ve edallû kesîran ve dallû an sevÂis sebîl(sebîli).
De ki; "Ey Kitap Ehli! Dîninizde haksız yere (taşkınlık yapıp) haddi aşmayın. Ve daha once dalÂlete duşmuş ve bircoklarını da dalÂlete duşurmuş ve de sevv edilmiş yoldan sapmış olan bir kavmin hevÂlarına uymayın.


5/MÂİDE-78: Luinellezîne keferû min benî isrÂîle al lisÂni dÂvude ve îsebni meryem(meryeme) zÂlike bim asav ve kÂnû yatedûn(yatedûne).
İsrailoğulları'ndan inkÂr edenler, Hz. DÂvud (a.s) ve Meryem oğlu ÎsÂ'nın diliyle lÂnetlendiler. Bu, onların isyan etmeleri, taşkınlık yapıp haddi aşmaları sebebiyledir.


5/MÂİDE-79: KÂnû l yetenÂhevne an munkerin fealûh(fealûhu) lebise m kÂnû yefalûn(yefalûne).
Yaptıkları kotuluklerden birbirlerini vazgecirmeye (mani olmaya) calışmıyorlardı. Yaptıkları şey ne kotu...


5/MÂİDE-80: Ter kesîran minhum yetevellevnellezîne keferû lebise m kaddemet lehum enfusuhum en sehıtallÂhu aleyhim ve fîl azÂbi hum hÂlidûn(hÂlidûne).
Onlardan bir coğunun kÂfirlere donduğunu (dost olduğunu) gorursun. Nefislerinin, onlar icin takdim ettiği ise “Allah'ın onlara ofkelenmesi ki ne kotu şey. Ve onlar azÂp icinde devamlı kalacak olanlardır.


5/MÂİDE-81: Ve lev kÂnû yuminûne billÂhi ven nebiyyi ve m unzile ileyhi mettehazûhum evliyÂe ve lÂkinne kesîren minhum fÂsikûn(fÂsikûne).
Ve eğer Allah'a ve Nebî'ye (Peygamber'e) ve ona indirilene îmÂn etselerdi, onları dostlar edinmezlerdi. Fakat onlardan bircoğu fÂsıklardır.


5/MÂİDE-82: Le tecidenne eşedden nÂsi adÂveten lillezîne Âmenûl yehûde vellezîne eşrakû, ve le tecidenne akrabehum meveddeten lillezîne Âmenûllezîne kÂlû inn nasÂr zÂlike bi enne minhum kıssîsîne ve ruhbÂnen ve ennehum l yestekbirûn(yestekbirûne).
Âmenû olanlara karşı, insanlardan en şiddetli duşman olarak mutlaka Yahudileri ve (Allah'a) şirk koşanları (muşrikleri) bulursun. Dostluk bakımından Âmenû olanlara en yakın olarak da: “muhakkak ki biz nasrÂniyiz." diyenleri bulursun. Bu, onların arasında keşişler ve ruhbanların bulunması ve onların kibirlenmemesi (buyuklenmemesi) sebebiyledir.


5/MÂİDE-83: Ve iz semiû m unzile ilerresûli ter ayunehum tefîdu mined demı mimm arefû minel hakk(hakkı), yekûlûne rabben Âmenn fektubn meaş şÃ‚hidîn(şÃ‚hidîne).
Ve Resûl'e indirileni (Kur'Ân'ı) işittikleri zaman, Hakk'tan olan şeylere arif olduklarından dolayı, onların gozlerinin yaşla dolup taştığını gorursun. “Rabb'imiz, biz îmÂn ettik (Âmenû olduk), artık bizi şÃ‚hitlerle beraber yaz... derler.


5/MÂİDE-84: Ve m len l numinu billÂhi ve m cÂen minel hakkı ve natmeu en yudhılen rabbun meal kavmis sÂlihîn(sÂlihîne).
Ve Rabb'imizin bizi, salihler kavmi ile beraber (cennete) dahil etmesini isterken, nicin biz, Allah'a ve Hak'tan bize gelene (Kur'Ân'a ve Resûl'e) îmÂn etmeyelim?"


5/MÂİDE-85: Fe esÂbehumullÂhu bim kÂlû cennÂtin tecrî min tahtihel enhÂru hÂlidîne fîh ve zÂlike cezÂûl muhsinîn(muhsinîne).
Boylece onlara, soylediklerinden dolayı Allah, altlarından ırmaklar akan ve iclerinde devamlı kalacakları cennetler ihsan etti. Ve işte bu, muhsinlerin mukÂfatıdır.


5/MÂİDE-86: Vellezîne keferû ve kezzebû bi ÂyÂtin ulÂike ashÂbul cahîm(cahîmi).
Ve, kÂfirler ve Âyetlerimizi yalanlayanlar, işte onlar, Ashab-ı Cahîmdir (cehennem ehlidir).


5/MÂİDE-87: Y eyyuhellezîne Âmenû l tuharrimû tayyibÂti m ehallallÂhu lekum ve l tatedû innallÂhe l yuhibbul mutedîn(mutedîne).
Ey Âmenû olanlar! Allah'ın size helÂl kıldığı guzel ve temiz şeyleri haram etmeyin. Aşırı gitmeyin. Muhakkak ki Allah haddi aşanları sevmez.


5/MÂİDE-88: Ve kulû mimm razakakumullÂhu halÂlen tayyiben vettekûllÂhellezî entum bihî muminûn(muminûne).
Allah'ın size verdiği temiz, helÂl rızıklardan yiyin ve kendisine îmÂn ettiğiniz Allah'a karşı takva sahibi olun.


5/MÂİDE-89: L yuÂhizukumullÂhu bil lagvi fî eymÂnikum ve lÂkin yuÂhizukum bim akkadtumul eymÂn(eymÂne), fe keffÂretuhu itÂmu aşereti mesÂkîne min evsatı m tutımûne ehlîkum ev kisvetuhum ev tahrîru rakabeh(rakabetin) fe men lem yecid fe sıyÂmu selÂseti eyyÂm(eyyÂmin) zÂlike keffÂretu eymÂnikum iz haleftum vahfezû eymÂnekum kezÂlike yubeyyinullÂhu lekum ÂyÂtihi leallekum teşkurûn(teşkurûne).
Allah sizi, yeminlerinizdeki boş sozlerden dolayı sorumlu tutmaz. Fakat, akid yaptığınız yeminlerden dolayı sorumlu tutar. Artık onun kefÂreti (cezası), ev halkınıza yedirdiklerinizin ortalamasından on yoksulu yedirmeniz veya onları giydirmeniz ya da bir kole azad etmenizdir. Fakat kim bunları bulamazsa, o taktirde uc gun oruc tutsun.İşte bu, yeminlerinizi bozduğunuz zaman onların (yeminlerinizin) kefÂretidir. Ve yeminlerinizi koruyun (onları bozmaktan sakının). Allah, Âyetlerini size işte boyle acıklıyor, umulur ki boylece siz şukredersiniz.


5/MÂİDE-90: YÂ eyyuhellezîne Âmenû innemel hamru vel meysiru vel ensÂbu vel ezlÂmu ricsun min ameliş şeytÂni fectenibûhu leallekum tuflihûn(tuflihûne).
Ey Âmenû olanlar! Ancak şarap, kumar, (tapınmak icin konulan) dikili taşlar (putlar) ve fal okları, şeytanın işlerinden pis şeylerdir. Artık bunlardan kacının. Umulur ki boylece siz felÂha erersiniz.


5/MÂİDE-91: İnnem yurîduş şeytÂnu en yûkia beynekumul adÂvete vel bagdÂe fîl hamri vel meysiri ve yasuddekum an zikrillÂhi ve anis salÂh(salÂti), fe hel entum muntehûn(muntehûne).
Oysa ki şeytan, şarap ve kumar ile aranıza duşmanlık ve kin sokmak ve, sizi Allah'ı zikretmekten ve namaz kılmaktan alıkoymak ister. Siz artık (bunlara) son verdiniz mi?


5/MÂİDE-92: Ve etîûllÂhe ve etîûr resûle vahzerû, fe in tevelleytum falemû ennem al resûlinel belÂgul mubîn(mubînu).
Ve Allah'a itaat edin ve Resûl'e itaat edin ve (onlara karşı gelmekten) sakının. Eğer bundan sonra yuz cevirirseniz bilin ki Resûl'umuze duşen, sadece acık bir tebliğdir (duyurmadır).


5/MÂİDE-93: Leyse alellezîne Âmenû ve amilûs sÂlihÂti cunÂhun fîm taimû iz mettekav ve Âmenû ve amilûs sÂlihÂti summettekav ve Âmenû summettekav ve ahsenû vallÂhu yuhibbul muhsinîn(muhsinîne).
Âmenû olanlar ve salih amel yapanlar (ıslÂh edici amel, nefs tezkiyesi yapanlar) uzerine, takva (1. takva) sahibi olmadıkları zaman yediklerinden dolayı bir gunah yoktur. Âmenû olun ve amilûssÂlihat yapın! Sonra da takva sahibi olun (3. takvaya ulaşın)! Âmenû olun sonra da takva sahibi olun (4. takvaya ulaşın) ve ahsen olun! Allah muhsinleri (ahsen olanları, 4. takvaya ulaşanları) sever.


5/MÂİDE-94: Y eyyuhellezîne Âmenû le yebluvennekumullÂhu bi şeyin mines saydı tenÂluhu eydîkum ve rimÂhukum li yalemallÂhu men yahÂfuhu bil gayb(gaybi), fe menited bade zÂlike fe lehu azÂbun elîm(elîmun).
Ey Âmenû olanlar! Allah sizi, gıyabında kendisinden kimin korktuğunu bilmesi (bilinip belli olması icin) icin ellerinizin ve mızraklarınızın erişeceği av turunden bir şeyle sizi mutlaka imtihan eder. Artık, kim bundan sonra yasak sınırını aşarsa, o taktirde onun icin “elîm azap vardır.


5/MÂİDE-95: Y eyyuhellezîne Âmenû l taktulûs sayde ve entum hûrûm(hûrûmun) ve men katelehu minkum muteammiden fe cezÂun mislu m katele min en neami yahkumu bihî zev adlin minkum hedyen bÂligal kabeti ev keffÂratun taÂmu mesÂkîne ev adlu zÂlike siyÂmen li yezûka vebÂle emrih(emrih&#238 afÂllÂhu amma selef(selefe) ve men Âde fe yentakimullÂhu minh(minhu) vallÂhu azîzun zûntikÂm(zûntikÂmin).
Ey îmÂn edenler! Siz ihramda iken av hayvanını oldurmeyin. Ve sizden kim kasten (bilerek) onu oldururse, o zaman kendisine oldurduğunun dengi bir hayvanın cezası vardır ki, (bunun oldurulen hayvanın dengi olduğuna dair) icinizden, Âdil iki kimse takdir edip karar verir. KÂbe'ye ulaşacak (KÂbe'ye goturulup orada kesilecek) bir kurban veya yoksulları yedirme şeklinde bir kefÂret, ya da buna denk bir oructur ki bu, boylece o yaptığı işin vebalini tatması icindir. Allah, gecmiştekileri (işlenen bu tur curumleri) bağışladı. Kim donup de (bir daha) boyle yaparsa, o taktirde Allah ondan intikam alır. Allah Azîz'dir, intikam sahibidir.


5/MÂİDE-96: Uhille lekum saydul bahri ve taÂmuhu metÂan lekum ve lis seyyÂrah(seyyÂrati), ve hurrime aleykum saydul berri m dumtum hurumÂ(hurumen) vettekullÂhellezî ileyhi tuhşerûn(tuhşerûne).
Sizin icin ve yolcular icin, deniz avı ve onun yenmesi bir meta olarak (fayda sağlamak uzere) helÂl kılındı. Ve kara avı ise, ihramda olduğunuz sure icerisinde size haram kılındı (yasaklandı). Ve huzurunda haşrolunacağınız Allah'a karşı takva sahibi olun.


5/MÂİDE-97: CealallÂhul kabetel beytel harÂme kıyÂmen lin nÂsi veş şehral harÂme vel hedye vel kalÂid(kalÂide) zÂlike li talemû ennellÂhe yalemu m fis semÂvÂti ve ma fîl ardı ve ennellÂhe bikulli şeyin alîm(alîmun).
Allah, Beyt-i Haram olan KÂbe'yi, Haram ayını, hac kurbanını ve gerdanlıklı (boynuna kurban nişanesi asılı) kurbanlıkları, insanların yaşamlarını ayakta tutmak icin yaptı (sebep kıldı). İşte bu, “Allah'ın, goklerde ve yerlerde olanı bildiğini ve Allah'ın herşeyi en iyi bilen olduğunu bilmeniz icindir.


5/MÂİDE-98: Ilemû ennellÂhe şedîdul ikÂbi ve ennellÂhe gafûrun rahîm(rahîmun).
Allah'ın cezasının şiddetli olduğunu ve Allah'ın Gafur (mağfiret eden), Rahîm (rahmet nurunu gonderen ve merhametli) olduğunu biliniz!


5/MÂİDE-99: M aler resûli illel belÂg(belÂgu) vallÂhu yalemu m tubdûne ve m tektumûn(tektumûne).
Resûl'un uzerinde tebliğden (bildirmekten) başka bir sorumluluk yoktur. Ve Allah, acıkladığınızı da gizlediğinizi de bilir.


5/MÂİDE-100: Kul l yestevîl habîsu vet tayyibu ve lev acebeke kesretul habîs(habîsi), fettekullÂhe y ulîl elbÂbi leallekum tuflihûn(tuflihûne).
De ki; "Habisin (haram, murdar ve fesadın...) cokluğu senin hoşuna gitse bile, habis (haram ve kotu olan) ile tayyib (helÂl ve temiz olan) bir değildir. Ey Ulûl ElbÂb! Artık Allah'a karşı takva sahibi olun! Umulur ki boylece siz felÂha erersiniz.


5/MÂİDE-101: Y eyyuhellezîne Âmenû l teselû an eşyÂe in tubde lekum tesukum, ve in teselû anh hîne yun